Wodogłowie normotensyjne: objawy, diagnoza i leczenie

ciśnienie normalne wodogłowie( także - Hakim Adams zespół) jest chorobą, która jest klinicznie nieuporządkowane chodu, zaburzenia funkcji poznawczych i zachowania.

Objawy te, szczególnie u starszych pacjentów, są dość powszechne i nie zawsze są łatwo związane z podejrzeniem wodogłowia.

Etiopatogeneza i patofizjologii

historia niektórych pacjentów z podejrzeniem zespołu Hakim-Adamsmożna znaleźć siniaka, uszkodzenie mózgu, krwotok podpajęczynówkowy lub zapalenie ośrodkowego układu nerwowego, któreZ biegiem lat, doprowadziła do rozbudowy układu komorowego, a następnie - do dekompensacji i objawów klinicznych.

Większość pacjentów ma jednak chorobę idiopatyczną, w której nie obserwuje się wyraźnego związku przyczynowego.

Z patofizjologiczne punktu widzenia koncepcję rozpoznawane hydrodynamicznego likvorovyh zwiększone pulsacji ciśnienia, bez zwiększenia ciśnienia komory komory, co prowadzi do powstawania wodogłowie.

Przyczyny zaburzeń drenażu płynów mózgowo-rdzeniowych mogą być liczne. Może to być związane z pojawieniem się wad wrodzonych, zapalenia opon mózgowych, nowotwory, krwawienia w mózgu, być następstwem udaru lub urazu głowy, a także rozwijać się w umyśle wieku.

Zmiana przebiegu zaburzenia

Istnieją dwa rodzaje przepływu zespołu Hakim-Adamsa w ostrych i przewlekłych postaciach.

Funkcjonalna klasyfikacja wodogłowia normotensyjnego:

• jest czopująca;
• komunikatywny;
• jest hypersecretory;
• działa hipersorpcyjnie.

Pod względem dynamiki( ważnej dla leczenia)

• aktywna;
• jest pasywny.

obraz kliniczny

Objawy wskazujące na rozwój normalnego ciśnienia wodogłowie:

• spacer naruszenie ( przód Apraksja): odległość zwalniania, etap redukcji, wysokość etap redukcji;
• naruszenia zdolności poznawczych, otępienia, jak - letarg, zmniejszenie stężenia, utrata zainteresowania, zaburzenia pamięci, spowolnienie psychoruchowe jako całości;
• naruszenie wstrzemięźliwości - pierwsze naruszenie przerywany aż do zatrzymania moczu, w tym nietrzymania stolca.

Objawy mogą być różnie wyrażane. Najczęściej objawia się zaburzenie chodzenia, które najpierw poprzedza zaburzenia poznawcze, i w ostatnim przypadku następuje zaprzestanie rozwoju kontynentu.

Dodatkowe objawy, które mogą być obecne( bóle głowy, szum w uszach, zaburzenia psychoafektywne) nie są typowe, ale nie wykluczają rozpoznania NG.Z reguły są one charakterystyczne dla pacjentów w wieku powyżej 60 lat, więc te objawy kliniczne można przypisać starzeniu, a ich występowanie może być niedoceniane przez lekarza prowadzącego.

Metody diagnozowania

Do diagnozowania choroby stosuje się następujące metody badawcze.

CT mózgu

Jeśli podejrzewa się chorobę, należy wykonać tomografię komputerową mózgu, co świadczy o ekspansji układu komorowego.

należy wykluczać innych patologicznych zmian powodujących wodogłowie( guzy, wady wrodzone, wady naczyń) oraz ewentualnie wodogłowie «ex próżni», w którym rozszerzenie systemu komór rozwija się atrofia mózgu i objawy kliniczne mogą być podobne.

badając neurologa, który z pomocą bardziej konstrukcyjnie spełnia wymagania MRI i oceny klinicznej prowadzi diagnostykę różnicową na podstawie wyników CT i klinicznym podejrzeniem normotensyjnej pacjentów wodogłowie( innymi rodzajami zaburzeń otępiennych i chodu - zwyrodnieniowej, zatrucia, metaboliczne, zakaźne), a po wykluczeniu innychpowoduje wysłanie pacjenta do odpowiedniego oddziału w celu przeprowadzenia dalszych badań klinicznych, sprawdzenia chodu i przeprowadzenia testów kognitywnych.

W przypadku podejrzenia choroby przeprowadza się badanie laryngodynamiczne. Mózgowo przebicie

najprostszym testu - nakłucia lędźwiowego, w których igła jest umieszczona w lędźwiowym rdzeniu kanał oddzielone w odcinku lędźwiowym i zmierzonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego( potencjał wyjątkiem nadciśnienia wewnątrzczaszkowego), a następnie przedstawione w 30-50 ml płynu mózgowo-rdzeniowego( CSF).Czułość testu wynosi około 50-60%.

odwadniania lędźwiowego

z ujemnym badań przedstawionych powyżej, ale o wysokiej podejrzenie kliniczne lędźwiowego odwodnienia można przeprowadzić przy czułości 90%.

ciągłe odprowadzanie płynu mózgowo-rdzeniowego 10 ml / h w ciągu 3 dni symuluje bocznik wprowadzenie VP, co prowadzi do poprawy klinicznej.

możliwości terapii

główny sposób leczenia zespołu Hakim Adams jest wprowadzenie komorowo( VP) manewrowania. Operacja trwa około godzinę, i jest przetwarzany w komorze bocznej, który jest połączony za pomocą rury z zaworem vedonnym podskórnej tkanki jamy brzusznej.

Istnieją alternatywy - zastawka wieńcowa przedsionkowo-jelitowa i lumotrzewnowa. W ostatnich latach prowadzi także ventikulostromiya, przy czym endoskopowo fenestriruetsya 3 komory.

Badanie CT mózgu wykonuje się 2-3 dni po operacji, aby uniknąć możliwych powikłań.Te obejmują krwawienie, nieprawidłowe położenie zwrotnicy, i inne. W dłuższym okresie czasu może dojść do infekcji, które mogą prowadzić do naruszenia zamknięcia bocznik i konieczność ponownego traktowania.

W celu zmniejszenia liczby zakażeń prowadzi do zaimpregnowania antybiotykami wstrzykniętych zastawek. Ryzyko zakażenia w pierwszym roku wyniosło tylko 5%.

Przy prawidłowym wskazaniu następuje względnie szybka i znacząca poprawa zaburzeń chodu. Poprawa zaburzeń kontynentu jest stopniowa, a pacjenci z wyraźnym znacznym pogorszeniem zdolności poznawczych reagują mniej pozytywnie na to.

Po skutecznym leczeniu konieczne jest jednak regularne monitorowanie kliniczne za pomocą CT( 1 raz w roku).

Powikłania i rokowanie

częstotliwości powikłań po operacji u pacjentów z gazu ziemnego waha się w literaturze.Śmiertelność nie przekracza 2% i, według niektórych autorów, jest bardziej związana z chorobami współistniejącymi niż z implantacją bocznikową.

Tworzenie się zaburzeń podtwardówkowych mieści się w zakresie 2-17%.Procent tych powikłań jest znacznie zmniejszony dzięki zastosowaniu nowoczesnych programowalnych zaworów.

Ryzyko powikłań infekcyjnych jest stosunkowo niskie i nie przekracza 5-6%.Inne powikłania mogą być niepowodzenia zastawki, siniak po przebicie komory, a nawet rozwoju padaczki.

ważną rolę odgrywa czas trwania pogorszenie chodzenia przed zabiegiem, i pacjentów, u których zaburzenia chodu trwał mniej niż 1 rok mają najlepsze rokowanie.

Pozytywny wpływ powyższych metod leczenia choroby wynosi 70-80% pacjentów. W ciągu kilku lat efekt blokowania maleje i konieczne jest również regularne zmniejszanie ciśnienia obejścia.

Aby nie stać się ofiarą choroby, osoba powinna być świadoma środków ostrożności. Zawsze obejmować głowę z ryzykiem, używać kasków podczas jazdy motocyklem, czas do wykrywania i leczenia chorób zakaźnych i zapalnych, aby zapobiec hipotermii głowy.