Tabletki Verospironu. Dawkowanie, instrukcja użytkowania, cena

Veroshpiron to lek, który jest szeroko stosowany w praktyce medycznej. Tabletki są przepisywane w leczeniu zaburzeń spowodowanych niewystarczającą produkcją potasu. Każda choroba ma swoją własną charakterystykę spożycia i dawkowania.

Formularz zwolnienia

Lek jest produkowany na Węgrzech w postaci tabletek doustnych. Tabletki są białe, okrągłe i płaskie. Po jednej stronie znajduje się specjalne oznaczenie. Kapsułki pakowane są w blistry i pakowane w kartonowe pojemniki.

Skład chemiczny

Głównym składnikiem aktywnym jest spironolakton.

Dodatkowy skład:

• sól magnezowo-stearynowa;
• mleczny cukier;
• koloidalny dwutlenek krzemu;
• skrobia kukurydziana.

Składniki pomocnicze wzmacniają działanie substancji głównej i wzajemnie się uzupełniają.

Właściwości farmakologiczne

Lek należy do grupy leków moczopędnych oszczędzających potas. Podczas stosowania w organizmie dochodzi do zatrzymania wody i aldosteronu sodu. Współdziałając z receptorami aldosteronu, środek wspomaga eliminację jonów sodu, chloru, wody i moczu z organizmu. Jednocześnie następuje zmniejszenie wydalania jonów potasu i mocznika, co z kolei prowadzi do zmniejszenia kwasowości moczu.

Lek prowadzi do obniżenia ciśnienia, co wynika z jego działania moczopędnego.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Substancja czynna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. Współdziała z białkami (około 90%). Składnik poddaje się przemianom metabolicznym w wątrobie i rozkłada się na kilka aktywnych metabolitów. Okres półtrwania składników wynosi 1,3 do 11,2 godziny.

Większość metabolitów opuszcza organizm przez układ nerkowy. Niewielka część jest wydalana przez jelita. Główny składnik może przenikać do mleka matki i przez łożysko. Okres półtrwania metabolitów jest znacznie wyższy niż w przypadku substancji głównej.

Funkcjonalność nerek po przyjęciu pojedynczej dawki zostaje przywrócona po 7 godzinach i utrzymuje się przez 1 dzień.

Wskazania do stosowania

Tabletki Veroshpiron (dawkowanie leku może się znacznie różnić w zależności od postaci zaburzenia) należy przyjmować ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza.

Lek ma szeroki zakres zaleceń dotyczących przyjęcia:

• wysokie ciśnienie krwi (istotna postać zaburzenia) - w ramach kompleksowego leczenia;
• niewydolność serca (zastoinowa postać choroby) - w przypadku braku skuteczności wcześniejszej terapii lub w połączeniu z innymi lekami moczopędnymi;
• marskość wątroby (w obecności współistniejących objawów - obrzęk, zespół nerczycowy);
• niedobór potasu w organizmie (w przypadku braku możliwości innego leczenia);
• zespół Connesa (w przypadku rozpoznania lub jako główne leczenie);
• niewystarczająca produkcja potasu (w profilaktyce u pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe lub w przypadku braku możliwości innej terapii).

Lek jest przepisywany tylko z ustaloną diagnozą.

Przeciwwskazania

Narzędzie ma pewne ograniczenia związane ze szczególnymi stanami pacjenta lub obecnością niektórych chorób.

Przeciwwskazania:

• nietolerancja składników;
• ciąża;
• okres laktacji;
• zespół Addisona;
• wysokie stężenie potasu we krwi;
• niska zawartość sodu;
• niewydolność nerek (ciężkie lub ostre zaburzenie);
• alergia na laktozę, niedobór laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy;
• bezmocz;
• niewydolność serca.

Ze szczególną ostrożnością tabletki można stosować w następujących przypadkach:

• wysoki poziom wapnia we krwi;
• blok serca;
• niewydolność nerek;
• kwasica metaboliczna;
• cukrzyca;
• porfiria;
• stosowanie leków znieczulających;
• niewydolność wątroby;
• starszy wiek;
• marskość wątroby.

Jeśli istnieją przeciwwskazania, należy wybrać inny zabieg.

W jakim wieku można stosować lek?

Lek przeznaczony jest do leczenia osób dorosłych i dzieci od 3 roku życia.

Instrukcja użytkowania, dawkowanie

Verospiron w tabletkach (dawkowanie dobiera się w każdym przypadku osobno) jest przeznaczony do stosowania doustnego.

Z obrzękiem

Wraz z rozwojem obrzęku przepisuje się 25-200 mg leku dziennie. W takim przypadku dawkę można podzielić na 2 równe dawki. Przy niskim poziomie jonów potasu i sodu w moczu dawka może wynosić od 0,2 do 0,4 g dziennie. Czas trwania terapii jest zgodny z zeznaniami specjalisty.

Pod wysokim ciśnieniem

Przy zwiększonym ciśnieniu początkowa dawka wynosi 25 mg na dzień. W przypadku braku wyraźnego efektu w ciągu miesiąca dawkę można zwiększyć do 50 mg na dobę. Czas trwania kursu jest indywidualny, nie krótszy niż 3 miesiące.

Z kacem

W przypadku zespołu kaca weź 0,1-0,4 g jednorazowo lub po podzieleniu dawki na kilka równych dawek.

Na trądzik

W przypadku trądziku zaleca się przyjmowanie leku w ilości 1-3 μg/kg masy ciała. Otrzymaną dawkę należy podzielić na kilka identycznych dawek (nie więcej niż 4 razy).

Czas trwania terapii zależy od ciężkości patologii i jest ustalany indywidualnie.

Skutki uboczne

Negatywne objawy występują niezwykle rzadko iw większości przypadków ustępują samoistnie po anulowaniu leku.

Skutki uboczne:

• Naruszenia funkcji krwiotwórczych: zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi, wzrost poziomu eozynofili.
• Układ odpornościowy: zwiększona czułość.
• Zaburzenia endokrynologiczne: nadmierny wzrost włosów.
• Procesy metaboliczne: wzrost poziomu potasu we krwi, spadek stężenia sodu, porfiria, odwodnienie, wzrost równowagi kwasowo-zasadowej.
• Zaburzenia psychiczne: splątanie.
• Zaburzenia sercowo-naczyniowe: arytmie, zapalenie naczyń, obniżone ciśnienie krwi.
• Narządy trawienne: nudności i wymioty, zapalenie żołądka, biegunka. Ból żołądka, owrzodzenie i krwawienie z żołądka.
• Układ oddechowy: zmień ton głosu.
• Wątroba i drogi żółciowe: rozwój zapalenia wątroby.
• Skóra i tkanki: wysypki, egzema, łysienie, rumień, wysypka pęcherzowa.
• Układ kostno-mięśniowy: zmiękczenie kości.
• Nerki i układ moczowy: niewydolność nerek (ostry przebieg choroby).
• Układ rozrodczy i gruczoły sutkowe: zmniejszenie libido i potencji, powiększenie gruczołów sutkowych u mężczyzn w układzie żeńskim, ból w okolicy gruczołów sutkowych, bolesność w klatce piersiowej (u mężczyzn). Występuje również wzrost objętości gruczołów sutkowych, zmiana miesiączki, niepłodność (w rzadkich przypadkach).
• Zaburzenia ogólne: zmęczenie, stany asteniczne.

Wśród parametrów laboratoryjnych jest wzrost stężenia kwasu moczowego, hemoglobiny i kreatyniny. W przypadku wystąpienia tych objawów lub innych oznak zaleca się anulowanie leku i skonsultowanie się ze specjalistą.

Przedawkować

W przypadku przekroczenia pojedynczych i dziennych dawek Veroshpiron może prowadzić do rozwoju niepożądanych objawów, dlatego tabletki należy przyjmować ściśle według instrukcji.

Przedawkować:

• nudności i wymioty;
• epizody zawrotów głowy;
• zwiększona senność;
• pomieszanie świadomości;
• biegunka;
• wysypki;
• spadek stężenia sodu;
• podwyższony poziom potasu;
• śpiączka nerkowa.

Wraz z rozwojem tych objawów wykonuje się płukanie żołądka, przywraca się normalny poziom wody i równowagi kwasowo-zasadowej.

W razie potrzeby przeprowadza się terapię mającą na celu normalizację równowagi wodno-elektrolitowej. W takim przypadku stosuje się leki moczopędne oszczędzające potas i wstrzykuje się roztwór dekstrozy z insuliną.

W trudniejszych sytuacjach wykonuje się pozawątrobowe oczyszczanie krwi.

Specjalne instrukcje

Zachowując szczególną ostrożność, pacjentom z chorobami, które mogą prowadzić do rozwoju kwasicy lub wzrostu potasu, przepisuje się lek.

U pacjentów z nefropatią cukrzycową ryzyko nieprawidłowego wzrostu stężenia potasu we krwi jest znacznie wyższe.

Lek może wywoływać wzrost AMK, szczególnie u pacjentów z czynnościowymi zaburzeniami czynności nerek lub patologicznie podwyższonym poziomem potasu we krwi. W związku z tym w tej kategorii pacjentów wymagane jest okresowe prowadzenie badań funkcji krwi, nerek i wątroby.

Krytyczny wzrost potasu we krwi może być śmiertelny, dlatego u pacjentów z niewydolnością serca wskaźnik ten powinien być regularnie monitorowany.

Przy wartościach 3,5 mmol i wyższych lek należy wyrzucić.

Kontrolę potasu we krwi należy przeprowadzić zgodnie z następującym harmonogramem:

• Pierwsze badanie - 7 dni po rozpoczęciu terapii.
• II etap - co miesiąc przez pierwsze 3 miesiące.
• III etap - co 3 miesiące przez cały rok
• Kontrola kontrolna - co pół roku.

Należy pamiętać, że przyjmowanie tabletek u pacjentów z porfirią może zaostrzyć tę chorobę.

Podczas terapii należy odmówić przyjmowania napojów alkoholowych.

Na początkowych etapach terapii powinieneś przestać prowadzić. Terminy ustalane są indywidualnie dla każdego przypadku.

Interakcje leków

Veroshpiron w tabletkach (dawkowanie leku można regulować przez cały okres leczenia) w dzieciństwie można wstępnie zmiażdżyć do stanu papkowatego.

Lek może reagować z innymi lekami i substancjami. Tak więc łączne stosowanie tabletek i następujących grup leków i składników może prowokować rozwój ciężkiego patologicznego wzrostu potasu we krwi:

• leki moczopędne oszczędzające potas;
• inhibitory ACE;
• blokery aldosteronu;
• preparaty potasu;
• antagoniści receptora angiotensyny 2;
• menu dietetyczne zawierające wysoką zawartość potasu;
• substytuty soli zawierające potas.

Jednoczesne stosowanie głównego środka z kotrimoksazolem może również wywołać rozwój objawów hiperkaliemii.

Przy łącznym stosowaniu tabletek i innych leków moczopędnych możliwe jest zwiększenie wydalania moczu.

Ryzyko patologicznie wysokiej zawartości potasu może być wywołane przez następujące leki:

• cyklosporyna;
• chlorek amonu;
• leki immunosupresyjne;
• cholestyramina;
• takrolimus.

Jednoczesne stosowanie tabletek przeciwpsychotycznych i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może prowadzić do obniżenia ciśnienia krwi.

Tabletki mogą nasilać działanie leków obniżających ciśnienie krwi.

Inhibitory ACE nie powinny być przyjmowane przez długi czas w połączeniu z głównym lekiem, zwłaszcza u pacjentów z czynnościowymi zaburzeniami czynności nerek.

Spadek ciśnienia krwi spowodowany przyjmowaniem głównego leku można zwiększyć, gdy jest on stosowany jednocześnie z następującymi lekami:

• nitrogliceryna;
• azotany;
• środki rozszerzające naczynia krwionośne.

Łączne stosowanie tabletek i napojów alkoholowych, barbituranów lub środków odurzających może prowadzić do rozwoju niedociśnienia.

Konieczne jest ostrożne stosowanie leków znieczulających w połączeniu z głównym lekiem.

Inne grupy leków i ich interakcja z tabletkami:

• NLPZ - wzrost ryzyka patologicznego wzrostu potasu we krwi; wzmocnienie działania głównego atutu.
• Glikokortykosteroidy i ACTH - zmniejszenie stężenia potasu.
• Digoksyna - wydłużenie czasu eliminacji leku, wzrost jego toksyczności (wymagane jest dostosowanie dawki).
• Analogi GnRH, buserelina, tryptorelina gonadoreliny – zwiększają działanie tej grupy leków.
• Antypiryna - wzrost metabolizmu tego leku.
• Preparaty litowe - możliwe jest zwiększenie toksyczności tego środka.
• Karbenoksolon - zmniejszenie skuteczności tabletek.
• Karbamazepina – obniżająca poziom sodu.
• Heparyna - zwiększone ryzyko ciężkiej hiperkaliemii.
• Pochodne kumaryny - zmniejszenie skuteczności tych leków.

Główny czynnik może wpływać na laboratoryjne odczyty digoksyny i fluorescencji.

Analogi

Podobne leki są przepisywane, jeśli główny lek jest źle tolerowany. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę cechy fizjologiczne pacjenta i ciężkość choroby.

Wyborem zamiennika powinien zajmować się wyłącznie lekarz prowadzący.

Spironolakton (Rosja)

Generic jest dostępny w postaci kapsułek lub tabletek. Głównym składnikiem produktu jest substancja o tej samej nazwie (spironolakton).

Lek stosuje się w następujących przypadkach:

• obrzęk spowodowany niewydolnością serca lub ciążą;
• przewlekle wysokie ciśnienie krwi;
• patologicznie niskie stężenie potasu we krwi;
• zwiększona produkcja aldosteronu i stany związane z tym zaburzeniem;
• zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Cechy dozowania: 0,1-0,2 g, podzielone na 2-3 równe dawki. Czas trwania leczenia to 2-3 tygodnie. Lek ma szeroką listę przeciwwskazań, z którymi należy się wcześniej zapoznać. Warunki sprzedaży - na receptę. Koszt - 200-250 rubli.

Diuver (Chorwacja)

Lek produkowany jest w postaci tabletek do podawania doustnego. Jego aktywnym składnikiem jest torasemid. Lek należy do grupy leków moczopędnych i jest stosowany w leczeniu obrzęków wywołanych chorobami wewnętrznymi i innymi czynnikami. Tabletki można również stosować w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Schemat dawkowania: 5 mg raz na dobę. Następnie dawkę stopniowo zwiększa się do 20-40 mg raz dziennie. Maksymalna stawka dzienna nie powinna przekraczać 0,2 g. Czas trwania terapii jest indywidualny. Lek ma wiele przeciwwskazań, dlatego zaleca się wcześniejsze zapoznanie się z ich listą. Metodą sprzedaży jest recepta. Cena - od 300 do 470 rubli.

Urakton (Włochy)

Veroshpiron w tabletkach (dawka leku w dzieciństwie jest obliczana na podstawie masy ciała dziecka) nie należy przyjmować w połączeniu z podobnymi lekami, ponieważ może to spowodować rozwój przedawkować. Ten lek jest dostępny w postaci tabletek do użytku wewnętrznego. Substancją czynną środka jest spironolakton.

Lek należy do grupy leków moczopędnych i jest stosowany w następujących stanach:

• zwiększona produkcja aldosteronu i zaburzenia spowodowane tym zjawiskiem;
• obrzęk wywołany różnymi chorobami;
• choroba hipertoniczna.

Zasady dawkowania: 2 tabletki dziennie. Czas trwania terapii jest indywidualny, zgodnie z zaleceniami lekarza.

Przeciwwskazania:

• nietolerancja składników;
• ostra niewydolność nerek;
• bezmocz;
• ciąża;
• okres laktacji;
• nieprawidłowo wysokie stężenie potasu we krwi.

Sprzedaż przez apteki - recepta. Koszt - od 50 rubli.

Warunki sprzedaży i przechowywania

• Lek należy przechowywać w ciemnym i suchym miejscu w temperaturze do 30 ⁰C.
• Data ważności - 5 lat od daty wydania.
• Nie używać po upływie daty ważności podanej na opakowaniu.
• Sposób wydawania - na receptę.

Cena

Ceny tabletek mogą się nieznacznie różnić w zależności od regionu sprzedaży i sieci handlowej aptek. Możesz wyjaśnić dostępność leku w sprzedaży, a także poznać jego koszt w dowolnej aptece znajdującej się w miejscu zamieszkania.

Region / region	Postać dawkowania / dawkowanie	Cena
Moskwa, region moskiewski	Tabletki, 25 mg, 20 szt.	70-115 rub.
Petersburg	Tabletki, 25 mg, 20 szt.	75-95 rubli
Sankt Petersburg (przedmieścia)	Tabletki, 25 mg, 20 szt.	80-105 rub.
Obwód leningradzki	Tabletki, 25 mg, 20 szt.	75-90 rubli.
Obwód nowogrodzki	Tabletki, 25 mg, 20 szt.	70-90 rubli.

Przed użyciem Veroshpiron należy koniecznie zapoznać się z instrukcją używania tabletek i skonsultować się z lekarzem. Podczas przyjmowania leku należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez specjalistę.

Film o leku Veroshpiron

Instrukcja użytkowania Veroshpiron: