Mikroangiopatia cukrzycowa

Osoby z cukrzycą doświadczają wielu powikłań, które dotykają wszystkich narządów ludzkich. Jedną z konsekwencji tej choroby jest angiopatia cukrzycowa, która występuje przy długotrwałej terapii cukrzycy. W tym przypadku cierpi cały układ naczyniowy pacjenta. W zależności od rodzaju dotkniętych naczyń, w medycynie rozróżnia się dwa typy chorób: cukrzycową i makroangiopatię.Kiedy mikroangiopatia dotyka tylko małych naczyń włosowatych, z makroangiopatią cierpią duże żyły i tętnice.

Jak powstają zmiany naczyniowe

Glukoza przechodzi przez duże tętnice i małe naczynia u diabetyków w dużych ilościach. Przy długiej chorobie cukrzycowej ściany naczyń zaczynają się stopniowo deformować.W niektórych miejscach stają się cienkie, podczas gdy w innych stają się grubsze. Dopływ krwi w tych obszarach zostaje przerwany, a tkanki zaczynają odczuwać brak tlenu. Istnieje niedotlenienie tlenu( niedotlenienie), które ma szkodliwy wpływ na otaczające narządy.

W przypadku wystąpienia mikroangiopatii w ciele występują następujące procesy:

• Ściany naczyń przechodzą zmiany;
• Krzepnięcie krwi jest zakłócone, staje się bardziej lepkie;
• Szybkość ruchu krwi wzdłuż naczyń zwalnia. Ze względu na zwiększoną gęstość i zwiększoną ruchliwość płytek krwi krew nie może poruszać się przez naczynia włosowate z tą samą szybkością.Ściany naczyń wytwarzają specjalny środek smarny, który nie pozwala na przyleganie krwi do wnętrza żył i tętnic. Kiedy proces produkcji środka smarnego zostaje przerwany, powstają mikroukłady, które są niebezpieczne dla ludzi.

Podobne zmiany w układzie naczyniowym prowadzą do licznych chorób. Przede wszystkim dotyczy to siatkówki oka, nerek, skóry, układu nerwowego. Choroba zaczyna się rozprzestrzeniać z kończyn dolnych, ponieważ są one poddawane największemu obciążeniu i stopniowo wzrastają.

Rodzaje mikroangiopatii

W zależności od wielkości dotkniętych chorobą naczyń i stopnia rozprzestrzeniania się choroby w cukrzycy rozróżnia się następujące rodzaje mikroangiopatii:

• Zero level. W tym przypadku nie ma wpływu na pokrycie skóry, pacjent nie narzeka na nic, ale po dokładniejszym zbadaniu lekarz prowadzący zauważy niewielkie zmiany na naczyniach włosowatych skóry;
• Pierwszy poziom. Nogi stają się blade i zimne w dotyku. Na powłokach skórnych występują małe owrzodzenia, które nie mają stanu zapalnego i nie powodują żadnych niedogodności dla pacjenta;
• Drugi poziom. Powstałe wrzody zaczynają przeszkadzać pacjentowi i pogłębiają się w pokrywach skóry. Czasami wpływają na ścięgna i docierają do kości;
• Trzeci poziom. Sytuacja się tylko pogarsza. Krawędzie zmian zaczynają obumierać, mogą wystąpić procesy zapalne i ropne;
• Czwarty poziom. Klęska tkanek wykracza poza żółtaczkę.Martwica rozciąga się na stopę lub palce stóp.
• Piąty poziom. Rozwinął gangrenę stopy. Aby uniknąć rozwoju gangreny w ciele, podjęto decyzję o amputacji stopy lub jej części.

Diabetyczna mikroangiopatia przebiega przez kilka etapów jej rozwoju:

• Pacjent odczuwa pewną sztywność stóp rano, palce czasem stają się zdrętwiałe. Gwoździe zagęszczają się, stopy zamarzają nawet w ciepłych butach. Podczas chodzenia na duże odległości, po pierwszym kilometrze pojawia się chromanie przestankowe.
• Pacjent nie tylko ma odrętwiałe palce, ale także zatrzymuje się.Stopy są zimne nawet latem. Lame pojawia się po pół kilometrze.
• W trzecim etapie cukrzycowe silnie pocenie się stóp, a po 100 metrach chromanie przesterowane zaczynają kłopotać;
• Pacjent skarży się na ciągłe bolesne odczucia w kończynach dolnych, pojawiają się drgawki. W pozycji leżącej nogi są blade, a przy długim chodzeniu palce stają się niebieskie.
• Do stałego bólu dołącza obrzęk nóg. Skóra jest sucha i zaczyna się złuszczać.Na pojawiających się wrzodach widoczne są obumierające brzegi skóry.
• Stopy i palce tracą czułość.Ciało rozpoczyna proces zapalny, któremu towarzyszy wysoka temperatura ciała.

Diagnostics

Aby ustalić dokładną diagnozę i odpowiednie leczenie, same dolegliwości pacjenta nie są wystarczające. Aby zebrać pełną historię, lekarz prowadzący zaleca następujące rodzaje badań laboratoryjnych i instrumentalnych:

• Diagnostyka laboratoryjna. Ogólna analiza krwi i moczu pokaże poziom zawartości glukozy, ile jest zawyżona.
• Badanie przy użyciu precyzyjnych urządzeń.Pacjent jest badany na urządzeniu USG za pomocą kolorowego skanowania dopplerowskiego, co pozwala zobaczyć dopływ krwi przez naczynia i kapilary. Mierzy się również nacisk na stopę i tętnicę podkolanową.Niedawno zastosowano nowy rodzaj diagnostyki - wideo-kapilaroskopii komputerowej.

Leczenie

W celu skutecznego leczenia mikroangiopatii należy przede wszystkim przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza. Samoleczenie lub odstawienie leków przyjmowanych przy pierwszych oznakach poprawy może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji.

• Przede wszystkim pacjent musi zrezygnować ze złych nawyków, ciągle uprawiać sport przy niewielkich obciążeniach, całkowicie zrewidować dietę.Zwiększając masę ciała, organizuj swój styl życia w taki sposób, aby następowała stopniowa utrata wagi.
• W leczeniu wszelkich powikłań cukrzycy najważniejszym początkowym etapem jest normalizacja poziomu glukozy we krwi. Jeśli poziom zdecydowanie odbiega od normy, skuteczność leczenia zostaje zredukowana do zera. Nie zapomnij o specjalnej diecie - całkowicie eliminuj pokarmy zawierające łatwo przyswajalne węglowodany.

Do leczenia tej choroby stosuje się następujące leki:

• Leki o działaniu metabolicznym. Należą do nich mildronate, tiatriazolin i inne. Po zażyciu tych leków następuje utlenianie kwasów tłuszczowych, dzięki czemu proces utleniania glukozy poprawia się w mięśniu sercowym.
• Heparyna, kwas acetylosalicylowy, vasaprostan wszystkie te leki rozrzedzają krew. Zbyt gruba krew jest niebezpieczna przez zatykanie naczyń krwionośnych i tworzenie mikroukładów.
• Aby uniknąć wystąpienia zawału serca lub udaru, konieczne jest ciągłe monitorowanie ciśnienia krwi. Idealne wskaźniki wynoszą od 130 do 85 mm Hg. Art. Dlatego przy skokach ciśnienia konieczne jest przyjmowanie leków normalizujących ten wskaźnik.
• Jeśli podczas leczenia pacjent nie ma wrzodów, stanu zapalnego, ropnych zmian w niektórych obszarach skóry, konieczna jest amputacja kończyn. Opóźnienie z zabiegiem może kosztować pacjenta.
• Mikroangiopatia cukrzycowa, jako powikłanie cukrzycy, wymaga stałego monitorowania i środków zapobiegawczych. Leczenie z powodzeniem łączy się z fizjoterapią, magnetoterapią, laserem i akupunkturą.Dzięki takiemu podejściu ścianki naczyń stają się bardziej elastyczne, zmniejsza się ryzyko zakrzepów.

Dzięki terminowemu i kompetentnemu leczeniu ryzyko zachorowania na gangrenę stopy zmniejsza się kilkakrotnie.

Zapobieganie

U osób z cukrzycą dowolnego typu, mikroangiopatia jest nieuniknionym procesem, który zwykle występuje u diabetyków po długiej chorobie. Dlatego tak ważne jest, aby znać wszystkie środki zapobiegawcze, aby zapobiec wystąpieniu angiopatii lub metod leczenia dla już rozpoczętego procesu.

• Aby upewnić się, że cukrzyca nie powoduje poważnych powikłań, należy przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza: w zależności od rodzaju cukrzycy, stosowania terapii insulinowej lub przyjmowania leków obniżających stężenie glukozy we krwi.
• Otyłość w cukrzycy typu 2 zagraża całemu organizmowi, dlatego konieczne jest przestrzeganie diety i wykonywanie prostych ćwiczeń fizycznych.
• Nie zapominaj o kontrolowaniu poziomu cholesterolu we krwi - to jego wzrost niekorzystnie wpływa na stan układu naczyniowego.
• Rozpoczynając proces klęski naczyń kończyn dolnych, zaleca się biegać szybko, jeździć na rowerze, pływać.

Diabetyczna mikroangiopatia jest jednym z poważnych powikłań cukrzycy. W tej chorobie cierpią naczynia i naczynia włosowate, których uszkodzenia mogą tworzyć mikroukłady. W przypadku przedwczesnego leczenia u pacjentów z angiopatią występują przede wszystkim dolne kończyny, na których występują głębokie wrzody.Śmierć komórek wokół dotkniętych obszarów może powodować gangrenę, która jest leczona jedynie amputacją.