Rozszczep wargi u noworodka. Zdjęcie, przyczyny wystąpienia, działanie

Warga zająca - wrodzona wada, w którym noworodek cierpi na częściowy lub całkowity niedorozwój górnej wargi. Według statystyk, każdego dnia na świecie rodzi się około 700 dzieci z wrodzonymi rozszczepami twarzy. Patologia powstaje w macicy między 4 a 12 tygodniem ciąży.

Choroba charakteryzuje się nie tylko miejscowymi zmianami anatomicznymi, ale współistniejącymi zaburzeniami ogólnoustrojowymi. Dzieci z rozszczepem wargi nie mogą oddychać, przełykać, jeść ani normalnie mówić.

Objawy, oznaki patologii

Rozszczep wargi jest określany bezpośrednio po urodzeniu przez badanie zewnętrzne. Głównym objawem patologii u noworodka jest wada górnej wargi, która rozciąga się od krawędzi na całej wysokości i obejmuje dolny obszar przewodu nosowego.

Różne stopnie uszkodzeń charakteryzują się zestawem określonych znaków:

Podział częściowy	Całkowity dekolt
może być prawo i leworęczny; wychwytuje dno przewodu nosowego; części górnej i dolnej wargi nie zamykają się, widoczna jest głęboka szczelina; czubek nosa asymetryczny i spłaszczony.	rozciąga się na całą górną wargę i dno przewodów nosowych; górna warga i wyrostek zębodołowy są wizualnie podzielone na 3 części; wada obejmuje podniebienie miękkie i twarde; występuje wyraźna deformacja chrząstki nosa.

Przyczyny wystąpienia

Rozszczep wargi u noworodka rozwija się pod wpływem interwencji genowych spowodowanych przyczynami endogennymi i egzogennymi.

Jeśli rozważymy przyczyny rozwoju patologii w macicy, możemy wyróżnić 3 teorie występowania rozszczepu u płodu:

• Teoria zrostu pędów. Rozwój choroby wiąże się z brakiem zrostu procesów mimicznych w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego.
• Teoria kiełkowania mezodermy. Zgodnie z teorią przyczyną patologii jest niewystarczające kiełkowanie mezodermy, która bierze udział w tworzeniu okrężnego mięśnia twarzy. W rezultacie szybki wzrost zarodka prowadzi do pęknięcia cienkiej błony, co pociąga za sobą powstanie szczeliny przelotowej lub niepełnej. Powstawanie patologii następuje w 7 tygodniu ciąży.
• Teorie kombinowane. Oba procesy stają się przyczyną wrodzonych wad rozwojowych - zarówno braku zrostu procesów mimicznych, jak i niewystarczającego kiełkowania mezodermy.

Egzogenny

Przyczyny zewnętrzne wpływające na rozwój patologii obejmują:

• wpływ czynników środowiskowych na płód - promieniowanie, przyjmowanie leków, narkotyków, zatrucie chemią gospodarczą;
• niedobór witamin o różnym nasileniu;
• wpływ infekcji gronkowcowych, chorób wirusowych;
• ciężki uraz natury psychicznej u matki w czasie ciąży;
• uraz brzucha.

Endogenny

Czynniki wewnętrzne obejmują:

• czynniki dziedziczne;
• choroby zakaźne przenoszone przez matkę w czasie ciąży;
• narażenie na czynniki toksyczne we wczesnej ciąży;
• późna ciąża u kobiet po 40. roku życia.

Specjaliści do kontaktu

Rozszczep wargi u noworodka wymaga zintegrowanego podejścia do leczenia.

Od urodzenia wielu specjalistów monitoruje stan dziecka, z których każdy pełni swoje własne funkcje:

• Pediatra organizuje nadzór lekarski i monitoruje fizyczne wskaźniki dziecka. Specjalista planuje główne sposoby poprawy dziecka i monitoruje zapobieganie innym chorobom - krzywicy, anemii, chorobom zakaźnym. Zapewnia środki rehabilitacyjne po operacjach.
• Chirurg stomatolog. Lekarz wykonuje operacje usuwania defektów, zapewnia chirurgiczną korekcję defektów wtórnych. Specjalista stale kontaktuje się z rodzicami niemowlęcia cierpiącego na patologię, a także monitoruje dynamikę powrotu do zdrowia i skuteczność podejmowanych działań.
• Ortodonta. Zapewnia dziecku warunki do prawidłowego karmienia. Zapobiega i leczy wtórne patologie związane z uzębieniem, a także zajmuje się odbudową uzębienia.
• Lor. Zajmuje się zachowawczym lub chirurgicznym leczeniem współistniejących chorób narządów ENT, kontroluje słuch. Ponadto lekarz zapewnia terminowe przeprowadzenie planowanych operacji.

Od momentu pojawienia się zębów mlecznych dziecko odwiedza stomatologa. Specjalista zajmuje się planową rehabilitacją jamy ustnej, a także leczeniem stomatologicznym w okresie przedoperacyjnym.

W okresie formowania mowy (1-2 lata, 4-5 lat) dziecko odwiedza logopedę. Lekarz pracuje nad rozwojem aparatu mowy, oddychaniem mowy, słuchem fonemicznym. Wspomaga tworzenie mowy potocznej.

Od pierwszego miesiąca życia do chwili wyrejestrowania, rehabilitacja dziecka jest przeprowadzane przez lekarza terapii ćwiczeń, który rozwija programy leczenia według stanu małego pacjenta. Specjalista uwzględnia stopień opóźnień w rozwoju fizycznym i psychicznym oraz prowadzi terapię ruchową z wykorzystaniem specjalnych technik i ćwiczeń fizycznych.

Diagnostyka

Diagnozę patologii przeprowadza się podczas badania dziecka po urodzeniu. Oprócz zewnętrznych objawów choroby dziecko z rozszczepem wargi może cierpieć na inne współistniejące choroby układu sercowo-naczyniowego i nerwowego.

Dlatego do diagnozowania patologii stosuje się instrumentalne metody badawcze:

• EKG. Metoda diagnostyczna oparta na rejestracji i badaniu impulsów elektrycznych powstających podczas skurczu serca. Z ciałem dziecka połączone są specjalne czujniki, które rejestrują impulsy elektryczne i zapisują otrzymane dane na papierze. Do EKG dziecka stosuje się mniejsze czujniki, które mocuje się w klatce piersiowej, nadgarstkach i kolanach. Zabieg trwa około 5 minut. Koszt EKG z dekodowaniem wynosi 400-500 rubli.
• EEG. Metoda badania stanu funkcjonalnego substancji mózgowej, która pozwala zidentyfikować nieprawidłowości w ośrodkowym układzie nerwowym dziecka, a także określić poziom jego rozwoju psychoemocjonalnego. EEG u dzieci przeprowadza się w stanie snu, czuwania lub znieczulenia. Technika zabiegu polega na założeniu na głowę specjalnego hełmu, do którego przymocowane są elektrody połączone z urządzeniem. Czas trwania diagnozy to około 15 minut. Cena - od 2000 rubli.
• Tomografia komputerowa mózgu. Metoda daje warstwowy, szczegółowy obraz badanego narządu. Skanowanie odbywa się za pomocą promieni rentgenowskich, które penetrują grubość oglądanego obszaru. Badanie dla dzieci poniżej 1 roku życia przeprowadza się pod wpływem snu lekowego, co pozwala dziecku na całkowite unieruchomienie. Podczas badania dziecko leży na stole tomografu, a lekarz obserwuje go przez otwór w budce. Tomografia komputerowa trwa 7-10 minut. Koszt - 4000-5000 rubli.
• MRI mózgu pozwala badać stan narządu i uczyć jasnego obrazu wszystkich jego struktur. Metoda nie wiąże się z narażeniem na promieniowanie jonizujące i wprowadzaniem substancji promieniotwórczych. Podczas badania dziecko umieszczane jest w tunelu tomografu o szerokości 70-80 cm. Jeśli to konieczne, użyj leków na sen. Czas trwania egzaminu to około 20 minut. Koszt - od 6000 rubli.

  

Również diagnoza patologii jest możliwa nawet w okresie wewnątrzmacicznego rozwoju płodu. Dokładność diagnozy będzie zależeć od możliwości wyposażenia technicznego. Diagnostyka prenatalna anomalii szczękowo-twarzowych jest możliwa po 16 tygodniach.

Rozszczep diagnozuje się, gdy integralność wargi jest utracona po jednej lub obu stronach w widoku wieńcowym. Przy użyciu kolorowego Dopplera, można śledzić przepływ płynu owodniowego, które normalnie przepływa przez nosowego podczas oddychania i przez podniebienia obecności szczeliny.

Wstępne leczenie i pielęgnacja

Zajęcza warga u noworodka wymaga specjalnego podejścia do pielęgnacji i karmienia. W pierwszych dniach i miesiącach życia ważne jest zapewnienie dziecku wszystkich warunków do prawidłowego przybierania na wadze, a także zapobieganie rozwojowi infekcji ucha i zachłyśnięcia, na które narażone są dzieci z rozszczepem wargi.

Funkcje karmienia

Sposób karmienia dzieci z rozszczepem wargi zależy od nasilenia zaburzenia anatomicznego.

W przypadku częściowego rozszczepu wargi karmienie piersią jest uważane za priorytetową metodę karmienia. Dzieciom niepełnosprawnym łatwiej jest opanować karmienie piersią, ponieważ tkanka piersi jest w stanie lepiej zakryją wadę wrodzoną niż specjalne smoczki przeznaczone do karmienia niemowląt zajączkiem warga.

Z rozszczepem pełnym lub przelotowym dziecko nie jest w stanie samodzielnie ssać bez pomocy i specjalnych urządzeń. Aby ułatwić karmienie, stosuje się specjalne zrywacze wykonane z ceraty medycznej.

Podczas karmienia dziecka należy pamiętać, że luźna komunikacja między jamą ustną a jamą nosową może powodować aspirację.

Aby temu zapobiec, musisz:

• ustaw dziecko w pozycji półpionowej;
• kontrolować dostęp powietrza przez nos;
• po karmieniu trzymaj dziecko w kolumnie, aż pojawi się odbijanie;
• w pozycji leżącej obróć głowę dziecka na bok.

Cały proces karmienia powinien trwać około 15-30 minut, w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że dziecko będzie nadmiernie zmęczone, straci energię i wagę.

Jeśli karmienie piersią nie jest możliwe, niemowlęta z rozszczepem wargi są karmione mieszanką za pomocą specjalnie przystosowanych smoczków. Są wydłużone, aby zakryć szczelinę oraz kilka otworów. Ponadto stosuje się specjalne strzykawki, kubki do picia i łyżki.

Funkcje pielęgnacyjne

Dziecko z rozszczepioną wargą musi dokładnie oczyścić przewód nosowy bawełną paluszki i sterylny olej roślinny - rokitnik, oliwka, a także wywar z rumianku lub nagietek.

Ze względu na rozszczep w okolicy wargi część błony śluzowej jamy ustnej pozostaje w stałym kontakcie z powietrzem. Powoduje to powstawanie pęknięć i strupów na błonie śluzowej górnej wargi. Należy dokładnie oczyścić obszar górnej wargi z uformowanych skórek, nasączając je sterylnym olejem.

Interwencja chirurgiczna

Leczenie patologii interwencją chirurgiczną przeprowadza się w wieku 4-6 miesięcy. Operacja eliminacji patologii nazywana jest cheiloplastyką, której celem jest przywrócenie prawidłowego anatomicznego kształtu górnej wargi i nosa w celu dalszej eliminacji wada kosmetyczna.

Główne zadania cheiloplastyki:

• zszycie rozszczepu górnej wargi;
• wydłużenie górnej wargi i stworzenie pożądanego kształtu czerwonej obwódki;
• eliminacja deformacji nosa i przywrócenie dna kanału nosowego.

Pierwotną cheiloplastykę wykonuje się kilkoma metodami, w zależności od charakteru rozszczepu:

Cheiloplastyka według Miro	Według Evdokimova	Według Limberg
Podczas operacji krawędzie szczeliny są odświeżane. W tym celu wykonuje się nacięcie przez całą grubość tkanek obu fragmentów górnej wargi, w wyniku czego powstają 2 klapy czerwonej granicy. Klapka na większym fragmencie jest ścięta ukośnie, a klapka jest wszyta w jej miejsce z przeciwnej strony.	Podczas operacji tworzy się jeden płatek na przyśrodkowym fragmencie wargi, po czym następuje praca z czerwoną obwódką. Po prawej i lewej stronie wargi, od poziomu kłów, wykonuje się nacięcie w kierunku rozszczepu. Za pomocą mniejszego płata rekonstruuje się podstawę kanału nosowego. Szycie ust odbywa się warstwami.	Operacja zapewnia jednoczesne przywrócenie wargi i eliminację deformacji podstawy kanału nosowego.

Szwy pooperacyjne są leczone środkiem antyseptycznym, a następnie na ranę nakłada się sterylny bandaż. Szwy są usuwane na 7-10 dni.

W okresie rehabilitacji dziecku przepisuje się leczenie mające na celu zapobieganie rozwojowi blizn pooperacyjnych. Jeśli rozszczep był głęboki i wchodzi głęboko w jamę nosową, w okresie pooperacyjnym konieczne jest zastosowanie stabilizatora donosowego, jakim jest wkładka donosowa. Pozwala na stworzenie prawidłowego kształtu nozdrza dziecka.

Po operacji dziecko musi być regularnie badane przez otolaryngologa, a systematyczna wizyta u dentysty pozwoli na terminową higienę jamy ustnej.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Dzieci z całkowitym rozszczepem wargi mają zaburzoną funkcję ssania, co uniemożliwia dziecku normalne jedzenie. Na tym tle rozwija się zaburzenie czynności żucia i połykania.

Inne konsekwencje rozszczepu wargi u dziecka to:

• obniżona odporność;
• częste choroby laryngologiczne i zapalenie oskrzeli;
• wada wymowy;
• niedorozwój górnej szczęki.

Czasami powikłania rozwijają się w okresie pooperacyjnym.

Do najczęstszych negatywnych konsekwencji operacji należą:

• w pierwszych dniach po zabiegu - zwężenie krtani, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, opóźnione oddawanie moczu;
• podczas operacji - wycięcie dużej liczby tkanek w okolicy rozszczepu, niewłaściwe zszycie tkanek warstwa po warstwie, stan zapalny i obrzęk;
• w okresie pooperacyjnym - rozbieżność szwów, wady estetyczne, obecność wyraźnej blizny.

Rozszczep wargi u noworodków jest dość poważną patologią, która wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Celem leczenia dziecka z wrodzonym rozszczepem wargi jest nie tylko wyeliminowanie defektu kosmetycznego, ale także osiągnięcie idealnych konturów twarzy, rozwój prawidłowego funkcjonowania aparatu mowy i kształtowanie prawidłowego uzębienia wiersz.

Rozszczep wargi wideo

Malysheva na rozszczepionej wardze: