Wąglik - objawy u ludzi, zdjęcia, leczenie i zapobieganie

WHO lista rejestru, istnieje ponad setki zakaźnego charakteru chorób należących do klasy wysoce niebezpieczne. Wąglik, wąglik lub wąglik wąglika - najgenialniejszy przedstawicielem tej klasyfikacji, ma zdolność do gwałtownego manifestacji i szybkie rozprzestrzenianie się infekcji, zarówno masy zwierzęcia lub człowieka. Charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i zwiększoną śmiertelnością.Krótko

zakażenie wąglikiem u ludzi opisano w starożytnych traktatach uczonych starożytności, porównując ją z szybkiego manifestacji świętego ognia, zwęglone ciało ludzkie( carbuncles węglowe kolor), patrz zdjęcie.

wąglika - patogen oraz sposobów zakażenia wąglikiem u ludzi

u ludzi powoduje wąglikapatogenne( patogenne) mikroorganizmy z rodziny Bacillus anthracis. Bakterie Gram-dodatnie mają charakterystyczne komórek( wybarwionych metodą Grama), łatwo tworzą endospory w środowisku i mają wysoką odporność na przeżycie i na uderzenia.

Źródło zakażenia dla ludzi - zakażonych lub martwych od zwierząt z wąglikiem.

infekcji charakteryzuje się objawami porami roku - latem, jesień - to spowodowane zwiększeniem w chorobach zwierząt, w tym okresie. Choroba bardziej podatne na mężczyzn opiekujących się chorymi bydło, aby uczestniczyć w ich uboju i późniejszej obróbki.

Okres inkubacji wąglika u ludzi jest bardzo krótki, choroba może wystąpić w ciągu kilku godzin, a po 8 dniach - zwykle na 2. lub 3. dnia po zakażeniu. Dla skutecznego leczenia wąglika ważne jest, aby rozpocząć jak najszybciej - choroba postępuje szybko, a nawet dzisiaj, rokowanie życie nie zawsze jest korzystne. Wywoływane przez zakażenie

wąglika:

• bezpośredni kontakt z chorych zwierząt, lub w kontakcie z surowców rolniczych lub zanieczyszczenie gleby zarodników patogenu;
• możliwe zakażenie pokarmowe( pokarmem lub brudnymi rękami);
• zakaźnego( krew - przeniesienie poprzez zadrapanie lub ukąszenia);
• powietrzu aerozol - uderzony przez wdychanie zarodników bakteryjnych na organach śluzowych pokrywających. Proces rozwoju

same zarodniki bakteryjne nie są niebezpieczne zarówno dla człowieka lub zwierzęcia, tak długo jak nie zakorzeni się w odpowiednim środowiskiem dla rozwoju. Po wszczepieniu bakterii skóry w miejscu penetracji rozwija się reakcja zapalna.

Stanowi ona centrum krwotoczny z objawami martwicy tkanek( martwica), obrzęk w otaczających tkanek i rozwoju palenisko bubo( zgniliznę), jako konsekwencja powiększeniem okolicznych węzłów chłonnych. Ten proces lokalny

rozwija się pod działaniem endotoksyny bakteryjnej - silną trucizną w organizmie, powodując zaburzenia funkcjonalne przedstawione w systemie cyrkulacji, wywołując powstawanie obrzęku tkanek i suchym krzepnięcia martwicy.

na okoliczności, w miejscu lokalizacji przyczyn objawy wąglika etapu choroby objawia lokalnych dużych zmian regionalnych( lokalnych) węzłów chłonnych i objawy uogólnienia procesu - w drugim stadium rozwoju.

Wąglik - objawy u ludzi, zdjęcia

Podczas długiego dochodzenia i nadzoru pacjentów zakażonych zidentyfikowano różne formy objawów klinicznych wąglika u ludzi - skóry, jelit i płuc lokalizacji, komora form rozwoju. Objawy w ludzkich objawów wąglika wynika klasyfikacji gatunku choroby.

• Manifestacja zakażenia skóry

Ze skórną postacią wąglika, przełom w krwiobiegu i sepsie, z powodu uogólnienia infekcji, jest niezwykle rzadki. Jego klasyfikacja obejmuje kilka odmian, objawiających się zwłóknioną, obrzękniętą, pęcherzową i erysipeloidową postacią choroby.

1) Zakażenia wąglika krwionośnego jest najczęstszą postacią choroby, występującą w ponad 95% przypadków wśród zakażonych pacjentów. Wykazuje to miejscowe zmiany skórne w obszarze wejścia zakażenia. Pierwsze zmiany pojawiają się w postaci czerwonej łatki, która unosi się nad skórą.Następnie, po przejściu wszystkich etapów rozwoju( guzek, pęcherz, ropień), punkt zamienia się w tworzenie wrzodziejące.

Proces przekształcania początkowego miejsca w ropne krosty jest bardzo szybki, któremu towarzyszy swędzenie i pieczenie, trwa tylko kilka godzin. Ropne treści krostkowe mieszają się z nieczystościami krwi i przybierają kolor węgla drzewnego. Kombinacje lub niewygodne ruchy mogą zniszczyć integralność ropnia, zawartość wypływa, tworząc owrzodzenie, które jest następnie pokryte czarnym strupem.

Martwe, wrzodowate brzegi, podobnie jak naszyjnik, otaczają nowo powstałe ropnie. Ich zniszczenie sprzyja rozwojowi głównego wrzodziejącego skupienia. Przylegająca do niej skóra jest przekrwiona i opuchnięta, co jest szczególnie zauważalne, gdy ropień rozwija się na skórze twarzy. Czułość w obszarze powstawania wrzodów jest zmniejszona lub całkowicie utracona.

Drugi dzień choroby rozpoczyna się od objawowego odurzenia, objawiającego się: gorączkowym stanem

• z bardzo wysokimi indeksami temperaturowymi;
• odczucie impotencji;
• poczucie depresji i silnej migreny;
• o cechach adynamicznych;
• tachykardia.

Po tygodniu wysokiej gorączki gwałtownie ustępuje, wrzodziejące powstawanie goi się i po paru tygodniach strup odpada. Z reguły carbuncles rozwijają się pojedynczo, ale zdarzają się przypadki wielu formacji - do trzech tuzinów. Jednocześnie nie obserwowano istotnych różnic w przebiegu choroby z pojedynczych lokalizacji.

Zakażenie Sibiriazvennaya u tych pacjentów, którzy wcześniej nie byli szczepieni, postępuje z niewielkimi patologiami skóry przypominającymi chorobę furunculosis, objawy zatrucia mogą nie objawiać się wcale.

2) Obrzękowa postać jest rzadko odnotowywana. Choroba przebiega ciężko z silnym zespołem zatrucia, ale bez widocznych objawów wrzodziejących. Po pierwsze pojawia się obrzęk. Skóra staje się gęsta, a nawet później, pokryta jest parchem.

3) Występowanie pęcherzyków różni się od wysypek pęcherzykowych zamiast wrzodziejących w obszarze zakażenia. Wnęka pęcherzy jest wypełniona ropnym wysiękiem. Formacje mogą być bardzo duże, po upływie tygodnia i połowy są otwierane, tworząc dużą powierzchnię wrzodu.

4) Skórna infekcja wąglika typu należy do rzadkich postaci. Charakteryzuje się dużą liczbą objawów bąbelków, wypełnionych białawym wysiękiem. Znajdują się one na przekrwionej, edemicznej skórze. Po autopsji występuje wiele osuwisk.

• Forma płucna

Typ patologii płucnej odnosi się do bardzo ciężkich postaci choroby, objawiającej się ostrym przebiegiem. Nawet najskuteczniejsze leki i nowoczesne leczenie wąglikiem czasami nie mogą zapobiec śmiertelności. Na tle doskonałego zdrowia panuje silny chłód, wskaźniki temperatury gwałtownie rosną do poziomów krytycznych. Istnieją:

• objawy ostrego zapalenia spojówek;
• objawy nieżytowe;
• silne bolesne szwy w klatce piersiowej;
• Kołatanie serca i duszność;
• objawy skórnej sinicy i niedociśnienia;
• krwawe zanieczyszczenia w flegmie.

Podczas słuchania płuc dochodzi do - stłumionego dźwięku perkusyjnego nad płucami, mokrych i suchych dźwięków, czasem dźwięków wyraźnego oporu w opłucnej. Lethality pojawia się trzeciego dnia.

Występuje wąglik jelitowy:

• ostre objawy zatrucia;
• zespół nadciśnienia i bólu w nadbrzuszu;
• z biegunką i wymiotami z wtrętami krwi;
• wzdęcia i bóle brzucha;
• poprzez podrażnienie otrzewnej.

Gwałtowne pogorszenie stanu powoduje przebicie bakterii we krwi. Izolacja endotoksyn prowadzi do wstrząsu toksycznego dla infekcji i śmierci pacjenta.

Syberyjskie septyczne gatunki mogą praktycznie rozwinąć się w którejkolwiek z wyżej opisanych chorób, co jest spowodowane wprowadzeniem zakaźnego mikroorganizmu przez śluzową powłokę układu oddechowego i żołądkowo-jelitowego.

W takich przypadkach uogólnienie procesu jest konsekwencją naruszenia funkcji ochronnej bariery w tchawiczo-węzłowych węzłach chłonnych i węzłach chłonnych jelita - krezki. Często przy rozwoju ognisk wtórnych w narządach wewnętrznych.

Leczenie wągli, preparaty

Podstawą rozpoznania infekcji wąglika jest gromadzenie danych i identyfikacja możliwych dróg zakażenia( anamneza środowiska).W celu potwierdzenia diagnostycznego stosuje się laboratoryjne metody badawcze, w tym:

Identyfikacja bakterii wąglika i jej identyfikacja metodami ogrodzeniowymi i badanie materiału z krost, pęcherzy i podskórnych wysięków w karbunkule.

W przypadku wykrycia zakażenia płuc, bada się krew, kał i plwocinę.

Do identyfikacji patogenu stosuje się również badanie immunofluorescencyjne i jako metodę pomocniczą stosuje się test alergiczny - śródskórne wstrzyknięcie alergenu "Antraxin".

Jeśli po teście pojawi się przekrwienie naciekowe o wielkości większej niż 1 cm, średnica nie zniknie w ciągu dwóch dni, reakcja jest uważana za pozytywną.

Leczenie terapeutyczne

Antybiotyki i preparaty immunoglobulin są stosowane jako leczenie eti-tropowe w leczeniu wąglika.

1. W miejscowym procesie, postaci płucnej i objawach septycznych zalecana jest "cyprofloksacyna" lub "doksycyklina".Podawanie dożylne lub dożylne - w dawce wieku dwa razy / dobę.
2. Preparaty zawierające penicyliny okazały się skuteczne w leczeniu wąglika u ludzi. Podawanie pozajelitowe jednorazowo na dzień "Ampicylina" lub "Waxacylina" jest przepisana dla skórnego wariantu choroby. Kiedy obrzęk pojawia się w strefie patologicznego procesu, leki można stosować doustnie przez kolejne półtora tygodnia.
3. Wraz z dodatkiem zapalenia opon mózgowych podawanie preparatów penicylinowych łączy się z koniecznymi związanymi z wiekiem dawkami "hydrokardionu".
4. W jelitowej i płucnej postaci choroby stosowanie antybiotyków jest bezużyteczne, jeśli nie podano ich bezpośrednio po zakażeniu. Skuteczność leczenia wąglika zależy od jego terminowości, zapoczątkowanej we wczesnych stadiach rozwoju choroby - szybki rozwój procesu nie pozostawia pacjentowi szansy na przeżycie.
5. Odurzenie objawów wąglika i leczenie skomplikowanych procesów odbywa się zgodnie z ustaloną ogólną metodą intensywnej terapii.

Metody zapobiegania wąglikowi

Zapobieganie chorobom obejmuje medyczne i weterynaryjne środki sanitarne, które wykonują zadania w celu zidentyfikowania epidemii i ich warunków sanitarnych. Prowadzona jest kontrola zasobów wodnych regionu, pastwisk i gospodarstw hodowlanych.

Szczepienia są przeprowadzane w gospodarstwach rolnych, przetwarzanie surowców, transport produktów i warunki przechowywania są monitorowane. Prawidłowe wykorzystanie martwych zwierząt jest monitorowane.

Indywidualne środki w postaci profilaktyki szczepionkowej są konieczne dla osób zagrożonych, z powodu czynności zawodowych. Dezynfekcja odbywa się w obszarach prawdopodobnego zakażenia.

Po skontaktowaniu się z podejrzanym obiektem, jednak nie później niż pięć dni po nim, przeprowadza się profilaktyczną antybiotykoterapię.