Antybiotyki na zapalenie żołądka o wysokiej, niskiej kwasowości

Antybiotyki na ostre lub przewlekłe zapalenie żołądka żołądka jest przepisywane jako główny środek terapii w celu wyeliminowania oznak procesu zapalnego. Leki z tej kategorii stosuje się, jeśli bolesny stan narządu trawiennego został spowodowany przez drobnoustroje bakteryjne. Rodzaj antybiotyku dobierany jest indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od szczepu patogennej infekcji pasożytującej na ściankach żołądka.

Dlaczego potrzebujesz antybiotyków na zapalenie żołądka?

Antybiotyki na bakteryjne zapalenie żołądka są niezbędne do szybkiego tłumienia patogennej mikroflory, lokalizacji ogniska procesu patologicznego i zapobiegania powikłaniom. Brak terminowej terapii zapalenia żołądka o etiologii zakaźnej prowadzi do zniszczenia błony śluzowej narządu trawiennego wraz z otwarciem procesu wrzodziejącego.

Prawidłowo wybrane antybiotyki umożliwiają całkowite zniszczenie patogennych mikroorganizmów i normalizacji funkcję przewodu pokarmowego z minimalnym ryzykiem nawrotu choroby.

Przeciwwskazania do stosowania antybiotyków

Każdy rodzaj leków z farmakologicznej grupy środków przeciwbakteryjnych ma własną obszerną listę przeciwwskazań.

Istnieją ogólne ograniczenia dotyczące stosowania leków z tej kategorii:

• reakcja alergiczna na główne lub pomocnicze substancje leku;
• zapalenie błony śluzowej żołądka nie jest pochodzenia bakteryjnego;
• zaburzenia czynności nerek lub wątroby;
• przeprowadza się jednoczesne podawanie innych leków, których składniki składowe są niezgodne z antybiotykami;
• po pierwszym zastosowaniu środka przeciwbakteryjnego wystąpiły działania niepożądane lub oznaki indywidualnej nietolerancji leku;
• ciąża lub karmienie piersią noworodka.

Większość antybiotyków ma ograniczenia wiekowe dotyczące ich stosowania. Na przykład niektóre leki są dozwolone dla dzieci w wieku 1, 3, 6 lub 12 lat. Silne leki o właściwościach przeciwbakteryjnych są stosowane w leczeniu zakaźnego zapalenia żołądka wyłącznie u dorosłych pacjentów.

Jakie grupy antybiotyków są przyjmowane na zapalenie żołądka

Antybiotyki na zapalenie żołądka dobierane są indywidualnie po badaniu mikrobiologicznym jego zawartości śluzu i fragmentów tkanek.

W gastroenterologii najczęściej stosuje się leki przeciwbakteryjne z następujących grup:

• syntetyczne penicyliny o szerokim spektrum działania, których rozszczepienie następuje pod działaniem penicylinazy;
• seria tetracyklin;
• makrolidy azalidy;
• fluorochinolony.

Leki przeciwbakteryjne z powyższych kategorii są skuteczne przeciwko większości mikroorganizmów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Leki z tych grup farmakologicznych mają silne właściwości.

Specjalne instrukcje dotyczące przyjęcia, środki ostrożności dotyczące leczenia

Antybiotyki na zapalenie żołądka są przyjmowane w ciągłych kursach, których czas określa gastroenterolog.

Podczas leczenia lekami tej kategorii należy zachować środki ostrożności:

• Monitoruj stan funkcjonalny wątroby, nerek i narządów odpowiedzialnych za hematopoezę.
• Nie pomijaj kolejnej dawki leku.
• W przypadku leczenia antybiotykami zawierającymi tetracyklinę zabrania się stosowania produktów mlecznych i fermentowanych. W przeciwnym razie lek straci swoją skuteczność.
• Przerwij terapię przeciwbakteryjną, jeśli pojawią się objawy reakcji alergicznej lub inne działania niepożądane.
• Weź antybiotyk w dawce przepisanej przez lekarza prowadzącego.
• W trakcie terapii lekami przeciwbakteryjnymi nie należy spożywać napojów alkoholowych.
• Odmówić prowadzenia pojazdów i wykonywania prac o podwyższonym niebezpieczeństwie. Niektóre rodzaje antybiotyków mogą powodować skutki uboczne w postaci spowolnienia reakcji ośrodkowego układu nerwowego.

Jednoczesne podawanie antybiotyków z grupy makrolidów z preparatami ergotaminy może powodować odurzenie organizmu. W takim przypadku na nerkach i tkance wątroby powstaje dodatkowe obciążenie. Leki przeciwbakteryjne stosowane w leczeniu zapalenia żołądka są przepisywane ze szczególną ostrożnością pacjentom w podeszłym wieku. Pacjenci z tej kategorii powinni być pod stałym nadzorem personelu medycznego.

Rodzaje antybiotyków i zgodność z innymi lekami, schematy dawkowania

Podczas leczenia bakteryjnego zapalenia błony śluzowej żołądka stosuje się jednocześnie tylko jeden lub kilka antybiotyków. Schemat terapii przeciwzapalnej opracowywany jest natychmiast po otrzymaniu wyników diagnostyki przewodu pokarmowego.

Amoksycylina

Amoksycylina jest środkiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania, należącym do farmakologicznej grupy penicylin syntetycznych. Ten lek jest dostępny w postaci białych kapsułek z czerwoną nasadką. Substancją czynną Amoksycyliny jest chemiczna amoksycylina, ale w postaci trójwodzianu o dawce 500 mg.

Pod względem właściwości farmakologicznych antybiotyk ten jest analogiczny do ampicyliny. Lek Amoksycylina wykazuje działanie bakteriobójcze, uszkadzając szczepy Gram-dodatnich mikroorganizmów tlenowych. Bakterie syntetyzujące związek biochemiczny penicylinazę są oporne na substancję czynną tego antybiotyku.

W celu skuteczniejszego leczenia zakaźnego zapalenia żołądka kapsułki Amoksycylina są przyjmowane razem z metronidazolem. Ten schemat terapii pozwala wyeliminować stany zapalne żołądka wywołane przez bakterię Helicobacter pylori. Leki Ampicylina i Amoksycylina charakteryzują się opornością krzyżową.

Właściwości przeciwbakteryjne tego leku są wzmocnione przez inhibitor beta-laktamazy związków kwasu klawulanowego. Amoksycylina po podaniu doustnym szybko rozpuszcza się w przewodzie pokarmowym, ale jednocześnie jej główna substancja nie jest uszkadzana przez kwasowość soku żołądkowego.

Poniższa tabela przedstawia schemat dawkowania amoksycyliny dla dzieci i dorosłych.

Wiek pacjenta	Dawkowanie
Dziecko w wieku 10 lat ważące nie więcej niż 40 kg	Dawka terapeutyczna wynosi od 250 do 500 mg, aw ciężkim stanie pacjenta do 1 g.
Dzieci od 5 do 10 lat	250 mg
Dziecko od 2 do 5 lat	125 mg
Dzieci o wadze poniżej 40 kg	Schemat dawkowania dobierany jest indywidualnie, ale średnia wynosi od 20 do 100 mg antybiotyku na 1 kg masy ciała pacjenta.
Pacjenci powyżej 18 roku życia	250 mg do 1 g

Odstęp czasu między kolejnym przyjęciem amoksycyliny wynosi co najmniej 8 godzin. Podczas leczenia tym lekiem z jednoczesnym stosowaniem metronidazolu stosowanie napojów alkoholowych jest przeciwwskazane. Amoksycylina może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.

Równoległa terapia antybiotykami z grup farmakologicznych powoduje rozwój synergizmu:

• aminoglikozydy;
• sulfonamidy;
• cefalosporyny;
• zawierające ryfampicynę.

Amoksycylina obniża jakość przyswajalności witaminy K, a także wzmacnia właściwości pośrednich antykoagulantów. Niesteroidowe leki przeciwzapalne, diuretyki i substancja fenylobutazon hamują kanalikowe wydzielanie antybiotyku amoksycyliny. Średni koszt tego antybiotyku to 58 rubli. na 16 kapsułek.

Lewofloksacyna

Antybiotyki na zapalenie żołądka dobierane są indywidualnie. Lewofloksacyna to syntetyczny lek należący do kategorii fluorochinolonów, który jest skuteczny wobec większości drobnoustrojów Gram-ujemnych i Gram-dodatnich. Właściwości bakteriobójcze tego antybiotyku realizowane są poprzez blokowanie gyrazy DNA i uszkadzanie struktury komórkowej bakterii chorobotwórczych.

Odbiór lewofloksacyny odbywa się w dawce 500 mg 1 raz dziennie z czasem trwania leczenia od 10 do 14 dni. Ten antybiotyk jest przeciwwskazany u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia tkanek chrząstki śródstawowej.

Podczas leczenia zapalenia żołądka u pacjentów w podeszłym wieku konieczne jest monitorowanie stanu nerek. W okresie leczenia lewofloksacyną nie zaleca się wystawiania otwartych obszarów skóry na przedłużoną ekspozycję na światło słoneczne. W całym przebiegu leczenia tym antybiotykiem niemożliwe jest jednoczesne podawanie leków hamujących ruchliwość przewodu pokarmowego.

Pacjenci z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej mogą doświadczyć niebezpiecznego efektu ubocznego tego leku w postaci hemolizy struktury komórkowej czerwonych krwinek. Właściwości terapeutyczne lewofloksacyny ulegają znacznemu osłabieniu w warunkach jednoczesnego podawania sucfalt. Podobny efekt obserwuje się przy łączeniu tego antybiotyku z lekami zobojętniającymi kwas na bazie magnezu i glinu. Średni koszt lewofloksacyny wynosi od 245 rubli.

Azytromycyna

Azytromycyna to syntetyczny antybiotyk makrolidowo-azalidowy w postaci kapsułek o dawce 500 mg. Ten lek przeciwbakteryjny jest wysoce odporny na kwaśne środowisko soku żołądkowego. Azytromycynę przyjmuje się 500 mg raz dziennie przed lub po posiłku. Leki z grupy leków zobojętniających kwas nie wpływają znacząco na biodostępność antybiotyku, ale obniżają jego stężenie we krwi o 30%.

W związku z tym zaleca się przyjmowanie azytromycyny 1 godzinę lub 2 godziny po posiłku. W warunkach jednoczesnej terapii antybiotykami z serii cyklosporyny konieczne jest monitorowanie wskaźników składu biochemicznego krwi. Leczenie lekami na bazie azytromycyny i terfenadyny może powodować arytmie. Średni koszt tego antybiotyku to 55 rubli. na 6 kapsułek.

Tetracyklina

Antybiotyki na zapalenie żołądka mogą złagodzić proces zapalny poprzez hamowanie patogennej aktywności drobnoustrojów zakaźnych. Tetracyklina to środek przeciwbakteryjny występujący w postaci tabletek pokrytych warstwą ochronną.

Substancją czynną tego leku jest związek chemiczny chlorowodorek tetracykliny w dawce 100 mg. Antybiotyk tej kategorii wykazuje działanie bakteriostatyczne poprzez zatrzymanie syntezy białek powstających między rybosomem a RNA bakterii.

Dawkowanie tetracykliny zależy od nasilenia procesu zapalnego w żołądku. Dzieci powyżej 8 roku życia przyjmują 20-25 mg/kg tego leku co 6 godzin. Dla pacjentów w dorosłej grupie wiekowej terapeutyczna dawka tetracykliny wynosi od 300 mg do 1,5 g.

Czas trwania kursu terapeutycznego określa lekarz. Przez cały okres leczenia zapalenia żołądka konieczne jest monitorowanie stanu czynnościowego nerek pacjenta. W przypadku wystąpienia objawów patologicznych z narządów układu wydalniczego, terapia tetracyklinami zostaje zatrzymana, a pacjent przechodzi kompleksowe badanie.

Zaleca się unikanie jednoczesnego podawania tetracykliny z lekami zawierającymi jony metali. Na przykład środki zobojętniające kwasy na bazie żelaza, soli wapnia lub związków magnezu. Leki tej kategorii wchodzą w negatywną reakcję z tetracykliną, tworząc chelaty.

Antybiotyki z serii cefalosporyn i penicylin mają właściwości bakteriobójcze, zaburzając działanie bakteriostatyczne tetracykliny. W związku z tym leki te nie są stosowane jednocześnie. Leczenie zapalenia żołądka tetracykliną z jednoczesnym podawaniem retinolu może wywołać nadciśnienie śródczaszkowe z dużą liczbą powikłań.

Chymotrypsyna zwiększa stężenie tetracykliny we krwi pacjenta, a także spowalnia proces jej półtrwania z dalszym wydalaniem poza organizm. Jednoczesne podawanie leków na bazie kolestypolu i cholestyraminy zaburza wchłanianie tetracykliny do ściany jelita. Prowadzi to do tego, że antybiotyk traci swoje właściwości terapeutyczne.

Tłumienie fizjologicznej aktywności mikroflory jelitowej powoduje obniżenie wskaźnika protrombiny. Pacjenci otrzymujący równoczesne leczenie pośrednimi lekami przeciwzakrzepowymi powinni zmniejszyć dawki tych leków. W przeciwnym razie możliwe jest zaburzenie krzepnięcia krwi. Średni koszt tetracykliny to 60 rubli. na 1 talerz 20 tabletek.

Wybór leków według rodzaju kwasowości

W procesie leczenia zapalenia żołądka o charakterze zakaźnym przepisywane są leki przeciwbakteryjne, których składniki są odporne na agresywne właściwości soku żołądkowego. Leki Amoksycylina, Tetracyklina, Azytromycyna nie ulegają rozpadowi w warunkach wysokiej kwasowości. Wyboru tych leków dokonuje lekarz prowadzący, w zależności od szczepu mikroflory bakteryjnej znajdującej się w żołądku pacjenta podczas diagnozy.

Schematy antybiotykoterapii różnych postaci zapalenia żołądka

Helicobacter pylori jest najczęstszym organizmem zakaźnym, który powoduje ostre lub przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka. W leczeniu zapalenia żołądka wywołanego przez tę bakterię stosuje się schemat terapeutyczny 3 lub 4 antybiotyków.

Terapia potrójna i jej istota

Zapalenie błony śluzowej żołądka o etiologii bakteryjnej jest bardzo trudne do leczenia farmakologicznego i zawsze istnieje ryzyko nawrotu choroby.

Na początkowym etapie leczenia tej dolegliwości stosuje się łagodniejszy schemat leczenia, składający się z 3 leków następujących typów:

• Omeprazol - 2 razy dziennie po 20 mg.
• Amoksycylina - w stężeniu 500 mg do 4 razy dziennie lub ten lek jest przepisywany do przyjmowania 1000 mg do 2 razy dziennie.
• Klarytromycyna - 500 mg 2 razy dziennie. W razie potrzeby ten antybiotyk można zastąpić Josamycyną lub Nifuratelem.

Według uznania prowadzącego gastroenterologa, do terapii potrójnej mogą być włączone inne antybiotyki. Na przykład tetracyklina lub azytromycyna, w zależności od reakcji organizmu pacjenta na stosowanie leków o właściwościach przeciwbakteryjnych. Całkowity czas trwania leczenia wynosi od 10 do 14 dni.

Quadroscheme antybiotykoterapii zakażenia Helicobacter pylori

Czteroskładnikowy schemat leczenia obejmuje stosowanie następujących leków, które pomagają pozbyć się zakaźnego zapalenia żołądka:

• Omeprazol 20 mg 2 razy dziennie.
• Amoksycylina 500 mg 4 razy dziennie lub w stężeniu 1000 mg, ale tylko 2 razy dziennie.
• Klarytromycyna 500 mg do 2 razy dziennie.
• Dicytrynian trójpotasu bizmutu jest przepisywany w dawce 120 mg przyjmowanej 4 razy dziennie.

Leki o właściwościach przeciwbakteryjnych hamują patogenną aktywność infekcji bakteryjnej oraz preparat na bazie bizmutu chroni stan zapalny błony śluzowej żołądka przed podrażnieniem żołądka sok. Czas stosowania antybiotykoterapii quadrochem wynosi 2 tygodnie.

Jak zwiększyć skuteczność antybiotykoterapii?

Podczas leczenia zakaźnego zapalenia żołądka konieczne jest stosowanie nie tylko leków przeciwbakteryjnych, ale także leków z grupy leków zobojętniających sok żołądkowy, a także inhibitorów pompy protonowej (PPI). Leki z tych kategorii otaczają ściany żołądka, chroniąc je przed wpływem soku żołądkowego, a synteza kwasu spowalnia.

Zalecane są następujące inhibitory pompy protonowej:

• omeprazol;
• Sanpraz;
• gastrozol;
• Nolpaza.

Każdy z powyższych leków może być objęty potrójnym lub poczwórnym schematem leczenia zapalenia żołądka.

W połączeniu z tymi lekami stosuje się następujące leki zobojętniające:

• Fosfalugel;
• Maalox;
• Renniego;
• Rutacid;
• Almagel Neo.

Podczas leczenia lekami pomocniczymi w postaci leków zobojętniających należy zwrócić szczególną uwagę o charakterze interakcji tych leków z przepisanymi antybiotykami doktor.

Skutki uboczne przyjmowania antybiotyków

Terapii lekami przeciwbakteryjnymi mogą towarzyszyć następujące działania niepożądane:

• mdłości;
• całkowita lub częściowa utrata apetytu;
• rozładowanie wymiocin;
• zawroty głowy;
• pojawienie się czerwonej wysypki na powierzchni skóry;
• pokrzywka;
• ataki silnego bólu głowy;
• dyskomfort w żołądku i jelitach;
• biegunka;
• zażółcenie lub ciemnienie szkliwa zębów;
• szok anafilaktyczny;
• zapalenie spojówek pochodzenia alergicznego;
• stan dreszczy i gorączki;
• Neuropatia obwodowa;
• brak jasności świadomości;
• skurcze kończyn dolnych;
• upośledzona czynność nerek i wątroby;
• zapalenie okrężnicy;
• żółtaczka cholestatyczna;
• zaparcie;
• zapalenie tkanki wątroby;
• anoreksja;
• złuszczające zapalenie skóry.

Jeśli pojawią się pierwsze oznaki działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać dalsze stosowanie antybiotyki, a następnie zasięgnij porady lekarza gastroenterologa lub terapeuta.

Jak leczyć zapalenie żołądka, które rozwinęło się po zażyciu antybiotyków

Zapalenie ścian żołądka, które powstało po długotrwałej antybiotykoterapii, może być spowodowane lokalną reakcją alergiczną na substancje składowe tych leków.

Aby przywrócić prawidłowy stan przewodu pokarmowego, stosuje się następujące grupy leków o właściwościach przeciwzapalnych, leczniczych i przeciwhistaminowych:

• leki zobojętniające;
• preparaty bizmutu;
• leki przeciwalergiczne (Suprastin, L-Cet, Aleron, Tavegil).

Wybór leków i ustalenie schematu dawkowania przeprowadza lekarz prowadzący po zbadaniu żołądka pacjenta z dokładnym określeniem przyczyn, które spowodowały jego stan zapalny.

Jak wyeliminować dysbiozę za pomocą antybiotykoterapii na zapalenie żołądka

Długotrwałe leczenie zapalenia żołądka antybiotykami okresowo powoduje efekt uboczny w postaci dysbiozy jelitowej.

Aby pozbyć się tej dolegliwości stosuje się następujące środki z grupy probiotyków:

• Linex;
• Symbiolakt Plus;
• laktobakteryna;
• Florin Forte;
• Enterol;
• Bifiform.

Powyższe preparaty zawierają żywe kultury bakterii, które przywracają prawidłową równowagę mikroflory jelitowej. Czas trwania leczenia probiotykami i dawkowanie dobierane są indywidualnie w zależności od stanu przewodu pokarmowego pacjenta, ale średni czas trwania terapii wynosi od 2 tygodni do 1 miesiąca.

Zapalenie żołądka wywołane przez drobnoustroje zakaźne jest poważną i niebezpieczną chorobą, która towarzyszą napady silnego bólu brzucha, utrata apetytu, ogólne zaburzenia trawienne systemy.

Leczenie tej patologii wymaga zintegrowanego podejścia z wykorzystaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania, środków zobojętniających kwasy, preparatów bizmutu. W przypadku zapalenia żołądka o etiologii bakteryjnej przepisywane są leki przeciwbakteryjne w postaci azytromycyny, metronidazolu, tetracykliny. Średni czas trwania kursu terapeutycznego wynosi 10-14 dni.

Film o leczeniu zapalenia żołądka

Jak prawidłowo leczyć zapalenie żołądka: