Zewnętrzne wodogłowie zastępcze mózgowia u dorosłych. Co to jest, rokowanie, jak długo żyją, leczenie

opadający (wodogłowie) mózgu nazywana jest patologią związaną z naruszeniem odpływu płynu mózgowego. Wymiana wodogłowia zewnętrznego rozwija się głównie u dorosłych. Jest to rodzaj choroby, w której nadmiar płynu gromadzi się w korze mózgowej, zastępując częściowo zniszczoną tkankę.

Cechy choroby

Ze względu na to, że objawy puchliny u dzieci w 1. roku życia są bardziej nasilone, towarzyszą mu:

• dobrze widoczne zmiany w kształcie głowy;
• wypukłe ciemiączko;
• opóźnienie rozwojowe.

W medycynie przez długi czas dominowała opinia, że ​​na wodogłowie chorują tylko niemowlęta. W rzeczywistości ludzie w każdym wieku są podatni na tę chorobę, ale jej przyczyny, objawy i konsekwencje u dorosłych i dzieci są różne.

Zewnętrzne wodogłowie zastępcze u dorosłych, w zależności od etiologii

Choroby i miejsca, w których gromadzi się nadmiar płynu oraz stopień uszkodzenia mózgu mogą:

• postępować łatwo, odczuwając jedynie bóle głowy;
• powodować poważne konsekwencje, czasami prowadzące do głębokiego kalectwa lub śmierci;
• mają postać przewlekłą, podostrą lub ostrą, różniącą się objawami i sposobami leczenia.

Przyczyny i mechanizm rozwoju

Ludzki mózg, zamknięty w czaszce, znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym (livcor), który pełni 4 ważne funkcje:

• Ochrona mózgu przed uszkodzeniami mechanicznymi.
• Stabilizacja ciśnienia śródczaszkowego, kompensacja jego różnic występujących podczas poruszania głową, mówienia, śmiechu - wszelkie czynności wykonywane przez osobę.
• Dostarczanie odżywiania komórkom mózgowym.
• Usuwanie ich produktów odpadowych.

Normalnie Livcore jest wytwarzany w 4 komorach mózgu, następnie przez kanał międzykomorowy i mózgowy wchodzi do przestrzeni między pajęczynówką a pia mater mózgu. Usuwa się poprzez wchłanianie przez naczynia włosowate, które przenikają przez błonę pajęczynówki do krwi żylnej.

Całkowita ilość płynu mózgowego pozostaje niezmieniona, dla osoby dorosłej jego objętość powinna wynosić od 140 do 270 ml.

Jeśli proces krążenia (odpływu) Livcore zostaje spowolniony, a komory nadal wytwarzają go w tej samej objętości, to nadmiar płynu będzie się gromadził, powodując niepotrzebny nacisk na określone struktury mózgu i powodując w nich zaburzenia Praca.

Rozwinie się wodogłowie, którego głównymi przyczynami są:

• uraz głowy;
• związane z wiekiem zmiany w naczyniach mózgu;
• udary, krwotok mózgowy;
• nowotwory, guz mózgu
• niekorzystna dziedziczność;
• nadciśnienie;
• infekcje i choroby zapalne wpływające na mózg, w szczególności zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu;
• ciężka choroba sercowo-naczyniowa.

W niektórych przypadkach nie można zidentyfikować przyczyny choroby.

Zewnętrzne wodogłowie zastępcze u dorosłych ma swoje własne cechy w rozwoju. Wiąże się to z pojawieniem się ubytków w błonach mózgu, które są wynikiem zniszczenia (zaniku) ich tkanek. W obecności pustych przestrzeni płyn mózgowy z przestrzeni podpajęczynówkowej wchodzi do nich, zastępując zniszczone tkanki. W takim przypadku zmniejsza się objętość mózgu.

Przyczynami atrofii tkanki mózgowej mogą być:

• miażdżyca i inne choroby układu naczyniowego;
• encefalopatia (przewlekły niedobór żywieniowy tkanki mózgowej);
• regularne zatrucie organizmu alkoholem, nikotyną, narkotykami;
• urazowe uszkodzenie mózgu (przy braku odpowiedniego leczenia);
• choroby związane z wiekiem związane ze zmianami zwyrodnieniowymi mózgu: choroba Alzheimera, Parkinsona, Huntingtona, Picka;
• zwiększone ciśnienie śródczaszkowe;
• choroby zakaźne wpływające na mózg;
• narażenie na promieniowanie.

Następujące czynniki zwiększają ryzyko atrofii tkanek i rozwoju zanikowego wodogłowia:

• częsty stres;
• bezsenność;
• niezdrowa dieta;
• brak równowagi wodnej spowodowany odwodnieniem lub nadmiernym przyjmowaniem płynów;
• pracować z potencjalnie niebezpiecznymi substancjami, które mogą powodować zatrucia: metale ciężkie, trujące gazy, pestycydy, farby, rozpuszczalniki.

U dorosłych i dzieci występują 3 etapy rozwoju zanikowego (zewnętrzne wodogłowie zastępcze):

Etap	Opis
Wstępny	Atrofia jest nieznaczna, nie ma objawów, pacjent czuje się dobrze, nie ma dolegliwości lub osoba nie zwraca na nie uwagi. To mógłby być: niewielki dyskomfort; łagodne bóle głowy; czasami ciemniejące w oczach. Pewne zmiany w strukturze tkanki mózgowej są już obecne i można je wykryć podczas badania diagnostycznego za pomocą aparatu MRI i porównywania obrazów wykonanych w różnym czasie.
Umiarkowany	Występują zauważalne objawy: osoba traci zdolność do samokrytyki; nie odbiera dobrze nowych informacji; nie mogę się skoncentrować. Podczas diagnozowania widoczne są oddzielne szczeliny, zwiększa się odległość między bruzdami.
Wyrażone	Jej objawy są następujące: wcześniejsze zmiany behawioralne szybko przekształcają się w demencję (demencję); zdolność poruszania się w przestrzeni jest osłabiona; mowa jest trudna; prawdopodobnie niekontrolowane oddawanie moczu i trudności w połykaniu. Niefunkcjonalne obszary kory są wyraźnie widoczne na skanach MRI.

Klasyfikacja

Klasyfikacja wodogłowia jest złożona, ponieważ uwzględnia kilka kryteriów jednocześnie.

Do czasu wystąpienia może to być:

• Wrodzony. Powstaje w macicy pod wpływem chorób, na które cierpiała w czasie ciąży: toksoplazmoza, kiła, cytomegalia.
• Nabyty. Pojawia się po urodzeniu pod wpływem pewnych czynników: infekcji, stanów zapalnych, urazów.

Poprzez lokalizację nadmiaru płynu może to być:

• Wewnętrzny. W tym przypadku Livcore gromadzi się w komorach, które jednocześnie powiększają się, ściskając pobliskie tkanki. Przyczyną może być zablokowanie kanałów łączących komory z przestrzenią między oponami.
• Zewnętrzny. Nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego obserwuje się w przestrzeni podpajęczynówkowej: przesycone płynem błony rozszerzają się i wywierają nadmierny nacisk na mózg z zewnątrz. Przyczyną tego wodogłowia jest zwykle naruszenie zdolności wchłaniania naczyń mózgu.
• Mieszany. Ten futerał łączy w sobie kształt wewnętrzny i zewnętrzny.

Zgodnie z mechanizmem rozwoju może to być:

• Otwarte, gdy zachowane jest połączenie między komorami a jamą między oponami mózgowymi. Przyczyną może być zwiększone wydzielanie płynu mózgowego.
• Zamknięte. Wraz z nią to połączenie jest zerwane (zablokowanie kanałów odpływowych).

Ze względu na wygląd rozróżnia się następujące typy:

• Pourazowe, które pojawiły się po urazowym uszkodzeniu mózgu.
• Postinfekcyjny, który jest konsekwencją przeniesionych chorób neuroinfekcyjnych.
• Pokrwotoczny, rozwijający się w wyniku naruszenia integralności naczyń krwionośnych i krwotoku w komorach mózgu. Jest diagnozowana głównie u noworodków.
• Guz, w którym guz może blokować odpływ livcore lub stymulować jego produkcję.

Ze względu na charakter kursu i tempo rozwoju różnią się następujące formy:

• Postępująca (ostra), w której od momentu pojawienia się pierwszych objawów choroby do rozwoju uporczywych zaburzeń mózgu mija nie więcej niż 3 dni.
• Podostre, których rozwój zajmuje miesiąc.
• Kompensowana (przewlekła), charakteryzująca się powolnym, ale stałym pogorszeniem stanu pacjenta w ciągu sześciu miesięcy.

Zgodnie z wpływem na wskaźniki ciśnienia śródczaszkowego może być

• Nadciśnienie, prowadzące do jego wzrostu.
• Normotensywny, niezmienny nacisk.
• Działa przeciwnadciśnieniowo, zmniejszając go.

Wymiana zewnętrznego wodogłowia u dorosłych jest rodzajem wodogłowia zewnętrznego, w którym nadmiar płynu wypełnia uszkodzone, zanikłe obszary mózgu. Przy tej postaci kropli nie obserwuje się wzrostu ciśnienia śródczaszkowego.

Choroba może być wrodzona lub nabyta. Z reguły jest przewlekły i rozwija się w starszym wieku. Jego ostra postać jest mniej powszechna, w wyniku urazów głowy i neuroinfekcji.

Objawy

Objawy obrzęku mózgu w dużej mierze zależą od wieku.

U dzieci w 1. roku życia są jaśniejsze:

• wzrost objętości czaszki;
• przerzedzenie kości i rozbieżność szwów czaszkowych;
• pojawienie się dobrze widocznego wzoru żylnego na skórze głowy;
• zez;
• opóźnienie rozwojowe.

U dorosłych objawy są mniej wyraźne, a wiele z nich można przypisać innym chorobom.

To jest:

• częste i silne bóle głowy, które nie ustępują nawet po zażyciu leków przeciwbólowych;
• zaburzenia aparatu przedsionkowego;
• nudności wymioty;
• pogorszenie widzenia: podwójne widzenie, zamglenie, zwężenie pól widzenia;
• zmniejszona motoryka kończyn, czasami - całkowity paraliż;
• spadek zdolności dotykowych;
• zanik wrażliwości skóry.

W przypadku wodogłowia zanikowego choroba przez długi czas przebiega bezobjawowo lub jej objawy są tak słabe, że są mylone ze zmęczeniem i przepracowaniem. Później objawy nasilają się, stają się wyraźniejsze, ale często są błędnie uważane za wynik różnych zaburzeń psychicznych, co prowadzi do błędnej diagnozy i niewłaściwego leczenia.

To może być:

• straty pamięci;
• zmniejszona zdolność umysłowa;
• trudności w wymawianiu słów;
• zaburzenia chodu;
• moczenie łóżka;
• drażliwość, agresywność, niewłaściwe zachowanie.

Diagnostyka

Inne rodzaje puchliny, a także choroby niezwiązane z obrzękiem mózgu, mogą dawać podobne objawy w przypadku wymiany wodogłowia zewnętrznego.

Główne cele badań diagnostycznych to:

1. Wyjaśnienie diagnozy i wykrycie niepodważalnych oznak atrofii rdzenia.
2. Określenie czynnika, który doprowadził do zmian w tkance mózgowej: infekcje, urazy głowy, nowotwory, dziedziczność, styl życia.
3. Wybór optymalnej metody leczenia.

Aby rozwiązać te problemy, wykonywane są następujące procedury:

Procedura	Opis
MRI	Metoda polega na oddziaływaniu falami elektromagnetycznymi na niezbędne części mózgu i uzyskaniu serii obrazów dostarczających wyczerpujących informacji o budowie mózgu. Szczególnie pouczające są badania wykonywane w różnym czasie, które pozwalają zobaczyć dynamikę zmian.
tomografia komputerowa	Tomografia komputerowa jest podobna do MRI, ale zamiast fal elektromagnetycznych stosuje się promieniowanie rentgenowskie.
Ultradźwięk	Badania ultrasonograficzne wykażą, czy istnieją choroby, które mogą powodować atrofię tkanki mózgowej.
Diagnostyka dopplerowska	Badanie charakterystyki przepływu krwi w błonach mózgu i określenie naruszeń procesu wchłaniania płynu mózgowego.
Nakłucie lędźwiowe	Pozwala na zbadanie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Laboratoryjne badania krwi	Są niezbędne do określenia jego parametrów biochemicznych: krzepliwości, poziomu cholesterolu, obecności hormonów.

Ponadto w ramach diagnozy pacjent może zostać poproszony o poddanie się dodatkowym badaniom wielu specjalistów:

• endokrynolog;
• okulista;
• Laura.

Ich celem jest wykluczenie innych przyczyn zidentyfikowanych objawów i ustalenie, czy istnieją przeciwwskazania do określonych metod leczenia.

Co jest niebezpieczne

Głównym niebezpieczeństwem otwartego wodogłowia zastępczego jest to, że rozwija się on prawie bezobjawowo przez długi czas. Kiedy objawy zaczynają przeszkadzać pacjentowi, a on idzie do lekarza, choroba staje się nieuleczalna etapy, a objętość mózgu z powodu atrofii tkanki mózgowej zmniejsza się tak bardzo, że zmiany stają się nieodwracalny.

Farmakoterapia

Celem leczenia zachowawczego jest wyeliminowanie przyczyny choroby i złagodzenie objawów.

Na początkowych i umiarkowanych etapach stosuje się leki do zwalczania obrzęków i stabilizacji stanu pacjenta:

• przyczynianie się do usuwania nadmiaru płynu z organizmu;
• antybiotyki (w przypadku wodogłowia poinfekcyjnego);
• normalizacja dopływu krwi do mózgu;
• obniżenie poziomu glutaminianu – substancji, która przyczynia się do niszczenia neuronów;
• antyoksydanty normalizujące funkcjonowanie komórek nerwowych.

Przebieg leczenia farmakologicznego przepisuje lekarz. Większość leków stosowanych na wodogłowie ma wiele skutków ubocznych, więc niewłaściwie stosowane mogą spowodować poważne szkody zdrowotne. Samoleczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne.

Oprócz terapii lekowej pacjentowi można polecić jako środki naprawcze:

• zestaw ćwiczeń z terapii ruchowej, opracowany przez specjalistę, z uwzględnieniem przyczyn choroby i stanu pacjenta;
• ograniczenie przyjmowania płynów;
• przestrzeganie diety;
• kąpiele lecznicze na bazie ekstraktu z sosny;
• elektroterapia;
• masaże.

Wraz z terminowym rozpoczęciem leczenia pacjenci doświadczają:

• stopniowe łagodzenie objawów;
• wzmocnienie naczyń krwionośnych mózgu;
• normalizacja ich zdolności do wchłaniania cieczy.

Interwencja chirurgiczna

Jeśli metody zachowawcze są nieskuteczne, stosuje się leczenie chirurgiczne. W arsenale nowoczesnej neurochirurgii istnieje kilka małoinwazyjnych metod normalizacji ilości płynu mózgowego, polegających na stworzeniu dodatkowej drogi odpływu livcore.

Z reguły operację endoskopową wykonuje się przez kanały nosowe, po czym nie pozostają otwarte blizny.

Operacja pomostowania: Operacja założenia pomostów naczyniowych

Jeśli operacja endoskopowa jest niemożliwa lub nieskuteczna, stosuje się metodę obejścia w celu normalizacji odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Polega na założeniu pod skórę głowy bocznika - cienkiej wydrążonej silikonowej rurki wyposażonej w zawór zapobiegający cofaniu się płynu.

Rozróżnij manewrowanie:

• Verticulo-otrzewnowa - gdy nadmiar livcore jest wysyłany do jamy brzusznej;
• pionowo-przedsionkowy - drugi koniec przecieku jest wszyty w układ krążenia.

Najczęstszymi wskazaniami do operacji bypassów są rodzaje wodogłowia, które rozwijają się w wyniku udaru lub urazowego uszkodzenia mózgu.

Leczenie wyłącznie przez operację pomostowania jest również możliwe w przypadku współistniejącej patologii puchliny, znane jako wodogłowie z prawidłowym ciśnieniem (NTG), które zwykle rozwija się u pacjentów w podeszłym wieku (starszych 65 lat).

Operacja wykonywana jest po dokładnym badaniu, zaleconym przez neurochirurga w celu potwierdzenia diagnozy i wyboru optymalnego rodzaju operacji pomostowania.

Przeciwwskazaniami do prowadzenia mogą być:

• choroby zakaźne i zapalne;
• infekcje skóry;
• niezadowalający stan jamy ustnej.

Ograniczenia wynikają z faktu, że zastawka, będąc ciałem obcym, może wywołać nasilenie procesów zapalnych w organizmie.

Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i trwa około 1 godziny. Aby wprowadzić zastawkę, neurochirurg wykonuje nacięcia w okolicy głowy i szyi (brzuch). Czas trwania okresu pooperacyjnego nie przekracza 5 dni, podczas których pacjent pozostaje pod nadzorem lekarza. Środki przeciwbólowe stosuje się w celu złagodzenia bólu w obszarze nacięcia.

W zależności od ciężkości choroby i cech ciała pacjenta poprawę jego stanu można zaobserwować natychmiast po operacji lub po miesiącu. Bocznik pozostaje dożywotnio, okresowo, ze względu na zużycie i występowanie różnych defektów, wymaga korekty.

Środki ludowe

Medycyna tradycyjna może zapewnić jedynie leczenie objawowe.

Po konsultacji ze specjalistą można zastosować niektóre z jej technik:

• złagodzić stan pacjenta;
• poprawić skuteczność leków;
• w ramach terapii rehabilitacyjnej w okresie pooperacyjnym.

Zewnętrzne wodogłowie zastępcze u dorosłych w leczeniu można uzupełnić następującymi recepturami ludowymi:

• Zmiel czosnek z rzodkiewką w równych proporcjach na kleik, wyciśnij powstały sok i weź go na ½ łyżeczki. l. 3 razy dziennie przez 3 tygodnie.
• Drobno posiekaj korzeń czarnego bzu, dodaj alkohol (10 części alkoholu na 1 część zmiażdżonego korzenia). Nalegaj przez 7 dni, a następnie weź 25 kropli trzy razy dziennie.
• Osusz i posiekaj korę lub jagody kruszyny. Weź powstały proszek (½ g, 3 razy dziennie), użyj jako wywar (1 łyżka. l. 3 razy dziennie). Proszek można zastąpić ekstraktem z rokitnika zakupionym w aptece, wypijając 30 kropli dziennie w 3 dawkach.
• Sok z dyni usunie nadmiar płynów z organizmu, oczyści organizm i znormalizuje sen. Aby go przygotować, musisz przepuścić miąższ dyni przez sokowirówkę. Do leczenia używa się tylko świeżego soku, który można przechowywać nie dłużej niż 2 dni, codziennie wypijać pół szklanki.

  

• Napar z pąków i liści brzozy: posiekaj suche liście brzozy lub spuchnięte pąki, wlej wódkę (1: 1), odstaw na 3 tygodnie. Odcedź, wypij, rozcieńczając ½ łyżeczki. l. napar w 1 łyżce. l. woda, 3 pkt. w dzień.
• Melissa jest w stanie złagodzić migrenę towarzyszącą wodogłowiu. 15 g trawy zalać 1 łyżką. wrzącą wodę, odstawić na 2 tygodnie, po każdym posiłku wypijać 15 kropli.
• Chaber ma zdolność usuwania płynów z organizmu i zwalczania infekcji bakteryjnych. Aby przygotować bulion, zalać 1 litrem wrzącej wody z 50 g suszonego koloru, wziąć 50 g bulionu po posiłkach.

Rehabilitacja i rokowanie

Przy leczeniu medycznym i chirurgicznym wodogłowia przyczyna choroby zostaje wyeliminowana, a krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego zostaje znormalizowane. Do przywrócenia pełnego funkcjonowania mózgu, motoryki, mowy, wzroku i innych funkcji utraconych w przebiegu choroby niezbędny jest długi okres rehabilitacji.

Pacjentowi można zaproponować:

• Fizjoterapia. Ćwiczenia przepisuje lekarz, wykonując je, należy ściśle przestrzegać zaleceń specjalisty, nie próbując wymusić zdarzeń, zwiększając intensywność lub czas trwania ćwiczenia. Zaniedbanie tej zasady może pogorszyć stan pacjenta.
• Masaż. Wzmocni mięśnie i ujędrni je.
• Zajęcia z logopedą, neuropsychiatrą. Pozwoli ci to szybko poradzić sobie z objawami afazji i usunąć drażliwość, agresywność, depresję związaną z tymi trudnościami, która jest związana z tym stanem.
• Zestaw środków mających na celu wyeliminowanie zaburzeń poznawczych: przywrócenie pamięci, zdolność koncentracji, zdolność logicznego myślenia.

Nie ma uniwersalnej metody rehabilitacji pacjentów z obrzękiem mózgu.

Wybór konkretnych technik zależy od kilku czynników:

• wiek;
• stopień uszkodzenia mózgu;
• specyfika poprzedniego leczenia;
• obecność współistniejących chorób.

Pod warunkiem, że zewnętrzne wodogłowie zastępcze zostało wykryte we wczesnych stadiach rozwoju, właściwe leczenie i spełniająca wymagania rehabilitacyjne, choroba jest całkowicie uleczalna, zmiany w strukturze istoty szarej odwracalny. Z reguły pacjent po zakończeniu okresu rekonwalescencji może prowadzić normalne życie.

Na drugim i trzecim etapie możliwe jest częściowe złagodzenie objawów i złagodzenie stanu pacjenta, czasami zatrzymanie rozwoju choroby, ale nie jest już możliwe odwrócenie procesu niszczenia mózgu. Na osobę nakłada się szereg ograniczeń, których celem jest zapobieganie nawrotom i nasileniu objawów wodogłowia.

Nieleczona choroba postępuje, objętość mózgu stopniowo się zmniejsza, co prowadzi do:

• dalszy spadek zdolności intelektualnych;
• wygaśnięcie funkcji motorycznych;
• utrata wzroku.

Ostatecznie człowiek staje się osobą głęboko niepełnosprawną, w niektórych przypadkach możliwy jest śmiertelny skutek.

Na wczesnym etapie trudno jest wykryć wymianę zewnętrznego wodogłowia, jego leczenie trwa długo i nie daje 100% gwarancji wyzdrowienia, a konsekwencje choroby mogą być nieprzyjemne.

Możesz jednak spróbować:

• uniknąć urazu głowy;
• przestrzegać harmonogramu szczepień, który ochroni przed neuroinfekcjami;
• rzucić palenie i spożywanie alkoholu;
• regularnie przechodzą badania MRI;
• przy pierwszych oznakach choroby skonsultuj się z lekarzem.

Te proste kroki zminimalizują ryzyko narażenia na zewnętrzną wymianę wodogłowia (wodogłowie zewnętrzne) u dorosłych i utrzymają zdrowy mózg.

Film o wodogłowie

O wodogłowiu mózgowym: