Terapia hormonalna. Co to jest dla mężczyzn, kobiet, typów

Terapia hormonalna to leczenie zaburzeńspowodowane niewystarczającą produkcją własnych hormonów w organizmie. Stosowane są zarówno syntetyczne, jak i naturalne rodzaje hormonów.

Czym są hormony i jak wpływają na organizm

Za produkcję hormonów odpowiada układ hormonalny (gruczoły dokrewne). Ich rola w organizmie jest wysoka, ponieważ odpowiadają za prawidłowy rozwój i funkcjonowanie różnych układów i narządów wewnętrznych.

Główne funkcje:

• rozwój i wzrost kości i ciała;
• aktywność seksualna, libido;
• regulacja rytmów biologicznych;
• funkcja rozrodcza;
• stan skóry i włosów;
• pełny rozwój układu rozrodczego i innych narządów wewnętrznych.

Niedobór, podobnie jak ich nadmiar, może powodować wiele różnych chorób i problemów zdrowotnych.

Jak działa hormonalna terapia zastępcza

HRT ma na celu utrzymanie wymaganego stężenia hormonów w organizmie człowieka. Po otrzymaniu substancji niedobór brakującego hormonu zostaje uzupełniony, a tym samym stan pacjenta stabilizuje się.

Przy braku hormonów płciowych (testosteronu, estrogenu) dochodzi do zmniejszenia funkcji seksualnych i rozrodczych. W przypadku przyjęcia niezbędnej ilości substancji odnotowuje się wzrost aktywności seksualnej, wzrasta zdolność do poczęcia i poprawia się ogólne samopoczucie psychoseksualne.

Hormony płciowe stymulują również układ nerwowy, dlatego ich stosowanie jest uzasadnione u pacjentów i pacjentów z zaburzeniami nerwowymi. Leczenie pomaga wyeliminować oznaki apatii, depresji, wahań nastroju.

Hormony pomagają również w normalizacji stanu u pacjentek po menopauzie i zmniejszeniu towarzyszących negatywnych objawów (zaburzeń naczynioruchowych).

Czy hormonalna terapia zastępcza jest szkodliwa?

Terapia hormonalna to metoda, która w niektórych przypadkach może prowadzić do konsekwencji i powikłań.

Działania niepożądane:

• mdłości;
• bóle głowy;
• zwiększony apetyt;
• ogólne złe samopoczucie, szybkie zmęczenie;
• skurcze mięśni;
• wypryski trądzikowe;
• zakrzepy;
• ból brzucha;
• naruszenie cyklu miesiączkowego;
• zaburzenia nerwowe;
• zaburzenia pracy układu sercowo-naczyniowego;
• zawał serca i udar;
• bezpłodność.

U kobiet przyjmowanie hormonów wiąże się z ryzykiem rozwoju nowotworów gruczołów sutkowych. Jednak zjawisko to występuje niezwykle rzadko i tylko wtedy, gdy hormony są stosowane przez ponad 10-15 lat.

Również ryzyko powikłań po HTZ wzrasta u pacjentów otyłych oraz nadużywających alkoholu lub palących.

Po zakończeniu kuracji niektórzy pacjenci odczuwają zmiany w ciele i psychoemocjonalne zaburzenia spowodowane odmową hormonów i niezdolnością organizmu do samodzielnego wytwarzania niezbędnych Substancje.

Wskazania do przyjmowania hormonów

Leczenie hormonami u mężczyzn i kobiet odbywa się na różne sposoby. Ponadto terapia może różnić się nie tylko wskazaniami, ale także schematem i rodzajem stosowanych hormonów.

Dla kobiet

W większości przypadków HTZ u kobiet przeprowadza się w związku ze zmianami związanymi z wiekiem, a także z początkiem menopauzy.

Wskazania:

• menopauza (przed i po menopauzie);
• zaburzenia hormonalne spowodowane różnymi czynnikami;
• interwencje chirurgiczne związane z korektą płci;
• brak menstruacji;
• nowotwory złośliwe w okolicy gruczołów sutkowych (rak);
• choroby układu sercowo-naczyniowego;
• obecność cyst i mięśniaków w macicy;
• osteoporoza.

Najczęściej leczenie jest przepisywane kobietom po 50 roku życia, ponieważ w tym wieku pojawia się menopauza i pojawiają się odpowiednie objawy.

Dla mężczyzn

Dla mężczyzn GTZ jest przepisywany na zaburzenia seksualne i hormonalne - zmniejszenie libido i aktywności seksualnej, depresję, osteoporozę i patologie układu sercowo-naczyniowego. W niektórych przypadkach zabieg ten stosowany jest u sportowców w celu rozwoju masy mięśniowej i zapobiegania gromadzeniu się masy tłuszczowej. W rzadszych przypadkach terapię można przeprowadzić u pacjentów po kastracji (chemiczna, lekowa).

Przeciwwskazania do hormonalnej terapii zastępczej

Terapia hormonalna to leczenie, które jest przepisywane tylko w przypadku braku przeciwwskazań oraz w nagłych przypadkach. Ma wiele różnych ograniczeń, z którymi musisz się wcześniej zapoznać.

Przeciwwskazania:

• choroba zakrzepowo-zatorowa i zakrzepica;
• choroby onkologiczne;
• zaburzenia metabolizmu tłuszczów;
• zaburzenia czynnościowe wątroby, w tym niewydolność narządów;
• krwawienie z pochwy lub macicy o nieznanym pochodzeniu;
• nowotwory w okolicy narządów płciowych;
• cukrzyca;
• nietolerancja na składniki środków hormonalnych;
• endometrioza i guzy piersi;
• napady padaczkowe;
• mastopatia;
• astma oskrzelowa.

Leczenie hormonami odbywa się wyłącznie za zgodą specjalisty i po przeprowadzeniu niezbędnych badań.

Badanie przed rozpoczęciem HRT

Kilka badań jest wymaganych przed przepisaniem terapii hormonalnej. Przede wszystkim specjalista zbiera dane, przeprowadza ankietę, bada anamnezę. Następnie przeprowadza się badanie ginekologiczne, po którym przepisuje się badania krwi i moczu.

Następnie pacjent zostaje wysłany do diagnostyki instrumentalnej:

• USG narządów miednicy.
• Badanie prostaty przez odbyt lub badanie cyfrowe.
• Mammografia.
• USG prostaty.
• Biopsja prostaty.
• Badanie cytologiczne.

W niektórych przypadkach może być konieczne skonsultowanie się z innymi pokrewnymi i wąskimi specjalistami.

Rodzaje HRT

Istnieją 2 główne rodzaje leczenia - monoterapia i terapia skojarzona. W pierwszym przypadku stosuje się leki zawierające jeden z hormonów, w drugim mieszaninę kilku substancji czynnych.

Rodzaj HRT	Opis
Monoterapia	Estrogeny (przed i po menopauzie)
Leczenie skojarzone	Estrogeny i progestageny (rak endometrium, rozrost)
Połączenie męskich i żeńskich hormonów płciowych	Estrogeny i androgeny
Monoterapia	Progestogeny lub Androgeny

W tym przypadku HTZ jest również podzielona według formy podania:

• pigułki;
• zastrzyki;
• środki lokalne - kremy, maści, żele, plastry.

Zagraniczny producent leków hormonalnych produkuje jeszcze jedną postać dawkowania – implanty. Urządzenia instalowane są wewnątrz organizmu i systematycznie wstrzykują do krwi niezbędną ilość hormonów.

Jakie leki są przepisywane do hormonalnej terapii zastępczej

Leki hormonalne dobierane są indywidualnie, na podstawie rozpoznanej choroby i płci pacjenta. W takim przypadku terapia powinna być ściśle kontrolowana przez prowadzącego specjalistę, ponieważ ta metoda leczenia wiąże się z wysokim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych i powikłań.

W przypadku raka endometrium lub jajnika u kobiet

W przypadku złośliwych zmian endometrium leki hormonalne są przepisywane wraz z postępem choroby, która ma niski stopień onkogenności.

Wraz z rozwojem nowotworów złośliwych w warstwie endometrium lub w okolicy jajników stosuje się leki zawierające progestageny, antyestrogeny lub inhibitory aromatazy.

Przygotowania:

• Depo-Provera (USA). Produkowany jest w postaci zawiesiny do podawania domięśniowego. Narzędzie należy do grupy leków progestagenowych. Substancją czynną jest octan medroksyprogesteronu. Dawkowanie: 0,4-1 g na tydzień. Przy dobrym efekcie terapeutycznym terapia podtrzymująca jest przepisywana w dawce 0,4 g raz w miesiącu.
• Cyklotal (Meksyk). Lek jest dostępny w postaci tabletek i należy do klasy leków progestagenowych. Jest przepisywany w leczeniu endometriozy spowodowanej wystąpieniem menopauzy, a także raka endometrium. Schemat dawkowania: 10 mg doustnie 3 razy dziennie. Czas trwania kursu to 3 miesiące.
• Duphaston (Holandia). Lek ma postać tabletek do podawania doustnego. Należy do grupy gestagenów i jest produkowany na bazie dydrogesteronu. Lekarstwo jest skuteczne w przypadku endometriozy i innych zaburzeń spowodowanych zmianami hormonalnymi w organizmie. Zasady przyjęć: stosować podczas cyklu miesiączkowego przez 28 dni. Dawkowanie: 1-3 tabletki, w zależności od stopnia naruszenia.
• Megace (Australia). Lek jest produkowany w postaci tabletek na bazie octanu megestrolu. Należy do grupy gestagennych środków przeciwnowotworowych. Dawkowanie: 80-320 mg dziennie przez 2 miesiące.

Wszystkie fundusze podlegają przepisom i muszą być stosowane ściśle zgodnie z instrukcjami specjalisty.

Na choroby gruczołu krokowego u mężczyzn

W przypadku chorób gruczołu krokowego przeprowadza się kompleksowe leczenie. Jednocześnie zaleca się ich stosowanie w połączeniu z lekami antyandrogennymi, ponieważ w ciągu pierwszych 3-5 dni przyjmowania obserwuje się zaostrzenie objawów.

Najpopularniejszym i najskuteczniejszym lekarstwem jest Digarelix (Firmagon). Lek jest produkowany w postaci zastrzyków do podawania podskórnego.

Schemat dawkowania: w jamie brzusznej o różnej lokalizacji, 120 mg 2 razy dziennie. Terapia wspomagająca jest przepisywana po miesiącu. Dawka powinna wynosić 80 mg na dzień.

Z torbielami jajników, mięśniakami

Mięśniaki i torbiele jajników są najczęstszymi łagodnymi zjawiskami patologicznymi.

Lista leków:

• Buserelina (Rosja). Lek ten jest wytwarzany w postaci aerozolu do nosa i jest stosowany w mięśniakach macicy. Schemat leczenia: donosowo, 900 mcg dziennie. Pojedyncza dawka nie powinna przekraczać 150 mcg. Czas trwania leczenia jest zgodny z zaleceniami specjalisty.
• Janina (Niemcy). Lek ma postać tabletek do podawania doustnego. Dawkowanie: 1 tabletka 1 raz dziennie. Czas trwania przyjęcia - zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Utrozestan (Belgia). Lek jest syntetycznym analogiem gestagenu i jest szeroko stosowany w praktyce ginekologicznej i położniczej. Dawki są obliczane indywidualnie, na podstawie stosowanej postaci dawkowania.

Również w złożonej terapii torbieli i mięśniaków można przepisać inne doustne środki antykoncepcyjne, ponieważ ta grupa leków zawiera różne syntetyczne hormony.

Z menopauzą

Terapia hormonalna to technika wysoce skuteczna w leczeniu różnych zaburzeń związanych z produkcją hormonów płciowych. Tak więc leczenie menopauzy pozwala złagodzić stan i zapobiec rozwojowi różnych powikłań.

Przygotowania:

• Evista (raloksyfen). Wyprodukowano w Niemczech w formie tabletek. Lek stosuje się w okresie pomenopauzalnym w celu łagodzenia objawów i zapobiegania rozwojowi osteoporozy. Schemat stosowania: 1 tabletka 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia - zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Femoston (Holandia). Lek jest dostępny w postaci tabletek. Aktywnymi składnikami są estrogen i progestagen. Narzędzie należy do grupy leków przeciwklimakterycznych. Dawki: 1 biała tabletka dziennie przez 2 tygodnie, następnie 1 szara tabletka przez 14 dni.
• Ovestin (Irlandia). Wykonywany jest w postaci tabletek i kremu na bazie estriolu. Środek ma działanie estrogenne i jest stosowany w okresie pomenopauzalnym oraz w zaburzeniach przekwitania. Schemat dawkowania: 4-8 mg przez miesiąc. W takim przypadku konieczne jest stopniowe zmniejszanie dawki. Dawka podtrzymująca wynosi 1-2 mg na dzień.

Jako terapię pomocniczą stosuje się fitoestrogeny - preparaty ziołowe o działaniu podobnym do hormonów syntetycznych lub naturalnych.

Na raka piersi

Gdy nowotwory złośliwe występują w piersi, przepisywane są leki antyestrogenowe, które obniżają poziom estrogenu i działają depresyjnie na nowotwory.

Lista najskuteczniejszych środków zaradczych:

• Tamoksyfen (Finlandia). Produkowany jest w postaci tabletek o wysokim działaniu przeciwnowotworowym. Lek należy do grupy antyestrogenów. Dawkowanie: 20-40 mg dziennie. Czas trwania terapii jest indywidualny, zgodnie ze wskazaniami lekarza.
• Sinfen (Rosja). Lek ma postać tabletek i należy do grupy środków przeciwnowotworowych. Stosowany jest w leczeniu nowotworów złośliwych (rak piersi lub prostaty). Funkcje dawkowania: 20 mg dziennie. Maksymalna dzienna porcja nie powinna przekraczać 40 mg. Czas trwania leczenia zgodnie z zaleceniami lekarza. Średnio terapia lekowa trwa około 5 lat.
• Fareston (toremifen). Lek jest produkowany w Finlandii w formie tabletek. Grupa farmakologiczna - antyestrogeny o działaniu przeciwnowotworowym. Zasady przyjęć: 3 tabletki (60 mg) dziennie. Przebieg leczenia jest długi, zgodnie z zaleceniami specjalisty.
• Abitaxel (Argentyna). Narzędzie należy do grupy leków przeciwnowotworowych (alkaloidów) i jest szeroko stosowane w różnych nowotworach złośliwych. Lek jest produkowany w postaci koncentratu potrzebnego do infuzji. Dawki ustalane są indywidualnie, w zależności od postaci i stadium choroby.

Należy pamiętać, że takie środki hormonalne zwiększają ryzyko powstania guza w warstwie endometrium.

Jak szybko można się spodziewać efektu hormonalnej terapii zastępczej?

Terapia hormonalna to metoda leczenia wymagająca długotrwałego stosowania leków i ścisłego przestrzegania ustalonych przez lekarza zasad przyjmowania leków.

Pierwsze efekty terapii hormonalnej pojawiają się u każdego pacjenta indywidualnie. Efekt terapeutyczny zależy od formy, stadium i nasilenia procesu patologicznego. Z reguły w większości przypadków pierwsze zauważalne wyniki HTZ można osiągnąć po 1 miesiącu stosowania leków hormonalnych. Przy łagodnych zaburzeniach, a także w okresie menopauzy skuteczność leków może wystąpić już po kilku dniach przyjmowania tabletek.

Choroby nowotworowe mogą wymagać dłuższego okresu. W niektórych przypadkach wyniki leczenia hormonalnego nowotworów złośliwych mogą pojawić się po kilku miesiącach terapii.

Czy istnieje roślinna alternatywa dla syntetycznych hormonów?

Rynek farmaceutyczny oferuje szeroki wybór różnorodnych preparatów ziołowych.

Tak więc następujące środki zaradcze mogą być stosowane w przypadku raka prostaty:

• nalewka z aralii mandżurskiej;
• nalewka z kodonopsy:
• Eleuterokok (nalewka);
• Ekstrakt z Radiola rosea;
• ekstrakt z lavsei;
• nalewka z zamanihi.

Leki te można kupić w dowolnej aptece bez recepty.

W okresie pomenopauzalnym w celu wyeliminowania towarzyszących objawów i złagodzenia stanu można zastosować następujące suplementy diety:

• Mastofort;
• klimodynon;
• Łaskawy;
• indinol;
• Klimonorm;
• Tsi-Klim.

W przypadku nowotworów złośliwych gruczołów sutkowych można stosować środki takie jak Hexal, Echinacea liquidum, Immunal, Endotenol, Befungin.

Preparaty ziołowe należy stosować wyłącznie za zgodą lekarza prowadzącego.

Czy mogę pić alkohol podczas terapii hormonalnej?

Przez cały okres terapii należy przestać pić napoje alkoholowe, ponieważ połączenie alkoholu i leków hormonalnych może prowadzić do różnych powikłań i konsekwencji.

Możliwe reakcje:

• zaburzenia nerwowe - bezsenność;
• zaburzenia czynności nerek i wątroby, aw konsekwencji brak wyniku leczenia (w niektórych przypadkach odnotowano pogorszenie stanu);
• występowanie działań niepożądanych – stany drgawkowe, zakrzepowe zapalenie żył, bóle głowy, zaostrzenie wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Terapia hormonalna wymaga ścisłego przestrzegania wszystkich zasad przepisanych przez lekarza. Wymagane jest przestrzeganie dziennej dawki leków i poddawanie się systematycznym badaniom. Jest to konieczne do śledzenia dynamiki leczenia i stanu pacjenta. Gdy wszystkie zalecenia są przestrzegane, szanse na wyzdrowienie kliniczne są znacznie zwiększone.

Filmy o terapii hormonalnej

Hormonalna terapia zastępcza: