Tularemia: objawy u ludzi, zdjęcie, leczenia i profilaktyki

Tularemię odnosi się do grupy ostrych chorobotwórczych naturalnych kontaktowych chorób zakaźnych powodowanych przez bakterie Gram-ujemne tularemię trzpień, który jest stabilny w środowisku trwale przechowywane w niskiej temperaturze i giną podczas chwilowo wrzenia. Głównym źródłem zakażenia są gryzonie: szczury, myszy, wiewiórki, zające, może być trudno i zwierząt.

Osoba jest również podatne na zakażenia tularemia, może się zdarzyć podczas ukąszenia komara lub innego muszki, przez wdychanie pyłów na młócenia ziarna, lub spożywania żywności i zainfekowane wody. Drobnoustrój wprowadza się do organizmu poprzez skórę, błonę śluzową żołądka lub dróg oddechowych, krwiobiegu spada do lokalnych węzłów chłonnych, powodując ich zapalenie - pierwotnych buboes, a następnie rozprzestrzenia się zakażenia w organizmie, co prowadzi do zatrucia tworzenia wtórnych buboes i wstrząs wewnętrznego władze.

Co to jest?

Tularemia - zooantroponoznaya ognisk zakażenia naturalnego. Charakteryzuje się zatrucia, gorączka, zajęcie węzłów chłonnych. Czynnik przyczynowy choroby - małe bakterie Francisella tularensis. Po podgrzaniu do 60 ° C umierają po 5-10 minutach wrzenia - natychmiast. Nośniki wciska tularemię - zające, króliki, szczury, norniki wody.

W naturalnych ognisk powstają okresowo epizootycznego. Do zakażenia dla ludzi lub w bezpośrednim kontakcie ze zwierzętami (szukanie) lub przez zakażone żywności i wody, co najmniej dążenie do (w procesie przetwarzania zboża i młócenia pasz produktów zbożowych) stawonogów (giez zaznaczyć, komarów i i wsp.).

rozpiętość

Naturalne ogniska tularemia są powszechne we wszystkich kontynentach półkuli północnej w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Choroby osób zarejestrowanych w postaci sporadycznych przypadków i ognisk w Austrii, Francji, Niemczech, Szwecji, Japonii, Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Często, lampa pokrycie kilkaset osób. Zwiększenie częstości występowania obserwowanej w latach rośnie liczba gryzoni.

W Federacji Rosyjskiej, tularemia znajduje się na terytorium prawie wszystkich terytoriów, regionów i republik. Znaczące epidemie wystąpiły w regionach południowo-wschodnich europejskiej części ZSRR w czasie II wojny światowej, były one związane z ogromną liczbą myszy hodowlanych.

W latach 90-tych XX wieku w Rosji zdiagnozowano rocznie od 100 do 400 przypadków u ludzi, natomiast 75% było w Ameryce Północnej, Środkowej i Zachodniej Syberii regionach Rosji. Zarejestrowany kilka ognisk, w tym w Rostowie, Smoleńsku i regionów Orenburg, Baszkirii i Moskwie (1995). W latach 2000-2003. Zachorowalność w Federacji Rosyjskiej znacznie się zmniejszyła i wynosiła 50-65 przypadków rocznie, ale w 2004 roku wzrosła liczba przypadków ponownie do 123, a w 2005 roku zachorował na tularemia kilkaset osób. W 2010 roku zarejestrował 115 przypadków tularemii (w 2009 - 57). W 2013 roku, w Chanty-Mansyjsku tularemia zakażonych ponad 500 osób (stan na 1 września) 840 osób w dniu 10 września 2013 r.

Przyczyny zakażenia Tularemia

Źródło - około 150 gatunków kręgowców (105 ssaki, ptaki 25, niektóre organizmy wodne), ale miejsce cześć oderwania się gryzoni (szczury Vole wodne, Mysz domowa, króliki), złodzieja na miejscu - zwierząt (owce, świnie i duża bydło).

Transporter - owady wysysające krew (kleszcze i gamasid kleszcze, komary, bąki). mechanizmy transmisyjne: styk (poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami lub materiałów biologicznych), kontakt konsumpcyjnych (przypadku zakażenia odpadów chore zwierzęta, przedmioty gospodarstwa domowego), przewodzie (przy spożywaniu zanieczyszczony żywności), przepuszczalna (przez ukąszenie zakażonej krwi ssania) aerogenną (inhalacyjne zainfekowanych Pył).

W organizmie ludzkim płynie przez mikrourazów wzbudzające powłok, śluzu nieuszkodzone migdałków / gardła / G / linia / oka i narządów płciowych możliwe. Ponadto, konieczność infekcji wszystkich minimalnej dawki zakaźnej, a w danej dawce tej chorobie Jest to komórki drobnoustrojów (w tym czasie, jak w przypadku innych chorób zakaźnych - 10'⁵ i więcej)!

Co się dzieje, gdy penetracji patogenu do organizmu?

Natychmiast po tym, przenikanie do ciała ludzkiego, czynnikiem przyczynowym tularemię rozpoczyna do proliferacji i, wcześniej czy później, bakterie są przenoszone do wszystkich organów i układów. Są złożone głównie z węzłów chłonnych, wątroby, śledziony i płuc. Jeśli zaczynają rozwijać tularemia, objawy pojawiają się zwykle w ciągu 3-6 dni.

Pacjenci nagła gorączka, bóle mięśni, nudności, ból głowy. Należy pamiętać, że temperatura często osiąga poziom krytyczny, więc diagnoza leczenia Tularemia powinny rozpocząć jak najszybciej prawidłowej diagnozy.

klasyfikacja

Na podstawie lokalnych zmian patologicznych tularemia dzieli się na następujących formach:

1. Bubonic - pokazano powiększone węzły chłonne, oni maloboleznennye, skóra nad nimi nie ulega zmianie;
2. Eye-dżuma - zauważył ostry obrzęk powiek, przekrwienie spojówek i osób krwotoki twardówki;
3. Brzucha, - cechuje się silnym bólem ze wzrostem węzłów krezkowych;
4. Dusznicy bolesnej, dżuma - towarzyszą objawy zapalenia migdałków z martwicze wrzodziejącym zmian wzrost szyjki podżuchwowych i węzłów chłonnych;
5. uogólniona postać występuje z objawami ciężkiego upojenia jest szczególnie ciężka i wydłużone, często kończy się zgonem;
6. Postać płuc pokazuje, zapalenie oskrzeli i pęcherzyków płucnych, Objawia klinika zapalenie płuc z ograniczonymi dolegliwości, badanie rentgenowskie wskazują, wnęki i tkanki węzłów.

Istnieje kilka klasyfikacji choroby.

1. Według aktualnego trwania tularemia jest ostre, przewlekłe (niektóre źródła można znaleźć przewlekłe), nawracające.
2. W zależności od nasilenia choroby odróżnić łatwy, średni i ciężki.

Więcej orientacyjne, pod względem objawów klinicznych postaci dżumy.

Objawy u ludzi tularemia

Objawy tularemia (zob. zdjęcia) są bardzo zróżnicowane i są reprezentowane jako typowych objawów zatrucia i specyficznych objawów. Typowe objawy charakteryzują wystąpienia choroby, niezależnie od jej formy.

Poniżej przedstawiono typowe objawy tularemii u ludzi:

• gorączka;
• dreszcze;
• Nagły ból głowy;
• ból mięśni;
• Naczynia twardówki wstrzyknięcia;
• wysypka.

Początek choroby charakteryzuje się szybkim wzrostem temperatury do 39 ° C. Temperatura towarzyszyć dreszcze i trwa od dwóch do trzech tygodni. Jest to ostry ból głowy, nudności, wymioty i czasami. Spojówki oka staje się czerwony szybko, a na ciele pojawia się wysypka. Wszystkie te objawy są związane ze zjawiskiem zatrucia i spowodowane działaniem endotoksyny. Endotoksyna uwalniane z zabitych bakterii jest pirogeniczną (podnosi temperaturę) i skórny efekt martwicze. Również w tym okresie dodaje się do składnika alergicznej odpowiedzi odpornościowej, a więc na korpusie pojawia polimorficzna wysypka. Głównym objawem specyficznym okresie jest chłonnych regionalnych (wzrost regionalnych węzłów chłonnych).

Wszystkie te objawy są wspólne dla większości zakażeń bakteryjnych, w tym chorób odzwierzęcych.

Dalsze objawy kliniczne choroby jest w dużej mierze zależy od bramy wjazdowej i umiejscowienia procesu chorobowego. Konwencjonalnie izolowana z lokalnych form tularemię zmian skóry i błon śluzowych, węzłów chłonnych i tworzy podstawową uszkodzenie narządów wewnętrznych.

Formularz dżuma

Głównym objawem tej formie jest obecność bubo - węzeł limfatyczny powiększeniu. Rozwijają się one z powodu intensywnej hodowli w węzłach chłonnych bakterii tularemii.

Buboes mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Z reguły jest to pachowych, pachwinowych lub udowych węzłów chłonnych. Pojawiają się w ciągu 3 - 5 dni choroby i ich początkowa wielkość wynosi 2 - 3 cm. Różnica powiększonych węzłach chłonnych tularemię jest ich kruchość. Jak progresji patologii buboes wzrasta do 8 - 10 cm. Są one wyraźnie widoczne pod skórą. Pomimo swojej wielkości z podskórnej tkanki tłuszczowej buboes luźno związanych, co daje im nieco mobilność. Skóra nad nimi przez długi czas zachowuje swój kolor.

buboes Evolution może być zmieniana. Połowa pacjentów buboes bardziej zanikający w ciągu 2 - 4 miesięcy. Na drugą połowę, mogą jątrzyć. W tym przypadku zawartość bubo jest zmiękczona, skóra staje się edematous nad nimi. Buboes sami są ostro bolesne, gęsty i gorący. Ból zmniejszył gdy ropa wybucha. Ropne zawartość ma gęstą konsystencję, białą barwę, zapach bez wyraźny. Składa się z martwych komórek, komórek zapalnych i bezpośrednio z samymi bakteriami tularemii.

diagnostyka

Wspieranie klinicznego rozpoznania objawów tularemia mieć gorączkę, zmiany w zależności od wejścia Zakażenie brama skóry, oczu, migdałków, płuc i opracowanie modelu zapalenia węzłów chłonnych (Dymienicy). Staje się kluczowe dane epidemiologiczne historia.

Pacjenci muszą być spełnione posiewów krwi i diagnostycznie ważny materiał kliniczny (Na przykład, w plwocinie, wydzieliny urazy) i miana przeciwciał w ostrych i rekonvalesentny okresów pobierane w odstępach 2 tygodnie. Diagnostyczne uważany za wzrost 4-krotnie lub więcej, wygląd miano 1/128. Surowica pacjentów z brucelozy może reagować krzyżowo z antygenami Francisella tularen-sis, ale kredytów jest zwykle znacznie niższa. barwienie przeciwciałem fluorescencyjne wykorzystywane w niektórych laboratoriach. Często stwierdzono leukocytozę, ale liczba białych krwinek może być normalne, ze wzrostem jedynie odsetek neutrofili wielojądrzastych.

Ponieważ aktywny MO jest wysoce zakaźną, a próbki średnie kultura podejrzewa tularemia mieć badane z najwyższą ostrożnością i jeśli to możliwe, dane z badań przeprowadzonych w laboratoriach najlepszych w klasie lub C.

leczenie tularemia

W związku z faktem, że tularemia jest sklasyfikowany jako wysoce niebezpieczne choroby, jej leczenie osoby, która odbyła się w warunkach szpitala zakaźnego. Do niszczenia czynników chorobotwórczych w organizmie, wyznaczony przez antybiotyki o szerokim spektrum działania (gentomitsin kanamycynę, doksycyklina). W przypadku niepowodzenia leczenia traktowana wyznaczony antybiotyki drugiego szeregu (ryfampicyna, chloramfenikol, cefalosporyny trzeciej generacji).

W ciężkim zatruciu prowadzona terapia infuzyjna detoksykacji. Wyznaczony przez leki przeciwgorączkowe, leki przeciwhistaminowe, środki przeciwzapalne, witaminy. Otwarte rany na skórze są zamknięte opatrunki. Buboes poddane ropienie, chirurgicznie otwarte, a następnie odwodnienia.

profilaktyka

Zapobieganie zakażeniu jest w następujący sposób:

1. Nabycie repelenty - środki do ochrony przed ukąszeniami kleszczy i bąki.
2. Piesze należy wziąć wodę do picia, aw każdym razie nie używać nieznanych źródeł, ponieważ mogą one być zanieczyszczone.
3. Ryzyko zakażenia wzrasta wraz tularemia w obszarach, w których powszechne populacja dzikich zwierząt i polowania na nich - główny rodzaj działalności. W takich miejscach, potrzeba szczepień przeciwko tej chorobie.
4. Staranne badanie ciała po każdej wizycie lasów dla wykrycia kleszczy. Jeżeli którykolwiek powinien natychmiast zasięgnąć porady lekarza i nie próbować usunąć kleszcza siebie.
5. Zastosowanie odzieży ochronnej podczas połowów wycieczki, polowania. Będą one chronić przed ukąszeniami kleszczy, gryzoni i małych owadów. Ubrania powinny być noszone tak, aby ograniczyć dostęp do ciała: długie rękawy, sweter pod jego gardła, spodnie wpuszczone w buty.

Jeśli jest to możliwe, aby określić obszar, na którym wystąpiło zakażenie ludzi, zapobieganie odbywa się w następujący sposób:

1. Ograniczyć wizyty zainfekowanych stawy lub lasów;
2. Ludzie mieszkający w tej dziedzinie, zaleca się używać tylko przegotowanej wody;
3. W zależności od wskazań do wykonywania określonej profilaktykę.

Szczególne profilaktyki szczepionki tularemię jest prowadzona. Kto powinien być szczepiony przeciwko zakażeniu?

1. Pracownicy farmy rybne i zwierząt gospodarskich, gospodarstw w obszarze zapowietrzonym.
2. Wszyscy ludzie, którzy udają się na wakacje w krajach lub regionach o niekorzystnej sytuacji choroby Tularemia.
3. Pamiętaj, aby zaszczepić w ludziach pracujących z kultur czynnik sprawczy komórek tularemii.
4. Ludzie, którzy przybyli w niebezpiecznych obszarach tularemia, prowadzenia rolnictwa, nawadniania i drenażu, prace budowlane.
5. Szczepione rutynowo wszyscy ludzie żyjący na obszarach niebezpiecznych chorób.
6. Szczepienie jest przeprowadzane dla wszystkich osób wykonujących prace konserwacyjne na terenie skażonym.

Jak i do kogo zaszczepione przeciwko tularemii? Użyciu inaktywowanej szczepionki żywej, że podaje się śródskórnie lub podskórnie raz w dawce 0,1 ml. Szczepienie jest dozwolone w wieku siedmiu lat, wszystko bez historii. Na piątym i 15 dni od sprawdzenia skuteczności szczepienia. Jeśli wynik był ujemny - zaszczepione ponownie. Uważa się, że szczepionka chroni osobę z zakażeniem przez 5 lat, maksymalny poziom przeciwciał ochronnych w organizmie człowieka jest przechowywana przez 10 lat.