Glistnica u dorosłych. Objawy i leczenie, leki

Glistnica wywoływana przez robaki z klasy nicieni - powszechna inwazja pasożytnicza, dotykająca dorosłych i dzieci z jednakową częstotliwością. U dorosłych pacjentów choroba rozwija się z ciężkimi objawami zespołu alergicznego, zatrucia ogólnoustrojowego i zaburzeń trawienia.

Definicja choroby

Glistnica jest patologią pasożytniczą wywoływaną przez nicienie-glisty. Dojrzałe płciowo czynniki etiologiczne tworzą kolonie w świetle jelita, migrując z górnego odcinka przewodu pokarmowego w postaci larw.

Choroba występuje najczęściej w regionach o ciepłym i wilgotnym klimacie. Okres dojrzewania ascaris trwa 30-60 dni przed pojawieniem się pierwszych objawów inwazji pasożytniczej. Nicienie i ich produkty przemiany materii wpływają na przewód pokarmowy, układ oddechowy i układ moczowo-płciowy.

Biologia Ascaris

Białe i żółte robaki są duże dla członków ich klasy. Dorosły osobnik osiąga 15-35 cm długości. Głównym obszarem lokalizacji jest jelito kręte i jelito cienkie.

Glistnica u dorosłych objawy mają różny charakter, w zależności od stadium choroby, ogólnego stanu układu odpornościowego, obecności współistniejących patologii. Samice pasożytów nicieni osiągają długość 40 cm, samce nie więcej niż 25 cm.

Robaki mają żółtawo-różowy kolor, który po śmierci zmienia się w biało-matowy odcień. Boczne powierzchnie ciała patogenów są wyposażone w kanały wydalnicze z gruczołami. Za ich pośrednictwem następuje odurzenie ludzkiego ciała.

Kanały wydalnicze Ascaris są podłużnymi, cienkimi zagłębieniami. Na głowie dorosłego osobnika znajdują się 3 gąbczaste elementy o postrzępionych krawędziach. Pełnią funkcję kubków smakowych otaczających usta.

Osobliwością tej odmiany nicieni jest brak narządów przywiązania. Pasożyty nieustannie dryfują w kierunku ruchu żywności. Aby glisty opierały się o ściany jelit, powodując niedrożność i zatory.

Grubość ciała żeńskiego patogenu wynosi 3-6 mm, męskiego - 2-4 mm. Robaki mają gęstą 10-warstwową powłokę nabłonkową z naskórkami wypełnionymi keratyną. Takie struktury pełnią rolę struktury szkieletowej i chronią osobnika przed kwaśnym środowiskiem przewodu pokarmowego.

Zginanie ciała glisty odbywa się za pomocą sznurów mięśniowych. Za unerwienie pasożytów odpowiedzialne są zwoje nerwowe w postaci grzbietów okołogardłowych. Glisty rozmnażają się płciowo z obfitym składaniem jaj.

Płodność pasożytów

Dojrzała samica nicieni składa do 240 000 jaj dziennie. Po okresie inkubacji inwazji robaków pasożytniczych objawy patologiczne gwałtownie się nasilają. Wielkość jajka nie przekracza 0,106x0,05 mm.

Utrudnia to ich wykrycie w kale podczas badania mikroskopowego. Wypuszczane jaja glisty są wysoce odporne na niekorzystne czynniki środowiskowe.

Przydatność do ponownego zakażenia utrzymuje się przez 12 lat. Larwy Ascaris mogą z łatwością wytrzymać długotrwałe zamrażanie.

Śmierć jaj złożonych przez nicienie i uwolnionych z kałem jest spowodowana:

• benzyna;
• aceton;
• bezpośrednie promieniowanie ultrafioletowe;
• ekstremalnie wysokie temperatury - otwarty ogień, gotowanie;
• substancje zawierające alkohol;
• wapno niegaszone.

W sprzyjających warunkach środowiskowych jaja nicieni dojrzewają poza organizmem w ciągu 15-17 dni, nabierając wyraźnych cech inwazyjnych. Za optymalną temperaturę dla rozwoju pasożytów uważa się zakres + 12... + 36 ° С, a wilgotność powietrza co najmniej 8%.

Objawy glistnicy

Objawy kliniczne patologii robaków są różnorodne.

Obserwowane objawy są określane przez:

• poziom inwazyjnego obciążenia pasożytniczego;
• wiek pacjenta;
• stan układu odpornościowego;
• stadium choroby;
• współistniejące procesy patologiczne;
• indywidualne czynniki fizjologiczne i biochemiczne.

Glistnica charakteryzuje się reakcjami alergicznymi na związki białkowe wytwarzane przez pasożyty, zakaźnymi i toksycznymi uszkodzeniami narządów wewnętrznych i strefy mózgowej. Istnieją oznaki niewydolności czynnościowej wątroby, nerek, płuc.

Inwazja robaków może przez długi czas przebiegać bezobjawowo. Zespół anafilaktyczny występuje ze znacznym wzrostem kolonii ascaris w małych i innych częściach przewodu pokarmowego. Reakcja alergiczna objawia się wysypką pęcherzykową lub pokrzywkową na skórze tułowia, dłoni i stóp.

Glistnicy u dorosłych (objawy genezy anafilaktycznej obejmują swędzenie o wysokiej intensywności) często towarzyszą typowe objawy zakaźne i toksyczne:

• gorączka podgorączkowa;
• ogólne złe samopoczucie;
• słabe mięśnie;
• nadmierne pocenie;
• powiększenie węzłów chłonnych - zmiana zapalna splotu limfatycznego;
• wysychanie błony śluzowej jamy ustnej.

Objawy wątrobowo-żółciowe obejmują powiększenie wątroby, obrzęk śledziony, ból o umiarkowanym lub małym nasileniu w podżebrzu w lokalizacji prawostronnej.

Glistnicy u dorosłych pacjentów często towarzyszy miejscowy lub ogólnoustrojowy zespół limfadenopatyczny.

Warunek jest połączony z:

• nocne poty;
• gwałtowna utrata wagi wywołana naruszeniem czynności trawiennych oraz przyczynami zakaźnymi i toksycznymi;
• zwiększone ryzyko infekcji czynnikami bakteryjno-wirusowymi górnych dróg oddechowych;
• hepatomegalia;
• splenomegalia.

W przypadku glistnicy w trakcie diagnostyki laboratoryjnej wykrywa się zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych. W przypadku inwazji robaków pasożytniczych charakterystyczne są objawy oskrzelowo-płucne, które często obserwuje się u pacjentów z przewlekłymi patologiami układu oddechowego.

Ta kategoria objawów klinicznych obejmuje eozynofilowe zapalenie płuc - zapalne i alergiczne uszkodzenia tkanek organicznych narządu oddechowego z powstawaniem niestabilnych nacieki migracyjne.

etap początkowy

Etap progresji patologii inwazyjnej jest alternatywnie nazywany fazą migracji. Czas trwania początkowego etapu szacuje się na 6-8 tygodni, co odpowiada okresowi inkubacji ascaris.

Larwy dostają się do organizmu człowieka drogą ustno-kałową. Typowe sposoby rozprzestrzeniania się w tkankach biologicznych to hematologiczne i limfatyczne. Glisty zasiedlają części jelitowe, płuca, wątrobę, jamę oskrzelową.

Powoduje to odpowiedni kompleks objawów. W początkowym (migracyjnym) stadium inwazji robaków pasożytniczych pojawiają się umiarkowane objawy zespołu Lefflera, który jest rodzajem nacieku eozynofilowego w płucach.

Patogeneza ma łagodne cechy kliniczne. W początkowej fazie glistnicy obraz objawowy jest niewyraźny, niespecyficzny i łagodny. Wzrost temperatury ciała sięga 37,1-37,5.

Występują oznaki ogólnego złego samopoczucia z bólami głowy o niskiej intensywności. W przypadku masywnej inwazji robaków migracyjnej fazie choroby pasożytniczej towarzyszą skurcze w jamie brzusznej i nudności, które wskazują na początek procesu zakaźnego i toksycznego.

Na skórze pojawia się rzadka wysypka alergiczna ze swędzeniem lub bez dyskomfortu. Czasami objawowy etap migracji patologii może być określony przez obrzęk tkanek miękkich i powiększone węzły chłonne.

Częściej oznaki rozwoju glistnicy w początkowej fazie mają charakter indywidualny i zależą od fizjologicznych cech organizmu. Wraz z wnikaniem larw nicieni do dróg oddechowych do objawów dołącza się suchy kaszel.

Stopniowo pojawiają się duszność i inne oznaki niewydolności funkcjonalnej układu oddechowego. W przewlekłych chorobach oskrzelowo-płucnych kaszelowi towarzyszy wilgotny składnik.

Uwalnianie wysięku śluzowego jest spowodowane podrażnieniem komórek kubkowych przez patogenne patogeny. Fragmenty krwi są widoczne w plwocinie pacjentów z gruźlicą płuc, astmą oskrzelową, POChP.

Oddychanie staje się gwizdem. Wśród objawów klinicznych początkowego stadium inwazji robaków w przewlekłych patologiach oskrzelowo-płucnych pojawiają się stany podobne do astmy.

Glistnica u dorosłych ma objawy w fazie migracji larw patogenu w postaci suchych świszczących dźwięków podczas oddychania płucnego. W przypadku wtórnego przyłączenia mikroflory bakteryjnej charakterystyczne są objawy zapalne.

Etap jelitowy

Ta faza choroby pasożytniczej charakteryzuje się 2 zespołami klinicznymi - żołądkowo-jelitowym i astenowegetatywnym.

Okresowi rozwoju inwazji robaków towarzyszą:

• tłumienie apetytu;
• poranne mdłości spowodowane procesem zatrucia przewodu pokarmowego;
• aktywacja odruchu wymiotnego;
• cięcie bólu w jamie nadbrzusza;
• biegunka;
• trudności z wypróżnianiem spowodowane niedrożnością jelit;
• wzdęcia;
• gwałtowny spadek masy ciała.

Objawy neurologiczne jelitowego stadium choroby pasożytniczej wynikają z toksycznego wpływu produktów przemiany materii ascaris na ośrodkowy układ nerwowy. Takie objawy kliniczne obejmują zmniejszenie napięcia mięśniowego, zaburzenia snu i zwiększony niepokój.

W ciężkich przypadkach, przy masywnej inwazji robaków pasożytniczych, obserwuje się zahamowanie czynności umysłowych, objawy zapalenia opon mózgowych, drgawki padaczkowe.

Ostremu procesowi zakaźnemu toksycznemu towarzyszy:

• Mechaniczny zespół wątrobowo-żółciowy zwany żółtaczką, spowodowany nadmiernym uwalnianiem bilirubiny sprzężonej do światła jelita. Stan determinuje żółtaczkowy (żółtawy) stan skóry, twardówka śluzowa, reakcje bólowe w prawym podżebrzu.
• Ropne zapalenie dróg żółciowych. Ostre toksyczne zapalenie dróg żółciowych łączy się z uwolnieniem martwiczego wysięku i martwych cząstek tkanek biologicznych do osadu moczowego.
• Wiele ognisk ropnia w wątrobie. Wnęki o wyraźnych granicach są wypełnione ropnym wyładowaniem spowodowanym toksycznym uszkodzeniem komórek hepatocytów.
• Ostre zapalenie trzustki. Proces zapalny pasożytniczej genezy w trzustce jest wywoływany przez obce białka wydzielane przez glisty. Wywołują ostrą odpowiedź immunologiczną.

W jelitowym stadium inwazji robaków możliwe są objawy kliniczne w postaci zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej, mechanicznej niedrożności kanałów oddechowych. Ten ostatni jest w stanie wywołać tak zagrażający życiu stan, jak ostra asfiksja.

Proces pasożytniczo-inwazyjny jest często komplikowany przez niedrożność jelit, złe wchłanianie i rozkład pokarmu, zaburzenia metaboliczne i inne towarzyszące objawy. Wraz z wnikaniem patogenów do struktury aparatu sercowego pojawiają się objawy toksycznego uszkodzenia mięśnia sercowego.

Klasyfikacja i etapy rozwoju glistnicy

W zależności od rodzaju przebiegu choroba pasożytniczo-zakaźna dzieli się na typową i nietypową. Pierwszy charakteryzuje się wyraźnie wyrażonym obrazem klinicznym z określonymi objawami.

Glistnica o nietypowej postaci u dorosłych przebiega bez zauważalnych oznak zatrucia. W niektórych przypadkach pojawiają się objawy zapalne, alergiczne lub trawienne.

Ten rodzaj choroby jest określany metodami laboratoryjnej diagnostyki różnicowej. Substancje białkowe charakterystyczne dla nicieni są utrwalane w próbce testowej kwasu moczowego i płynu hematologicznego.

Larwy robaków znajdują się w kale podczas coprogramu. Zgodnie z fazami rozwoju, glistnica dzieli się na etap migracji i jelitowy.

Pierwsza charakteryzuje się rozmieszczeniem skolonizowanych larw:

• światło i jamy przewodu żołądkowo-jelitowego;
• drogi oddechowe;
• układ moczowo-płciowy;
• mechanizm wątrobowo-żółciowy;
• aparat serca.

Fazę jelitową wyróżnia uogólniony toksyczny wpływ dojrzałych patogenów na organizm. W zależności od ciężkości przebiegu inwazja robaków dzieli się na formy łagodne, umiarkowane i skomplikowane.

Etapy rozwoju choroby obejmują infekcję, rozprzestrzenianie się, toksyczne działanie patogenów na narządy i układy funkcjonalne. Ostatnia faza to wtórne przenikanie do struktury przewodu pokarmowego z innych skolonizowanych obszarów ciała.

Ten etap jest uważany za przewlekły i trudny do leczenia. Postęp choroby pasożytniczej rozpoczyna się od fazy inwazyjnej, podczas której larwy patogenów przedostają się do organizmu drogą doustną lub kałową.

Naruszenie podstawowych wymagań higieny osobistej prowadzi do infekcji. Larwy atakują nabłonkową wyściółkę ścian górnych lub dolnych części przewodu pokarmowego, gdzie panują optymalne warunki do ich rozwoju.

W kolejnym etapie, zwanym migrującym, jaja i osobniki dojrzałe przenikają do krążenia ogólnoustrojowego i kanałów limfatycznych.

Pasożyty przechodzą kolejno:

• wątroba;
• drogi żółciowe;
• prawostronne serce;
• jama płucna;
• układ moczowo-płciowy.

Glisty osadzają się w każdej z prezentowanych struktur organicznych. Wnikając do strefy dentystycznej, nicienie są wysyłane z powrotem do żołądka i jelit, ponownie infekując układ pokarmowy.

Na tym etapie dochodzi do niedrożności jelit. Objawy wyrażają się w naruszeniu procesów trawiennych i wchłaniania składników odżywczych, które patogeny wykorzystują do własnego wzrostu i wzrostu kolonii.

Farmakoterapia

Farmakoterapia polega na połączeniu leków objawowych z lekami etiotropowymi. Taktyka leczenia farmakologicznego dobierana jest z uwzględnieniem lokalizacji kolonii ascaris, stadium i złożoności przebiegu choroby.

Specjalista chorób zakaźnych bierze pod uwagę tolerancję pacjenta na leki, wywiad i stan fizjologiczny organizmu. Skuteczne leki przeciwpasożytnicze przedstawiono w tabeli.

Nazwa	Standardowe dawkowanie dla dorosłych	Właściwości farmakologiczne
Mebendazol	100 mg 2 razy dziennie w regularnych odstępach czasu. Czas trwania leczenia wynosi 3-4 dni.	Środek przeciwrobaczy o szerokim spektrum działania terapeutycznego. Narusza wykorzystanie glukozy przez pasożyty, hamuje syntezę ATP - ważnego dla życia enzymu ascaris.
Mintezol	50 mg / 1 kg masy ciała 2 razy dziennie przez tydzień.	Lek przeciwpasożytniczy produkcji słoweńskiej. Wysoce skuteczny w eliminacji przewlekłej glistnicy. Różni się niską toksycznością dla organizmu ludzkiego.
Dekaris	Pojedyncza dawka 120-150 mg.	Lek przeciwrobaczy na bazie lewamizolu. Wpływa na zwoje nerwowe nicieni, powodując depolaryzację błon komórkowych i skurcz nerwowo-mięśniowy u osobników oraz zaburza procesy bioenergetyczne patogenów. Skuteczny w przypadku masowych inwazji.
Piperazyna	1 tabletka 3 razy dziennie, 1 godzinę po posiłku. Czas trwania leczenia wynosi 3 dni.	Działa paraliżująco na nerwy na ascaris. Dostępny w postaci tabletek i roztworu do wstrzykiwań domięśniowych.

Glistnica u dorosłych, której objawy zależą od stadium choroby i masywności inwazji, jest skutecznie eliminowana przez albendazol, lek o właściwościach przeciwrobaczych i przeciwpierwotniaczych.

Prezentowane leki przeciwpasożytnicze w ramach kompleksowej terapii są połączone z leki przeciwzapalne na bazie niesteroidowej, leki neurologiczne, leki przeciwhistaminowe.

Jelitowy etap glistnicy jest eliminowany za pomocą tabletek lub zastrzyków zawierających lewomizol, pyrantel. W fazie migracji inwazji robaków pasożytniczych terapię lekową prowadzi się za pomocą tiabendazolu lub mebendazolu.

Leczenie środkami ludowymi

Receptury medycyny alternatywnej nie mogą być stosowane jako główna metoda eliminowania procesu zakaźnego i pasożytniczego. Środki ludowe mogą służyć jedynie jako dodatek do przepisanej terapii lekowej.

Wyraźne działanie przeciwrobacze przypisuje się następującym roślinom leczniczym:

• wrotycz pospolity;
• gorzki piołun;
• kruchy kruszyna;
• oman;
• krwawnik pospolity;
• goździki.

Takie naturalne surowce zawierają składniki, które działają depresyjnie na nicienie. Odwary pitne przygotowywane są z roślin przedstawionych powyżej. Goździki są nasycone eugenolem, specyficzną substancją aromatyczną, która stwarza niedopuszczalne warunki do rozwoju ascaris.

W wrotycz pospolity znaleziono tujon, związek eteryczny, który ma działanie neuroparalityczne na dojrzałe nicienie utrwalone w jelicie cienkim. Odwar z suszonych surowców ma właściwości przeciwrobacze i antylambliczne.

Thujon niszczy ascaris i przyspiesza eliminację toksycznych produktów przemiany materii pasożytów. Orzech czarny jest uważany za skuteczny i szeroko stosowany środek przeciwpasożytniczy.

O właściwościach leczniczych rośliny decyduje obecność w jej wzorze chemicznym juglonu, naturalnego naftochinonu.

Taki wywar ma następujące właściwości niepotwierdzone przez oficjalną medycynę:

• antybiotyk;
• owadobójczy;
• antyseptyczny;
• grzybobójczy;
• leki zmniejszające przekrwienie.

W aptece można kupić suche mieszanki przeciwpasożytnicze, płynne nalewki i wywary, produkowane w fabryce przez znanych producentów wyrobów farmaceutycznych.

Do leczenia glistnicy stosuje się wyciąg z rumianku aptecznego, czosnku lub cebuli. W leczeniu inwazji robaków za pomocą środków ludowych u dorosłych stosuje się nalewki alkoholowe. Do przygotowania takiego płynu potrzebna jest posiekana cebula i 200 ml wódki.

Narzędzie nalega na 10 dni w hermetycznie zamkniętym pojemniku i weź 2 łyżki. l. dziennie - w godzinach porannych i wieczornych przez cały tydzień. Skuteczność przeciwpasożytnicza takiej nalewki nie została udowodniona. Kolejny domowy przepis obejmuje użycie pestek dyni.

Surowce roślinne w objętości 500 g są czyszczone, kruszone w blenderze do stanu sproszkowanego. Produkt wlewa się do wrzącej wody, powoli mieszając. Dodaj 1 łyżeczkę do powstałej kleiku. l. miód pszczeli.

Narzędzie przyjmuje się przed śniadaniem na 1 łyżkę. l. Skuteczność kliniczna recepty jest wątpliwa ze względu na brak bazy dowodowej. Środki ludowe nie są w stanie zastąpić terapii lekowej i powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji ze specjalistą od chorób zakaźnych.

Dieta na glistnicę

Do czasu całkowitego wyeliminowania procesu pasożytniczo-zakaźnego i przywrócenia funkcji układów organizmu dotkniętych przez nicienie, żywienie medyczne jest przepisywane równolegle z terapią lekową.

Glistnica u dorosłych (objawy pojawiają się w zależności od fazy patologii, stopnia kolonizacji tkanek organicznych i ubytków przez nicienie) wymaga wykluczenia z diety:

• wypieki drożdżowe;
• chleb pszeniczny;
• Cukiernia;
• dania mięsne i rybne w płynie o wysokiej zawartości tłuszczu;
• wędliny;
• słone potrawy;
• krowie mleko;
• kasza jaglana;
• jęczmień perłowy;
• makaron;
• rośliny strączkowe;
• błonnik roślinny.

Takie pokarmy tworzą pożywkę dla hodowli glist i są wykorzystywane przez pasożyty do wytwarzania energii. W skład diety terapeutycznej wchodzi niskotłuszczowy bulion z kurczaka, kasza manna i owsianka ryżowa bez soli i cukru.

Dieta na proces zakaźny i pasożytniczy obejmuje gotowane korzenie, kalafior, zielone owoce i jagody. Miód pszczeli i lipowy jest przydatny dla pacjentów z glistnicą.

Powinieneś odmówić napojów gazowanych, czarnej herbaty i kawy. Czekolada, marmolada i inne produkty o wysokiej zawartości glukozy są całkowicie wyłączone z diety. Żywią się małymi porcjami, które nie powodują nadmiernego obciążenia przewodu pokarmowego dotkniętego przez glisty.

Cechy leczenia u kobiet w ciąży

Okres rodzenia dziecka charakteryzuje się zmianami hormonalnymi na tle osłabionej odporności. Choroba pasożytnicza u kobiet w ciąży często ma wyraźne objawy kliniczne.

W fazie migracji możliwa jest ostra niewydolność funkcjonalna narządów wewnętrznych. Infekcja płuc ma oznaki patologii układu oddechowego, co komplikuje diagnozę i wybór odpowiedniej taktyki terapii.

Obraz kliniczny stadium jelitowego przypomina klasyczną toksykozę ciążową. Występują stany niedotlenienia i anemii, głód witamin. Prowadzą do zaburzeń wzrostu wewnątrzmacicznego.

Standardowe leki przeciwpasożytnicze o wyraźnym działaniu teratogennym nie nadają się do leczenia kobiet w ciąży. Toksyczne wydzieliny patogenów mogą wywoływać poważne dysfunkcje embrionalne, które powodują śmierć płodu lub nieodwracalne wady wrodzone.

Kompleksowa terapia w okresie ciąży obejmuje wyłącznie leki o ustalonym profilu bezpieczeństwa dla matki i dziecka. Takie produkty są projektowane na bazie naturalnych roślin. W przypadku masowej inwazji robaków pacjent jest hospitalizowany z powodu stosowania leków do wstrzykiwań.

Następną korektę mikroflory jelitowej wykonuje się probiotykami. W celu normalizacji funkcji przewodu pokarmowego po glistnicy u kobiet w ciąży i innych kategorii pacjentów dorosłych stosuje się syntetyczną pankreatynę. Właściwe leczenie eliminuje objawy inwazji robaków i jest bezpieczne dla płodu.

Film o glistnicy

Malysheva o glistach: