Poziom roszczeń. Co to jest w psychologii, definicja, czym się charakteryzuje, metoda Schwarzlandera

We współczesnej psychologii pojęcie poziom roszczenia (w skrócie UE) osobowość to dążenie do określonego celu na poziomie złożoności, który osoba uważa za akceptowalny dla siebie. Termin ten został po raz pierwszy wprowadzony przez Kurta Lewina w latach dwudziestych XX wieku. Jest znanym psychologiem i twórcą psychologii społecznej, która jest używana do dziś. Jako pierwszy zasugerował, że jeśli dana osoba ma realistyczny poziom aspiracji, to jest wystarczająco pewna siebie, wytrwała i łatwo osiąga swoje cele.

Uważa się, że w tym przypadku ludziom znacznie łatwiej jest pracować wydajniej niż tym, którzy mają nieadekwatne lub niskie aspiracje. Jeśli istnieje poważna luka między roszczeniami a tym, do czego dana osoba jest naprawdę zdolna, prowadzi to do nieprawidłowej samooceny, a zatem do zachowania, stanu psychicznego.

Może to prowadzić do wybuchów emocjonalnych, rozwoju zwiększonego lęku. W związku z tym możemy stwierdzić, że wskaźnik aspiracji jest bardzo silnie spleciony z poczuciem własnej wartości, ambicją, a także motywacją do osiągnięcia pewnego sukcesu.

Definicja tego, co to jest

Poziom aspiracji to pojęcie w psychologii często mylone z poczuciem własnej wartości. Chociaż te dwie cechy osobowości są ściśle powiązane i zależne od siebie, są różne. Mówiąc prościej, poziom aspiracji to pasek, do którego dana osoba przylega w swoim zachowaniu, pracy, związkach i wszelkich innych rodzajach aktywności. Oznacza to, że jest to poziom, który osoba sama sobie ustawia.

Im wyższa samoocena danej osoby, tym więcej, jego zdaniem, jest w stanie osiągnąć. Musisz jednak zrozumieć, że UP jest dość subiektywną koncepcją, która nie zawsze jest w stanie określić rzeczywistość. Problem w tym, że jeśli dana osoba ma zbyt wysoką samoocenę, to chociaż podnosi to poprzeczkę dla przyszłych celów, nie pozwala mu to naprawdę osiągnąć sukcesu. Takie rozczarowanie ma poważne konsekwencje.

W swoich pracach Levin bardzo wyraźnie analizował pojęcia, a także definicje swojej teorii, dotyczące poziomu roszczeń. Podkreślił kilka głównych aspektów.

Koncepcja w opracowaniu UP	Opis
Wcześniejsze osiągnięcie	Zgodnie z tą definicją zwyczajowo rozumie się doświadczenie, które dana osoba otrzymała z poprzednich działań.
Wybór celu i ustalenie poziomu aspiracji	Jest to czynność, w trakcie której jednostka sama ustala, jaki cel postawić na podstawie dotychczasowych osiągnięć.
Wynik	Osoba porównuje swój poziom oczekiwań (tj. wyznaczony cel) z rzeczywistym wynikiem. W efekcie jego oczekiwania mogą okazać się znacznie wyższe niż wynik, który otrzymał, nie docierają do niego lub zupełnie się z nim nie pokrywają.
Reakcja na wynik	Jeśli dana osoba zawiodła, to w tym przypadku jej poziom roszczeń spada. Kiedy osiąga to, czego chce, to wręcz przeciwnie, wzrasta UP i jest gotowy do pokonywania trudniejszych zadań.

Warto wyjaśnić, że w praktyce takich reakcji może być znacznie więcej. Na przykład jest wiele sytuacji, w których osoba o wyraźnie niskiej samoocenie osiąga jakikolwiek sukces, ale nie podnosi sobie poprzeczki, ale nadal dąży do podobnych celów. Odwrotnie dzieje się również, gdy człowiek poniesie porażkę, ale nadal podnosi poprzeczkę, ponieważ wierzy, że w tym przypadku będzie mógł „zagłodzić się” i dzięki uporowi dostanie wszystko, czego zapragnie.

Klasyfikacja

Poziom aspiracji (jest to stosunkowo nowa koncepcja w psychologii) oceniany jest w kilku kategoriach. Na przykład może być odpowiedni lub niewystarczający (z kolei może być wysoki lub niski).

Wysoki i niski

• Zawyżony poziom roszczeń. Powstaje, gdy osoba ma bardzo wysoką samoocenę, ale jednocześnie obserwuje się, że obraz siebie został uformowany nieprawidłowo. Na przykład uczestnik programu muzycznego jest przekonany, że pomyślnie przejdzie rundę kwalifikacyjną i ogólnie myśli, że już wygrał. Jednak w rzeczywistości nie ma absolutnie żadnych talentów muzycznych i tylko denerwuje sędziów, a także bawi publiczność.
• Niedoceniany poziom roszczeń. Dotyka ludzi z kompleksem niższości, cierpiących na różne lęki, fobie i inne problemy. Na przykład osoba dobrze gra na gitarze i bardzo często jest zapraszana do występów w różnych klubach lub barach. Jego krewni, przyjaciele i wszyscy ludzie, którzy kiedykolwiek słyszeli, jak gra, twierdzą, że jest prawdziwym wirtuozem i musi udać się na jakiś casting lub konkurs, aby się sprawdzić. Ale ostatecznie nigdy nie odważy się przebić i pozostaje kiepskim gitarzystą.

Gdy poziom roszczeń lub samooceny jest zbyt wysoki lub zbyt niski, obserwuje się pewne charakterystyczne objawy.

W takim przypadku ludzie:

• wybierz zbyt złożone lub odwrotnie, proste cele;
• wolą unikać konkurencji i jakiejkolwiek konkurencji;
• stale przybywają w niepokoju i napięciu;
• często robią złe prognozy na swoje życie;
• nie potrafią poprawnie przeanalizować swojego wyniku i zdobytego doświadczenia.

Normalna

Na normalnym poziomie UE cele muszą w pełni odpowiadać umiejętnościom i możliwościom. Zazwyczaj po każdym sukcesie podnosi poprzeczkę i stara się pokonywać trudniejsze wyzwania. Tacy ludzie są dość samokrytyczni, ale jednocześnie są pewni siebie i potrafią dążyć do celu.

Jako przykład takiego poziomu ambicji rozważmy ponownie muzyka, który nie tylko dobrze gra na gitarze, ale także doskonale wie, że ma talent. Oznacza to, że nie boi się brać udziału w zawodach, ale nie wierzy, że już je wygrał. Jeśli ma możliwość podążania w tym kierunku, to na pewno z niej skorzysta.

Aby lepiej zrozumieć różne poziomy aspiracji osobowości danej osoby, warto rozważyć jeszcze kilka przykładów poczucia własnej wartości, która jest uważana za normalną:

• Osoba postanawia zmienić pracę, aby zacząć zarabiać więcej pieniędzy. Bada ogłoszenia o pracę, ocenia wymagania stawiane kandydatowi i koreluje je ze wszystkimi umiejętnościami i wiedzą. Kiedy zdaje sobie sprawę, że dobrze poradzi sobie z tego rodzaju pracą, umawia się na rozmowę kwalifikacyjną i dostaje stanowisko.
• Prosty facet, pracownik średniego szczebla, chce znaleźć dla siebie równie prostą dziewczynę. Choć na zewnątrz lubi kobiety o modelowym wyglądzie, ubrane w drogie ubrania od projektantów mody i jeżdżące sportowymi samochodami, to naprawdę docenia swoje możliwości i rozumie, że nie będzie w stanie finansowo zapewnić takiej towarzyszki i prędzej czy później znudzi się nią, ponieważ może zaoferować tylko styl życia, a nie szczerość i zrozumienie. Dlatego woli te dziewczyny, które są na jego poziomie.
• Freelancer stara się znaleźć zamówienia, bada różne oferty na giełdach. W zasadzie zna wszystkie pojęcia, z powodzeniem poradził sobie już z podobnymi zadaniami, ale w jednym z zadań spotyka program, z którym jeszcze nie pracował. Freelancer doskonale zdaje sobie sprawę, że wystarczy mu wygospodarować kilka godzin dodatkowego czasu na jego studiowanie. Dlatego składa wniosek i rozpoczyna pracę, która jest lepiej płatna, tym samym wyznaczając sobie nowy poprzeczkę.

Zawyżone

Wygodniej jest zrozumieć UE, jeśli weźmiemy pod uwagę przykłady.

Istnieje kilka opisów wysokiej samooceny:

• Bardzo młody chłopak, który ledwo skończył 9 klasę szkoły, nie kontynuował nauki, nie pracował i cały czas mieszkał z rodzicami na ich koszt, decyduje się na pracę w dużej organizacji. Przychodząc na rozmowę kwalifikacyjną od razu ogłasza, że ​​planuje zostać dyrektorem tej firmy. Oczywiście za każdym razem, gdy jest odmawiany. Nie skłania go to jednak do myślenia, że ​​musi obniżyć poprzeczkę oczekiwań lub podnieść swój poziom, aby sprostać stanowisku, które planuje objąć. Zamiast tego zaczyna zachowywać się agresywnie i może nawet zacząć grozić w wywiadzie. Na przykład taki facet mówi, że jego ojciec jest twardym biznesmenem, milionerem, który za chwilę zamknie tę firmę.
• Piękna, ale niezbyt mądra dziewczyna, która zachowuje się niegrzecznie i pokazuje swoją ignorancję, chce znaleźć mądrego, przystojnego i dobrze zatrudnionego mężczyznę. Jest przekonana, że ​​każdy milioner z przyjemnością będzie z nią przebywał i zabierał ją na imprezy towarzyskie lub biznesowe. Nie uważa się za gorszą od niego pod względem statusu i nie uważa, że ​​musi rozwijać się duchowo, a nie tylko na zewnątrz.
• Facet w wieku 20 lat uważa, że ​​nie jest zobowiązany do pracy „za grosz” i jest pewien, że powinien zarabiać co najmniej 100 000 rubli miesięcznie. Nie ma doświadczenia, nie ma doświadczenia zawodowego, ma tylko ukończoną szkołę. Jest niezdyscyplinowany, niezdolny do zorganizowania dnia pracy, leniwy i absolutnie nie wykazuje żadnych cech biznesowych ani umiejętności niezbędnych do wyższych zarobków. Jednak nadal siedzi bez pracy, ponieważ uważa, że ​​pójście na niższe stanowisko to dla niego wstyd.

Niedoceniane

A dla wizualnego porównania kilka przykładów niskiej samooceny i UE:

• Profesor mówi uczniom, że ci, którzy byli na wszystkich zajęciach, mogą liczyć na karabin maszynowy, czyli „trójkę”. Ale jeśli planują dostać wyższą ocenę, to tacy studenci muszą zdawać egzaminy na równych zasadach ze wszystkimi innymi. W takiej sytuacji większość studentów, którzy zazwyczaj otrzymują GPA, natychmiast zgadza się na te warunki. Ale wśród nich jest jeden znakomity uczeń, który doskonale zna ten przedmiot. Faktem jest, że ma zbyt niską samoocenę i boi się, że nie zda egzaminu, więc woli zadowolić się najgorszą opcją. Chociaż mógł bardzo dobrze uzyskać ocenę doskonałą.
• Mężczyzna od 15 lat zajmuje jedno stanowisko i otrzymuje taką samą pensję. Co roku szef dodaje mu obowiązki, ale nie podwyższa mu pensji. Cała jego świta mówi, że powinien porozmawiać z zarządem i poprosić o awans lub po prostu zmienić pracę. Ponieważ świetnie wykonuje swoje obowiązki, bez problemu zostanie zatrudniony na najlepsze stanowisko. Nie chce jednak ryzykować, bo boi się, że taka rozmowa może doprowadzić do jego zwolnienia i będzie musiał szukać nowej pracy, dołączyć do zespołu. Mężczyzna boi się, że nie poradzi sobie z obowiązkami w innej firmie, ale tutaj wszystko jest mu znajome. W rezultacie pozostaje w swojej starej pracy.
• Inteligentna, piękna, wykształcona inteligentna dziewczyna spotyka się z mężczyznami, którzy wyraźnie nie osiągają jej poziomu, co jest oczywiste nie tylko dla jej rodziny, ale także dla wszystkich wokół. Ona sama rozumie, że nie jest zainteresowana swoimi partnerami. Jednocześnie zamożni biznesmeni, oczytani i wykształceni mężczyźni, którzy byliby dumni, gdyby byli obok takiej kobiety, są gotowi ją poznać. Jednak nadal mieszka z bezrobotnym facetem, który ją poniża, nie zapewnia i ciągle narzeka na swoje życie. Boi się, że jeśli spróbuje zbudować relację z kimś na wyższym poziomie, to nic nie zadziała. W rezultacie pozostaje nieszczęśliwa, ale woli zadowolić się tym, co ma.

Zmotywowany do odniesienia sukcesu i uniknięcia porażki

Oznacza to, że w rzeczywistości UE określa również, jak ambitna jest osoba.

Psychologowie amerykańscy, w trakcie badania poziomu aspiracji, podzielili osobowość na 2 typy: zmotywowaną do sukcesu i zmotywowaną do uniknięcia porażki. Może się wydawać, że te dwie koncepcje to jedno i to samo, ale wcale tak nie jest.

Poziom roszczeń jest rozpatrywany w psychologii w sposób kompleksowy. Oznacza to, że jedna cecha nie może zastąpić innej. Jeśli weźmiemy pod uwagę rodzaje motywacji, to dla wygody warto również podać przykład oparty na relacji między przedstawicielami różnych płci.

Jeśli mężczyzna jest zmotywowany, aby odnieść sukces, to w tym przypadku będzie mieszkał z kobietą, ponieważ czerpie z tego pewne korzyści. Na przykład może marzyć o rodzinie i dzieciach. Dla innych ważna jest tylko satysfakcja seksualna. Niektórzy rozważają dobra materialne i korzyści płynące z małżeństwa.

Jeśli mężczyzna ma motywację, aby uniknąć porażki, to mieszka z kobietą tylko po to, by nie zostać sam lub żeby inni o nim nie rozmawiali. Jest to postrzegane jako porażka. Dlatego jest gotowy do budowania relacji bez określonego celu. Potrzebuje ich tylko po to, by uniknąć nieprzyjemnych sytuacji lub potępienia.

Korzyści i szkody

Na początku XX wieku przeprowadzono aktywne badania, podczas których można było zrozumieć, że przy kształtowaniu poziomu roszczeń ważne jest, aby dana osoba nie zaszkodziła jego samoocenie. Oznacza to, że jeśli ma normalną samoocenę, jest to dla niego korzystne. Jest zdolny do normalnych relacji z ludźmi zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

W przypadku zawyżonego poziomu roszczeń ludzie zaczynają wykazywać poczucie wyższości nad innymi, idealizują swój wizerunek, całkowicie ignorują porażki lub starają się zaliczyć swoje minusy do plusów. Prowadzi to do tego, że stopniowo innym staje się bardzo trudno komunikować się z nimi, ponieważ jeśli pierwszy raz do takiej osoby może pojawić się szacunek, a potem pojawiła się litość, stopniowo taka osoba będzie nadal wykazywać przejawy przeszacowania samoocena.

W rezultacie taka osoba zaczyna obwiniać wszystkich wokół siebie za swoje niepowodzenia. To sprawia, że ​​jego znajomi nie lubią. W rezultacie taka osoba może pozostać całkowicie sama.

Zbyt niski poziom roszczeń prowadzi do niepokoju, nerwowości. Osoba zachowuje się zbyt nieśmiało i niezdecydowanie. Jeśli obok niego pojawi się silniejsza psychicznie osobowość, będzie mogła przejąć nad nim pełną kontrolę. Ponadto tacy ludzie często cierpią z powodu zazdrości, podejrzliwości, podejrzliwości. Wielu nazywa je nudnymi. W związku z tym niewiele osób również komunikuje się z takimi osobami.

Duszą firmy są zawsze ludzie z odpowiednią samooceną i poziomem ambicji. Łatwo nawiązują nowe znajomości, ludzie chcą się z nimi jak najwięcej komunikować.

Poziom aspiracji jest w psychologii cechą osobowości, która wiąże się z innymi jej parametrami. Należy pamiętać, że jeśli dana osoba ma wysoką samoocenę, to nie może mieć niskiego poziomu ambicji. W związku z tym te 2 parametry są zawsze na tym samym poziomie. Oznacza to, że aby poprawić zachowanie osoby i jej spojrzenie na własne życie, wystarczy popracować nad jego samooceną.

Co więcej, znacznie łatwiej jest go podnieść niż obniżyć. Wynika to z faktu, że osoba o niskim poziomie roszczeń może łatwo zgodzić się, że ma pewne problemy i musi z tym pracować. Jeśli UP jest zbyt wysokie, to taka osoba nigdy nie przyzna się do swojej słabości i potrzeby dostosowania postrzegania swoich możliwości i umiejętności.

Jak to się manifestuje?

Poziom aspiracji przejawia się w poziomie złożoności stojących przed nimi zadań. W związku z tym im wyższe ambicje danej osoby, tym trudniej będzie mu wykonać zadanie, nawet jeśli dla wszystkich wokół niego jest oczywiste, że mu się nie uda.

Niektórzy uważają, że UP charakteryzuje się wyłącznie ludzkimi zdolnościami, ale tak nie jest. Wręcz przeciwnie, osoby z podwyższonym PF mają zwykle niższe zdolności. Ale osobowość jednocześnie ocenia jego minimalne umiejętności jako coś niezwykłego, niepowtarzalnego. Uderzającym tego przykładem jest sytuacja, gdy osoba, która absolutnie nie chce studiować ani pracować, oczekując, że powinna mieć wysoką pensję.

U dzieci celebrytów i polityków często można zaobserwować przejaw przecenianej UP. Takie córki i synowie od wczesnego dzieciństwa otrzymują absolutnie wszystko w swoim życiu. Nie są gotowi do pokonywania przeszkód, ponieważ dla nich nie istnieją. Ale jeśli w którymś momencie rodzice takiego dziecka zbankrutują, to będzie na to zupełnie nieprzygotowane.

Diagnostyka

Poziom aspiracji (jest to pojęcie w psychologii, które staje się coraz bardziej aktualne) można określić za pomocą kwestionariusza Gorbaczewskiego lub metodą Schwarzlandera. Ta ostatnia technika jest najbardziej popularna. Zdanie testu jest dość proste i szybkie, co jest często stosowane w uczelniach, szkołach przy przeprowadzaniu wywiadów z potencjalnymi pracownikami.

Istotą testu jest to, że badany proszony jest o sprawdzenie, ile plusów może dostarczyć w ciągu 10 sekund. Następnie otrzymuje specjalną formę i odnotowuje czas. Po 10 sek. proces się zatrzymuje. Następnie nauczyciel musi porównać liczbę znaków, które osoba planowała umieścić i ile udało mu się wskazać.

Pozwala to na sporządzenie raportu PM i ocenę poziomu osiągnięć. Te czeki są wprowadzane do formularza. Następnie dana osoba może jeszcze 3 razy zdać ten sam test. Jednocześnie za każdym razem musi powiedzieć, ile jego zdaniem zalet będzie mógł teraz wskazać. Oznacza to, że w sumie badany przechodzi test 4 razy. Jednak w tym przypadku 1, 2, a także 4 eksperyment trwa 10 sekund, a na 3 wyróżnia się nieco mniej - 8 sekund. Następnie, zgodnie ze specjalną formułą, obliczany jest łączny wynik roszczenia.

Do pracy obiekt musi otrzymać stół o wymiarach 10x3 cm, w którym każdy kwadrat będzie miał nie więcej niż 1x1 cm. To ważny warunek testu. Lepiej nie przygotowywać takich formularzy samemu. Zamiast tego powinny być wydrukowane na drukarce.

Interpretacja wyników będzie następująca:

• od 5 do 5 punktów - przekroczony UP;
• od 3 do 4,9 - wysoka stawka;
• od 1 do 2,99 - odpowiedni UP;
• od 1,49 do 0,99 - niski UP;
• 1,5 lub mniej - bardzo niska samoocena.

Jak się odbić

Aby poprawić PM, ważne jest, aby pomyśleć o swojej samoocenie. Aby to poprawić można udać się do psychologa i odbyć indywidualne treningi, ale zajęcia grupowe, seminaria i inne wydarzenia będą o wiele bardziej efektywne, ponieważ ważne jest, aby osoba opuściła strefę komfort. Takie spotkania odbywają się we wszystkich miastach. Ekspert psychologii stosowanej będzie w stanie nauczyć osobę zwiększania samooceny w ciągu 2-3 miesięcy poprzez wykonywanie ćwiczeń w domu lub w drodze do pracy.

Jeśli nie chcesz wydawać pieniędzy na psychologa lub seminaria lub nie chcesz, możesz skorzystać z literatury. Na przykład, skuteczne ćwiczenia są opisane w książce Briana Tracy'ego Samoocena. Warto też przeczytać wskazówki od Sharon Venshida-Cruz i Ile jesteś wart? Kobiety skorzystają na pracy Helen Andelin. W jej książce „Urok kobiecości” znajduje się wiele przydatnych zaleceń dla płci pięknej.

Poziom aspiracji to pojęcie, które w psychologii jest ściśle związane z ambicją, poczuciem własnej wartości i inne cechy osobiste, które motywują osobę do wyznaczania celów i poruszania się do nich. Wszystko zależy od rodzaju wskaźnika UP danej osoby. Jeśli jest normalny, nie ma się czym martwić. Zawyżony lub niedoszacowany poziom roszczeń wymaga korekty.

Film o poziomie roszczeń

Relacje i poziom aspiracji: