W kręgach medycznych jest wiele sporów dotyczących leczenia i diagnozy dysbiozy. Niektórzy naukowcy określają bisbakteriozę jako źródło prawie wszystkich chorób i problemów zdrowotnych. Naukowcy o odmiennych poglądach określają go jako zwykłe określenie mikrobiologiczne, które nie ma szczególnego znaczenia praktycznego.
Choroba ta może zniknąć w przypadku prawidłowej korekcji odżywiania i właściwego leczenia, lub może zostać przekształcona w głębszą i poważniejszą formę choroby o poważnych konsekwencjach dla organizmu ludzkiego. W wielu przypadkach dysbakterioza jelitowa może mieć różne objawy i, bez konieczności leczenia, może trwać długo i aktywnie postępować.Często może być trudne do ustalenia ze względu na różnorodność objawów, więc analiza dysbakteriozy jelitowej jest najbardziej optymalnym wariantem ustalania choroby do jej późniejszego leczenia.
pojęcie dysbioza jelitowego obejmują nadmierne kolonizację bakteryjną w jelicie cienkim, a w konsekwencji zmiany w składzie drobnoustrojów w jelicie cienkim. Opierając się na fakcie, że mikrobiocenozy naruszenie dzieje się u pacjentów z chorobą jelit i innych narządów trawiennych, wole to pojęcie bakteriologiczne. Z tego wynika, że można traktować dysbacteriosis tylko jako przejaw zarówno same, jak określono powikłanie choroby, ale w żadnym wypadku nie należy traktować jako oddzielną dysbacteriosis, niezależną jednostkę chorobową.
Wysoki stopień dysbakteriozy jelitowej wiąże się z obecnością bakterii, siedliska, które jest przewodem pokarmowym, we krwi osoby. Choroba ta nazywana jest bakteriemią, ale obecność tych bakterii we krwi może prowadzić do rozwoju sepsy. Zakłócenia skład mikroflory jelitowej i, odpowiednio, jest przerost bakterii w różnych chorób jelit, żołądka i innych narządów układu pokarmowego człowieka, jak również leczenie określonych chorób antybiotykami. Podobnie, stosowanie leków immunosupresyjnych prowadzi do powstawania tej choroby, jak również negatywnego wpływu szkodliwych czynników obecnych w środowisku.
Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadza się test na dysbiozę.Obowiązkową analizą w celu ustalenia, zdiagnozowania i potwierdzenia choroby jest analiza kału z powodu dysbiozy. Wszelkie ilościowe lub jakościowe zmiany w charakterystyce mikroflory jelitowej sugerują tworząc idealne warunki do rozwoju organizmu oportunistycznych bakterii należących do rodzaju Proteus, Staphylococcus energobakterov Pseudomonas itd atsinetobakterov
Dysbakterioza jelita cienkiego również została przydzielona. Przy tej chorobie liczba drobnoustrojów wzrasta, liczba innych zmniejsza się w błonie śluzowej jelita cienkiego. W jelicie cienkim dysbacteriosis zmniejszona ilość bakterii beztlenowych, promieniowców i innych mikroorganizmów, które są naturalnymi mieszkańcami jelicie człowieka w 2-30 razy. Przyczyną może być nadmierne spożycie, do jelita cienkiego, drobnoustrojów z achiliami lub z naruszeniem pewnych funkcji wykonywanych przez zastawkę krętniczo-kątniczą.Rozwój niedoboru odporności, naruszenie przepuszczalności jelitowej, upośledzenie wchłaniania i trawienie jelitowe również stwarzają dogodne warunki do rozwoju patologicznych mikroorganizmów.
Dysbacteriosis rozwija się w jelicie grubym z powodu zmian w składzie mikroflory. Czynniki wpływające na skład mikroflory są niekorzystnym efektem, który osłabia naturalne mechanizmy obronne organizmu. Do takich czynników należą ekstremalne warunki geograficzne i klimatyczne, obfite zanieczyszczenie biosfery odpadami produkcyjnymi oraz chemikalia i związki. Choroby zakaźne, niedożywienie, choroby układu trawiennego, promieniowanie jonizujące również mają wpływ.
Aby rozpocząć leczenie, należy wykonać analizę dla dysbiozy. Cena leczenia będzie zależeć od bezpośredniego stopnia zaawansowania choroby. Głównymi środkami w leczeniu dysbakteriozy jest eliminacja nadmiernego zanieczyszczenia bakterii w jelicie cienkim. Następnie powinieneś przywrócić normalną florę bakteryjną okrężnicy. Następnym krokiem jest poprawa wchłaniania i trawienia jelit, przywrócenie zaburzonej motoryki jelitowej, a także pobudzenie reaktywności organizmu.
celu stłumienia nadmierny wzrost flory drobnoustrojów w jelicie cienkim i w jelicie cienkim jest konieczne stosowanie specjalnych środków przeciwbakteryjnych. Najczęściej stosowanymi antybiotykami są penicyliny, tetracykliny, chinoliny, cefalosporyny i metrodazol. Należy stwierdzić, że w przypadku stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania, eubioza w jelicie grubym zostaje zakłócona. Antybiotyki podaje się doustnie, przez siedem do dziesięciu dni w regularnych dawkach.
W przypadku grubego choroba dysbioza pojawił towarzyszących chorób, to należy wziąć te leki, które mają minimalny wpływ na mikroorganizmów symbiontic flory i wywierają hamujący wpływ na wzrost Staphylococcus, Proteus, drożdże i inne agresywne szczepy bakterii i zarazków. Leki te obejmują intetriks, nitroksolinę, eresfuril, furazolidon i inne leki. Ostre dysbacteriosis gronkowcowe, że konieczne jest stosowanie antybiotyków, takich jak Palin tarivid, metrodinazol, nevigramon. Leki przeciwbakteryjne są przepisywane przez lekarza w ciągu dziesięciu czternastu dni. W takim przypadku, jeśli grzyby zostaną wykryte podczas analizy kału lub soku jelitowego, lekarz przepisuje leworin lub nistanin.
Istnieje wiele sposobów zapobiegania dysbakteriozie. Opierając się na praktyce medycznej, podstawowa profilaktyka dysbakteriozy jest bardzo trudnym zadaniem. Rozwiązanie tego problemu zapewnia kompleksowy wpływ i rozwiązywanie innych problemów zapobiegawczych. Trudność polega na tym, że dla zapobiegania dysbioza konieczność poprawy stanu środowiska, które wydaje się niemożliwe do mieszkańców miast, zwłaszcza tych, w których nie było roślin, urządzenia i instalacje do obróbki metali, chemikaliów, itd. Ważne w zapobieganiu jest racjonalne prawidłowe odżywianie, poprawa wewnętrznego środowiska organizmu i środowiska zewnętrznego.
Prewencja wtórna dysbioza wymaga racjonalnego stosowania antybiotyków i innych leków, które naruszają eubioz. To wymaga czasu, aby rozpocząć leczenie chorób układu pokarmowego, wystarczy wybrać i zacząć leczenie mikrobiocenozy optymalnych naruszeń, które towarzyszą choroby układu pokarmowego.
Kompleksowa konserwacja profilaktyczna i ścisłe przestrzeganie wszystkich zasad i wymagań pozwoli uratować organizm przed dysbakteriozą.
Dysbacteriosis jest powszechnym zjawiskiem występującym w 95% przypadków u dzieci, aw 90% przypadków u dorosłych.
