Urobilin w moczu. Norma u kobiet, mężczyzn według wieku. stół

Urobilin zawiera w moczu u dorosłych i dzieci. Substancja ta jest pigmentem żółci, a jej powstawanie następuje podczas metabolicznego rozkładu składników żółci. Normę fizjologiczną urobiliny określa się w warunkach laboratoryjnych, badając mocz pod kątem parametrów biochemicznych.

Co to jest urobilina i dlaczego jest potrzebna

Urobilin (urochrom) to bogata żółta substancja pigmentowa należąca do chemicznej grupy liniowych tetrapiroli. Składnik ten powstaje w wyniku metabolicznego rozkładu urobilinogenu.

Normalne wartości urochromu w moczu nadają mu jasnożółty odcień. Ten kolor moczu wskazuje na zadowalający stan wątroby i pęcherzyka żółciowego. Urobilin jest półproduktem w wieloetapowym procesie syntezy i dystrybucji żółci w przewodzie pokarmowym człowieka.

Mechanizm pojawiania się urochromu wygląda następująco:

1. Powstawanie urobiliny następuje na etapie metabolicznej degradacji hemu.
2. Początkowo hem jest przekształcany w biliverdin.
3. Następnie ten związek biochemiczny jest przekształcany w bilirubinę.
4. Wraz z żółcią bilirubina wchodzi do jamy dwunastnicy przez drogi żółciowe.
5. Wewnątrz jelita grubego bilirubina jest atakowana przez pożyteczne mikroorganizmy jelitowe, które rozkładają ją do stanu urobilinogenu.
6. W przewodzie pokarmowym urobilinogen jest ponownie wchłaniany do krwiobiegu ogólnego.
7. We krwi reabsorbowany urobilinogen jest metabolizowany do urobiliny.

Urobilin dostaje się do moczu przez nerki w procesie filtrowania krwi z wydalaniem produktów rozpadu metabolicznego. Jasnożółty mocz, który przypomina odcień słomy pszennej, wskazuje na normalną zawartość urochromu w organizmie człowieka. Większość laboratoryjnych badań moczu uwzględnia całkowite stężenie urobiliny w celu określenia stanu czynnościowego wątroby, pęcherzyka żółciowego i układu moczowego pacjenta.

Norma urobiliny w moczu u mężczyzn i kobiet według wieku

Urobilin w moczu (norma tej substancji jest określana przez specjalistów w laboratorium biochemicznym) jest wynikiem złożonego metabolicznego rozkładu żółci na jej składniki składowe. Urochrom znajduje się w moczu dzieci, mężczyzn i kobiet.

W warunkach stabilnej pracy wątroby, pęcherzyka żółciowego i jego kanałów, nerek i narządów wydalniczych stężenie urobiliny w moczu pozostaje stabilne niezależnie od wieku osoby. Norma urochromu dla mężczyzn i kobiet nie przekracza 17 mmol na 1 litr badanego materiału. Odchylenia od tych wartości wskazują na możliwy rozwój utajonych chorób organizmu.

Jaki test określa poziom urobiliny w moczu?

Poziom urobiliny w moczu określa się na podstawie analizy klinicznej. Mocz zebrany rano bezpośrednio po przebudzeniu ze snu służy jako materiał biologiczny. Pobieranie moczu odbywa się w domu z dalszym dostarczeniem do centrum diagnostycznego lub bezpośrednio w przychodni, gdzie zostanie przeprowadzona analiza laboratoryjna.

W połączeniu z badaniem stężenia urobiliny z moczu pacjenta uwalniane są towarzyszące mu składniki chemiczne, które są ważne w diagnostyce większości chorób narządów wewnętrznych.

Przygotowanie i dostarczenie analizy

Urobilin w moczu (norma pigmentu żółciowego wskazuje na stan funkcjonalny wątroby) określa się za pomocą specjalnych odczynników chemicznych.

Przed dostarczeniem materiału biologicznego do badań laboratoryjnych dla wskaźników ogólnych, każdy pacjent musi przestrzegać następujących zasad przygotowania:

• 24 godziny przed wyznaczoną datą zbiórki moczu odmówić używania alkoholu, słodkich napojów gazowanych zawierających barwnik;
• 2 dni przed badaniem nie przyjmuj leków o właściwościach moczopędnych, ponieważ doprowadzi to do fałszywych i stronniczych wyników badań laboratoryjnych;
• ostatni posiłek powinien odbyć się wieczorem przed wyjazdem do kliniki (nie zaleca się przejadania się, ani spożywania nadmiaru płynów);
• 12 godzin przed badaniem spożywanie zbyt słonych, pikantnych lub kwaśnych potraw jest przeciwwskazane;
• wieczorem w przeddzień zbiórki moczu nie jedz marchwi, buraków, czerwonych, czarnych i żółtych jagód (pigmenty, zawarte w tych produktach, powodują zmianę koloru moczu, co komplikuje jego kliniczną nauka);
• 12 godzin przed badaniem zabronione jest przyjmowanie witamin z grupy B, leków na bazie kwasu acetylosalicylowego, preparatów Furagin i Antipyrin.

Aby uzyskać najbardziej obiektywne wyniki badania klinicznego moczu na 1 dzień przed badaniem, należy powstrzymać się od stresu fizycznego i psycho-emocjonalnego. Kobiety nie powinny mieć tego testu laboratoryjnego podczas okresu.

Poniższa tabela szczegółowo opisuje krok po kroku proces przejścia testu klinicznego w celu określenia poziomu urobiliny w moczu:

Procedura	Opis procedury zbierania moczu
Krok 1. Higiena narządów płciowych.	Po przebudzeniu ze snu należy udać się do łazienki, gdzie można wykonać higienę zewnętrznych narządów płciowych. W takim przypadku nie można używać żadnych środków antyseptycznych. Wystarczy wziąć ciepły prysznic z mydłem. Po zakończeniu procedur wodnych genitalia są wycierane czystym suchym ręcznikiem.
Krok 2. Przygotowanie pojemnika.	Do zbierania moczu służy jednorazowy plastikowy pojemnik. Pojemnik na materiał biologiczny musi być sterylny. Pojemnik ten można otrzymać od personelu laboratorium, który przeprowadzi badania, lub można go kupić samodzielnie w aptece. Pojemnik na mocz otwiera się tuż przed oddaniem moczu.
Krok 3. Zbieranie moczu.	Proces przejścia analizy zaczyna się od tego, że badany wlewa do toalety 100-150 ml porannego moczu. Reszta moczu jest wysyłana do sterylnego suchego pojemnika. Po zakończeniu oddawania moczu metodą wstrząsania przeprowadza się równomierne mieszanie materiału biologicznego. Następnie pojemnik z analizami zamyka się szczelną pokrywką.

Plastikową puszkę zebranego moczu należy jak najszybciej dostarczyć do laboratorium. Przechowywanie moczu w gorących warunkach, w bezpośrednim świetle słonecznym, może prowadzić do zmiany jego składu biochemicznego. W przyszłości wpłynie to na obiektywność wyników analizy klinicznej.

Dekodowanie wyników

Urobilin w moczu (norma tej substancji wskazuje na zdrową wątrobę i woreczek żółciowy) określa się za pomocą analizy klinicznej wraz z innymi składnikami moczu. Odszyfrowanie wyników zajmuje nie więcej niż 3-5 minut. Lekarz prowadzący, który zlecił badanie pacjenta z uwolnieniem poziomu urochromu, zwraca uwagę na stężenie tej substancji w porannym moczu.

Wyniki analizy klinicznej dla urobiliny powyżej 17 mmol na 1 litr materiału biologicznego wskazują na bolesny stan wątroby, pęcherzyka żółciowego, jego przewodów i innych części przewodu pokarmowego. W takim przypadku pacjentowi pokazano dodatkowe badanie za pomocą sprzętowych metod diagnostycznych.

Przyczyny zwiększenia urobilin

Nagły wzrost poziomu urobiliny objawia się zmianą koloru moczu. Mocz nabiera bogatego bordowego lub piwnego odcienia. Takie objawy wskazują, że w procesie metabolizmu wydalanie większości bilirubiny następuje przez nerki, a nie w żółci. Wzrost poziomu urobiliny zawsze wywołuje patologiczne przyczyny w postaci ostrych lub przewlekłych chorób organizmu.

Wirusowe zapalenie wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby to grupa chorób zapalnych charakteryzujących się szybkim niszczeniem komórek wątroby. Ta patologia ma przebieg ostry lub przewlekły.

Wirusowe uszkodzenie tkanki wątroby jest spowodowane przez następujące szczepy drobnoustrojów zakaźnych:

• wirus zapalenia wątroby typu B;
• wirus zapalenia wątroby typu C;
• wirus zapalenia wątroby typu D (znany również jako delta).

  

Szczep wirusa zapalenia wątroby typu A powoduje ostre zapalenie wątroby w 90% przypadków. Przewlekłe zapalenie wątroby jest wywoływane przez wirus C. W obecności tych chorób wzrost poziomu urobiliny w moczu jest uważany za bezpośredni skutek dysfunkcji wątroby.

Hepatocyty tego narządu ulegają całkowitemu zniszczeniu przez drobnoustroje wirusowe, a następnie przestają pełnić swoje funkcje fizjologiczne. Im poważniejsze uszkodzenie wątroby przez wirus, tym wyższy poziom urobiliny w moczu.

Leptospiroza

Leptospiroza jest ostrą chorobą zakaźną. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest drobnoustrój bakteryjny Leptospira. Leptospiroza objawia się zniszczeniem struktury naczyń włosowatych, uszkodzeniem tkanek wątroby, nerek, mięśni szkieletowych.

Chorobie towarzyszy rozległe zatrucie organizmu pacjenta, zażółcenie skóry, napady bólu mięśni, tachykardia. Leptospiroza powoduje wzrost urobiliny w moczu, ponieważ wywołuje ogniskowe uszkodzenie wątroby. Ta choroba może powodować początek śpiączki wątrobowej.

Pierwotna marskość żółciowa wątroby

Urobilin w moczu (norma tej substancji jest taka sama dla osób wszystkich płci i kategorii wiekowych) wzrasta u pacjentów z pierwotną marskością żółciową wątroby. Jest to rzadka choroba autoimmunologiczna o przewlekłym przebiegu. W tym przypadku naruszenie normy urochromu w moczu wynika z faktu, że własne komórki układu odpornościowego człowieka postrzegają drogi żółciowe jako czynniki obce.

W miarę postępu choroby dochodzi do stopniowego niszczenia tkanek wątroby i dróg żółciowych. Pierwotna marskość żółciowa wątroby jest trudna do leczenia lekami.

Lecznicze zapalenie wątroby

Lecznicze zapalenie wątroby rozwija się dokładnie w taki sam sposób, jak wirusowe uszkodzenie wątroby. Różnica w urazie tkanek narządu polega na tym, że jego komórki są niszczone nie przez inwazję zakaźną, ale przez działanie substancji chemicznych zawartych w lekach.

Uszkodzone obszary wątroby nie radzą sobie z funkcją przetwarzania pochodnych bilirubiny. W związku z tym do krwi dostaje się nadmiar urobiliny. Lecznicze zapalenie wątroby występuje u osób, które muszą przez całe życie zażywać silne leki z wieloma skutkami ubocznymi.

Zakaźna mononukleoza

Czynnikiem sprawczym mononukleozy zakaźnej jest wirusowy mikroorganizm DNA genomowy Epstein-Barr. Replikacja tego patogennego czynnika zachodzi w limfocytach B ludzkiego ciała. Choroba ta objawia się rozległym zatruciem, ciężką gorączką, zapalnym uszkodzeniem wątroby, śledziony.

Zakaźna mononukleoza wywołuje wzrost urobiliny w moczu, a także powoduje zmianę jakościowego składu krwi. Głównym niebezpieczeństwem tej patologicznej przyczyny wzrostu poziomu urochromu jest to, że obecnie nie ma jednego protokołu dla specyficznej terapii mononukleozy zakaźnej.

Nowotwory nowotworowe

Łagodne i rakowe narośla w wątrobie prowadzą do zniszczenia hepatocytów tego narządu. Patologiczny wzrost guza powoduje ucisk dróg żółciowych, zaburzony jest metabolizm bilirubiny i następuje stopniowy wzrost urobiliny w moczu. Nasilenie objawów klinicznych choroby zależy od lokalizacji i rodzaju nowotworu zewnętrznego.

Zatrucie alkoholem

Wzrost wskaźników urobiliny w składzie moczu występuje okresowo u pacjentów z przewlekłym zatruciem alkoholowym. U pacjentów tej kategorii wystąpienie stanu patologicznego wątroby jest wynikiem: codzienne picie, które trwa przez długi czas czas. Wysoki poziom urobiliny w moczu utrzymuje się do momentu oczyszczenia tkanki wątroby pacjenta z nadmiaru toksyn.

Niedokrwistość hemolityczna

Niedokrwistość hemolityczna jest ostrą chorobą o niejednorodnym typie, której towarzyszy przedwczesne zniszczenie czerwonych krwinek.

W tkance wątroby zachodzi patologiczna hemoliza krwinek, co powoduje uszkodzenie jej hepatocytów. Choroba ta charakteryzuje się wzrostem poziomu urobiliny w moczu, zażółceniem skóry, przebarwieniem kału.

Przyczyny spadku urobiliny

Niski poziom urobiliny w moczu jest oznaką zdrowej wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. W wynikach badania klinicznego moczu optymalne wartości poziomu urochromu wynoszą od 0 do 17 mmol na 1 litr materiału biologicznego. Nadmiar tej ilości urobiliny jest uważany za oznakę ostrej lub utajonej choroby wątroby. Obniżony poziom tej substancji nie jest objawem patologii.

Normalizacja wskaźnika

Zmniejszenie stężenia urochromu w składzie moczu odbywa się poprzez leczenie głównych chorób wątroby, które spowodowały uszkodzenie jej tkanek.

Jak obniżyć poziom

Aby obniżyć zbyt wysoki poziom urobiliny, stosuje się leki, których właściwości mają na celu przywrócenie upośledzonych funkcji wątroby. Operacja jest możliwa w zależności od sytuacji klinicznej.

Detoksykacja

Normalizację poziomu urobiliny, który wzrósł z powodu zatrucia alkoholem tkanki wątrobowej, przeprowadza się za pomocą następujących preparatów sorbentowych:

• Enterosgel;
• Smekta;
• Węgiel aktywowany;
• Polifepan;
• Polisorb MP.

Schemat dawkowania powyższych leków określa lekarz prowadzący. Czas trwania terapii detoksykacyjnej wynosi od 5 do 15 dni, w zależności od stanu funkcjonalnego tkanki wątrobowej.

Normalizacja poziomu urobiliny w moczu następuje stopniowo w miarę usuwania hepatocytów i przywracania zdolności do pracy.

Terapia przeciwwirusowa

Pacjenci, u których wysokie stężenie urochromu w moczu jest spowodowane wirusowym zapaleniem wątroby typu C, przepisuje się następujące leki przeciwwirusowe:

• rybawiryna;
• Simprewir;
• Sofosbuwir;
• Harvoniego;
• Viekira Pak;
• Rytonawir.

Leki tego typu poprawiają stan czynnościowy wątroby, zapobiegają zmianom w niej zwłóknieniowym tkanek, tłumią patogenną aktywność drobnoustrojów wirusowych, zwiększając odporność układu odpornościowego chory. Czas trwania kursu terapeutycznego z lekami przeciwwirusowymi wynosi od 1 do 6 miesięcy.

Leczenie hepatoprotektorami

Przepisywanie leków z grupy hepatoprotektorów jest wskazane dla pacjentów z ostrymi i przewlekłymi chorobami wątroby. Leki z tej kategorii chronią hepatocyty przed przedwczesnym zniszczeniem i śmiercią.

W takim przypadku stosuje się hepatoprotektory następujących typów:

• Tykveol;
• hepatosan;
• Legalon;
• Carsil;
• Liw-52;
• Hepa-Merz.

Zaletą tych leków z grupy hepatoprotekcyjnej jest to, że dodatkowo zapobiegają śmierć komórek wątroby, promują ich aktywną regenerację, normalizują indeksy urobiliny w składzie mocz.

Terapia antybakteryjna

Stosowanie antybiotykoterapii jest wskazane u pacjentów z wysokim poziomem urobiliny spowodowanym leptospirozą.

W takim przypadku stosuje się następujące metody leczenia:

• wstrzyknięcie gamma globuliny antyleptospirotycznej (zaleca się preferowanie leku dawcy, a nie końskiego);
• przyjmowanie środków przeciwbakteryjnych z grupy aminoglikozydów, penicylin czy tetracyklin;
• przeprowadzenie detoksykacji organizmu ze szkodliwych substancji, które są produktem odpadowym czynnika sprawczego leptospirozy.

Przez cały okres leczenia pacjentowi pokazano przyjmowanie środków hemostatycznych, a także korygowanie równowagi kwasowo-zasadowej. Wskaźnik urobiliny w moczu normalizuje się natychmiast po przywróceniu czynności wątroby i wytworzeniu stabilnej odporności na infekcje bakteryjne.

Operacja

Interwencja chirurgiczna jest przepisywana pacjentom z nowotworami zewnętrznymi w tkankach wątroby. Nowotwór rakowy lub łagodny jest usuwany w sterylnych warunkach w jednostce operacyjnej. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym.

Po wycięciu nowotworu zewnętrznego następuje stopniowe przywracanie poziomu urobiliny, funkcji wątroby, pęcherzyka żółciowego i jego dróg żółciowych. Aby utrwalić pozytywny wynik, pacjentowi przepisuje się wspomagający kurs leków chemioterapeutycznych i leków z grupy cytostatyków.

Terapia przeciwanemiczna

Ta metoda leczenia jest stosowana u pacjentów z niedokrwistością hemolityczną, która powoduje wzrost poziomu urobiliny w moczu.

Po wyeliminowaniu przyczyn, które powodują przedwczesną śmierć erytrocytów, terapię przepisuje się lekami z następujących grup farmakologicznych:

• glikokortykosteroidy;
• leki immunosupresyjne;
• środki do usuwania nadmiaru żelaza we krwi (w większości przypadków stosuje się Desferal).

W połączeniu z lekami transfuzja erytrocytów jest wskazana u pacjentów z niedokrwistością hemolityczną. Dawki i czas iniekcji składników krwi ustalane są indywidualnie, w zależności od wyników badania.

Obniżenie poziomu

Niski poziom urobiliny w moczu nie wymaga przyjmowania leków, ponieważ nie jest oznaką choroby ani stanu patologicznego organizmu.

Urobilin jest pigmentem żółci, który powstaje w wyniku metabolicznego rozkładu bilirubiny i urobilinogenu. Substancja ta barwi mocz na jasnożółty odcień. Norma urobiliny w moczu mężczyzn i kobiet w każdym wieku wynosi od 0 do 17 mmol / 1 l. Niski poziom tej substancji wskazuje na zadowalający stan wątroby, pęcherzyka żółciowego i jego przewodów.

Wzrost stężenia urobiliny jest pierwszym objawem ostrej lub przewlekłej choroby tych narządów. W praktyce medycznej zdarzają się sporadyczne przypadki, w których wzrost urochromu w moczu jest spowodowany niedokrwistością hemolityczną. Przywrócenie pełnoprawnych funkcji wątroby przyczynia się do normalizacji parametrów urobiliny.

Film o urobilinie

Wymiana bilirubiny: