Nerw znajduje się w zębie. Gdzie się znajduje, zdjęcie, stan zapalny, usunięcie

W nabiału i na stałe zęby są włóknami nerwowymi, które zapewniają umiarkowaną wrażliwość szkliwa zębów na bodźce zewnętrzne w postaci zimnych lub gorących napojów, potraw o kwaśnym, słonym lub słodkim smaku. Terminowe zapobieganie chorobom zębów pozwala zachować zdrowie nerwów zębowych, zapobiegać ich uszkodzeniu przez proces zapalny przy dalszym usuwaniu.

Czym jest nerw zębowy i jak wygląda

Nerw zębowy (miazga lub łac. „Pulpis dentis”) to bardzo luźna i raczej miękka tkanka typu łącznej, która składa się z wielu włókien nerwów obwodowych, cienkościennych naczyń limfatycznych i krwionośnych. Wszystkie elementy konstrukcyjne zębów trzonowych znajdują się wewnątrz korony zębowej, a także znajdują się w bliskiej odległości od siebie.

Zewnętrznie nerw zębowy przypomina cienką białą nić z domieszką posoki. W stanach ostrego zapalenia miazgi jej włókna nerwowe mogą przybrać kolor różowy, bordowy lub czerwony, co wskazuje na wzrost lokalnego krążenia krwi i rozwój procesów patologicznych w części korzeniowej molowy.

Gdzie się znajduje, struktura, funkcje

Nerw w zębie jest pod podwójną ochroną błon powierzchniowych. Miazga, złożona z wielu włókien nerwów obwodowych i naczyń krwionośnych, które zasilają trzonowiec, jest otoczona gęstą warstwą szkliwa i zębiny.

Bezpośrednio sam nerw jest ukryty w bruździe przyzębia. Dolna część splotów nerwowych zębów trzonowych koncentruje się w kanałach korzeniowych, które przebiegają przez całą strukturę korzenia zęba, oraz następnie połączone z głównym pęczkiem nerwowo-naczyniowym szczęki górnej lub dolnej, w zależności od lokalizacji siekacz.

Poniższa tabela przedstawia główne funkcje nerwu zębowego:

Funkcje zakończeń nerwowych zębów	Charakterystyka właściwości fizjologicznych miazgi
Krążenie krwi i unerwienie	Ukrwienie i wrażliwość zębów zapewniają liczne żyłki i tętniczki szczęki. Wchodząc do jamy komory zębowej przez otwór w kanale trzonowym pojedyncza wiązka naczyń i gałęzi nerwów obwodowych tworzy mniejsze odcinki naczyń włosowatych i splotów nerwowych. Odpowiedni poziom unerwienia i nawodnienia tkanek zęba zapewnia ich stabilną mineralizację i dostarczanie składników odżywczych.
Plastikowy	Funkcja plastyczna miazgi realizowana jest dzięki fizjologicznej aktywności odontoblastów. Te ostatnie składniki są bezpośrednio zaangażowane w tworzenie ochronnej warstwy zębiny, która znajduje się na szczycie pęczka nerwowo-naczyniowego. Miazga jest w stanie stymulować procesy regeneracji częściowej odbudowy tkanek zębiny zniszczonych w wyniku procesu próchnicowego.
Ochronny	Nerw zębowy pełni funkcję samoobrony przed negatywnymi skutkami czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Makrofagi miazgi zęba neutralizują drobnoustroje chorobotwórcze, które próbują przedostać się do zęba przez uszkodzone obszary szkliwa i zębiny, a także wykorzystują martwe komórki. Limfocyty zlokalizowane wewnątrz miazgi dokonują syntezy immunoglobulin typu IgG i zapewniają wystarczający poziom odpowiedzi immunologicznej organizmu w odpowiedzi na inwazję zakaźną. Fibroblasty stabilizują równowagę płynnej substancji międzykomórkowej miazgi zębowej, której obecność przyczynia się do przejścia pełnego metabolizmu w strukturze pęczka nerwowo-naczyniowego.
Troficzny	Funkcja troficzna nerwu zębowego realizowana jest ze względu na specyfikę budowy układu naczyń krwionośnych otaczających jego włókna. Szybki dopływ i odpływ krwi oraz płynu limfatycznego do zębów trzonowych zapewniają następujące czynniki: miazga zawiera bardzo cienkościenne naczynia; wysoki poziom ciśnienia śródzębowego; szybszy przepływ krwi w miazdze. W stanach nasilającego się zapalenia tkanek gałęzie naczyniowe nerwu zębowego mają zdolność bezpośredniego omijania miejscowego przepływu krwi. Przejawia się to wyrzutem krwi z naczyń tętniczych prosto do łożyska żylnego bez jej dystrybucji wewnątrz naczyń włosowatych. Ta manifestacja funkcji troficznej pozwala miazdze pozbyć się nadmiaru krwi, która napłynęła do odpowiedź na proces zapalny, a także zapobieganie rozwojowi ostrego zapalenia miazgi z dalszą utratą ząb.

Realizację funkcji czuciowej tkanek miazgi odczuwają na co dzień wszyscy mieszkańcy świata, którzy mają zachowane zęby. Najmniejsze włókna nerwowe, zlokalizowane wewnątrz korony zęba trzonowego, zapewniają jego wrażliwość podczas picia, spożywania pokarmów o różnych właściwościach biochemicznych. Wraz ze zniszczeniem szkliwa lub zębiny funkcja czuciowa nerwu zębowego staje się bardziej wyraźna, co prowadzi do bólu.

Przyczyny zapalenia nerwów

Nerw w zębie znajduje się pod osłonką zębiny, której integralność zapewnia jego ochronę przed działaniem patogennej mikroflory jamy ustnej.

Zapalenie miazgi występuje z następujących powodów:

• mechaniczne uszkodzenie korony lub korzenia zęba;
• głęboka próchnica;
• przenikanie zakaźnych mikroorganizmów do komory zęba;
• ostre lub przewlekłe zapalenie miazgi;
• ciężka hipotermia ciała;
• błąd medyczny popełniony przez dentystę podczas wykonywania zabiegów terapeutycznych;
• zapalenie ozębnej.

W praktyce stomatologicznej zdarzają się sporadyczne przypadki zapalenia miazgi na skutek zakażenia drogą hematologiczną. W tej sytuacji mikroorganizmy bakteryjne niszczą ząb od wewnątrz. Infekcja wnika do miazgi wraz z przepływem krwi z innych tkanek ciała dotkniętych inwazją drobnoustrojów chorobotwórczych.

Oznaki stanu zapalnego

Nerw w zębie znajduje się głęboko w koronie, otoczony szkliwem i gęstą warstwą zębiny.

Zmiany zapalne miazgi objawiają się następującymi objawami:

• ostry ból wewnątrz zęba, który gwałtownie wzrasta w nocy;
• bolesna reakcja na stosowanie zimnych, gorących potraw i napojów;
• tworzenie się strumienia w korzeniu zęba, co wskazuje na rozwój zapalenia nerwu, któremu towarzyszy nagromadzenie ropy;
• uczucie pulsacji wewnątrz trzonowca;
• rozprzestrzenianie się bólu na połowę twarzy, ich lokalizacja w okolicy podżuchwowej lub skroniowej głowy;
• obrzęk tkanki dziąsła w okolicy zęba ze stanem zapalnym nerwu.

W większości przypadków zęby z nerwami w stanie zapalnym mają zewnętrzne defekty w postaci uszkodzeń tkanek szkliwa i zębiny, które zostały zniszczone przez proces próchnicowy. Ostre lub przewlekłe zapalenie miazgi może być również wywołane mechaniczną amputacją korony.

Kiedy usunąć nerw?

Nerw w zębie jest wystarczająco głęboki. Decyzję o usunięciu miazgi podejmuje stomatolog-terapeuta na podstawie wyników wstępnego badania aparatu szczękowego pacjenta metodą RTG. Naruszenie integralności zębiny z wnikaniem drobnoustrojów chorobotwórczych do jamy komory zęba lub bolesność podczas perkusji jest podstawą do całkowitej lub częściowej depulpacji molowy.

Techniki usuwania nerwów dentystycznych

Leczenie ostrego i przewlekłego zapalenia miazgi polega na zastosowaniu dwóch głównych metod terapeutycznych. Jest to detyrpacja lub amputacja żywotna nerwu zębowego. Sposób leczenia stomatologicznego zależy od ogólnego stanu zęba pacjenta.

Usunięcie nerwów dentystycznych

Podczas całkowitego usunięcia nerwu zębowego dochodzi do zniszczenia pęczka nerwowo-naczyniowego. Ta metoda leczenia procesu zapalnego odbywa się w 2 etapach.

Proces usuwania nerwu śródzębowego wygląda następująco:

1. Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe.
2. Stomatolog za pomocą koparki ręcznej usuwa powierzchniowe tkanki zęba, zniszczone próchnicą.
3. Przeprowadzane jest mechaniczne usunięcie uszkodzonej zębiny.
4. Komora miazgi jest otwarta.
5. Pasta dewitalizująca nakładana jest wewnątrz zęba.
6. Na lek nakłada się sterylną warstwę waty.
7. Trwa montaż tymczasowego wypełnienia na bazie zębiny w proszku.
8. Pacjent umawiany jest na kolejny termin wizyty u dentysty.
9. Po 3-4 dniach pacjent ponownie przychodzi do dentysty.
10. Lekarz usuwa tymczasowe wypełnienie, usuwa z zęba wacik i resztki pasty dewitalizującej.
11. Dostęp do gałęzi nerwowo-naczyniowych trzonowca jest rozszerzony.
12. Całkowite usunięcie miazgi odbywa się za pomocą narzędzi stomatologicznych.
13. Przeprowadzane jest mechaniczne czyszczenie komory miazgi i kanałów korzeniowych wraz z ich antyseptycznym leczeniem roztworami leczniczymi.
14. Przeprowadzane jest wypełnienie i całkowite uszczelnienie zęba z odtworzeniem jego architektury.

Do przeprowadzenia ekstyrpacji zwłok z całkowitym usunięciem miazgi stosuje się pasty na bazie środków chemicznych z grupy paraformaldehydów oraz anestetyków. Obecnie arsen praktycznie nie jest używany.

Częściowa depulpacja

Amputacja żywotna nerwu zębowego umożliwia zachowanie częściowej funkcji włókien nerwowych i naczyń krwionośnych zaopatrujących tkanki. W tym przypadku uzyskuje się efekt przedłużenia życia trzonowca po leczeniu stomatologicznym, zapobiega się ryzyku powikłań.

Częściową depulpację przeprowadza się w następujący sposób:

1. Wykonuje się zdjęcie rentgenowskie dotkniętego zęba.
2. Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe.
3. Przy pomocy koparki ręcznej dentysta usuwa wierzchnią warstwę tkanek uszkodzonych przez próchnicę.
4. Zębina jest obrabiana maszynowo z dostępem do komory miazgi.
5. Usuwa się wiązkę nerwowo-naczyniową zęba.
6. Przeprowadza się mechaniczne czyszczenie wewnętrznej jamy zęba trzonowego.
7. Wykonywane jest wypełnienie i całkowite uszczelnienie zęba.
8. Wykonuje się powtórne prześwietlenie korzenia trzonowca w celu kontroli przeprowadzonego leczenia, aby w porę wykryć błędy, które mogą prowadzić do rozwoju powikłań.

Po częściowym usunięciu nerwu zębowego jego miazga korzeniowa pozostaje w pełni żywotna, kontynuując syntezę zębiny wtórnej. Stosowanie tej metody terapii wymaga od lekarza wysokich kwalifikacji i profesjonalizmu. Większość dentystów wykonuje zabieg całkowitej depulpacji korzeni, minimalizując ryzyko powikłań.

Przyczyny bólu zęba po leczeniu stomatologicznym

Pojawienie się ostrego lub bolącego zęba po leczeniu stomatologicznym może nastąpić pod wpływem następujących czynników przyczynowych:

• ubytki próchnicowe i kanały korzeniowe nie są odpowiednio przetwarzane;
• lekarz zachował miazgę mimo stanu zapalnego;
• podczas obróbki mechanicznej tkanek doszło do perforacji korzenia zęba;
• infekcja bakteryjna dostała się do komory miazgi;
• nastąpił rozwój miejscowej reakcji alergicznej w odpowiedzi na składniki leków stosowanych do antyseptycznego leczenia kanałów zębowych;
• zbyt wysokie wypełnienie naruszyło architekturę zęba i zgryz;
• przedłużona obróbka mechaniczna tkanek doprowadziła do ich przegrzania;
• po pewnym czasie nastąpił naturalny skurcz materiału wypełniającego;
• w procesie wypełniania ubytku lekarz nie przestrzegał wszystkich standardów sterylności lub nie zapewniał wysokiej jakości uszczelnienia trzonowca;
• Wewnątrz zęba pozostały metalowe szczątki wiertła lub igły do ​​usuwania nerwu.

Bolesne odczucia, które pojawiły się po wypełnieniu zęba, są podstawą wczesnej wizyty u dentysty. Terminowa wizyta u lekarza wyeliminuje czynnik błędu medycznego i zapobiegnie rozwojowi powikłań.

Czy nerw zębowy może umrzeć sam?

Śmierć miazgi bez zabiegów terapeutycznych przez stomatologa jest naprawdę możliwa. Śmierć nerwu zębowego następuje na tle przedłużonego procesu zapalnego. Zanim miazga całkowicie przestanie pełnić swoje funkcje, osoba odczuwa przez długi czas rozdzierający ból, cierpi na obrzęk tkanki dziąseł. Na tym etapie dochodzi do silnego zniszczenia korony zęba, co może doprowadzić do jego całkowitej utraty.

Jak zabić nerw zębowy w domu, złagodzić ból

Istnieje kilka sposobów na samodzielne pozbycie się bólu zęba, które opierają się na przyjmowaniu leków, a także stosowaniu metod alternatywnych.

Leki zawierające arsen

We współczesnej stomatologii leki na bazie arsenu praktycznie nie są stosowane ze względu na wysoki poziom toksyczności i dużą liczbę skutków ubocznych. Najbezpieczniejszymi lekami z tej grupy są pasty dewitalizujące Devit-ARS i Pulpicide, które zawierają bezwodnik arsenu. W przypadku martwicy miazgi niewielką ilość tych leków wprowadza się do chorego zęba.

Średnia dawka terapeutyczna pasty arsenowej jest wielkości ziarna prosa. Po wprowadzeniu leku arsenowego na ząb należy zainstalować tymczasowe wypełnienie, ponieważ rozprzestrzenianie się leku przez jamę ustną jest niedozwolone. Po 1-3 dniach z chorego zęba usuwane są resztki pasty, a dalsze jej przebywanie w strukturze trzonowca prowadzi do toksycznego działania i zniszczenia tkanki korony.

Leki bez arsenu

Jako leki bez arsenu do łagodzenia bólu w domu, leki od grupa farmakologiczna niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a mianowicie:

• Ketanow;
• Tempalgin;
• diklofenak;
• Analgin;
• Ketorolak.

Podczas ataku ostrego bólu zęba leki te przyjmuje się 1 tabletkę 2-3 razy dziennie. Maksymalny czas trwania terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi wynosi 5 dni. W tym czasie osoba powinna zwrócić się o pomoc do dentysty.

Esencja octowa

Stosowanie esencji octowej w celu złagodzenia bólu zęba i martwicy nerwów jest popularną metodą leczenia ostrego lub przewlekłego zapalenia miazgi. Aby osiągnąć efekt terapeutyczny, 1-2 krople tej substancji nakłada się na powierzchnię chorego obszaru zęba z objawami próchnicy.

Esencja octu jest silnym środkiem konserwującym, który niszczy drobnoustroje bakteryjne wywołujące ostre zapalenie miazgi, ale jednocześnie powoduje śmierć zakończeń nerwowych. Z czasem prowadzi to również do całkowitego zniszczenia tkanki zęba, co następuje już bez bólu.

Soda oczyszczona i roztwór soli

Ta metoda pozbycia się bólu zęba i martwicy miazgi jest bardziej humanitarna, ale ma mniej wyraźny efekt. Aby przygotować rozwiązanie terapeutyczne, musisz wziąć 1 łyżeczkę. l. sól kuchenna i soda oczyszczona.

Te składniki rozpuszczają się w szklance ciepłej wody. Następnie osoba wykonuje płukanie jamy ustnej z zatrzymaniem tego środka w pobliżu chorego zęba. Ta procedura terapeutyczna powinna być wykonywana co 30 minut. aż do całkowitego zniknięcia bólu i stanu zapalnego wewnątrz komory zęba.

Pierzga

Propolis pszczeli ma wyjątkowe właściwości, a jego działanie na wiązkę nerwowo-naczyniową zęba przypomina dewitalizującą pastę na bazie formaldehydu. Ta metoda na pozbycie się bólu zęba była stosowana we wszystkich czasach i epokach historycznych. Wystarczy wziąć mały kawałek propolisu pszczelego, a następnie włożyć go do zęba dotkniętego próchnicą.

Po 8 godzinach ten produkt pszczelarski jest usuwany z jamy ustnej. W przypadku nawrotu bólu zęba zabieg powtarza się. Skutkiem ubocznym pozbycia się zapalenia miazgi propolisem jest całkowita próchnica zębów. W rezultacie pacjent zamiast zęba ma martwy korzeń, który ostatecznie będzie wymagał chirurgicznego usunięcia.

Co robić jest surowo zabronione

Surowo zabrania się samodzielnego leczenia chorych zębów, korzystając z rad przyjaciół, a także improwizowanych materiałów i narzędzi. Takie działania nadal będą prowadzić do fotela dentystycznego, ale z ryzykiem całkowitej utraty uszkodzonego zęba trzonowego.

Jak długo ząb będzie żył bez nerwu?

Żywotność zęba po całkowitej depulpacji zależy od wielu czynników. Ogromne znaczenie ma fakt, na jakim etapie procesu zapalnego została wykonana apelacja do lekarza, ważny jest również poziom kwalifikacji specjalisty. Średnio ząb z usuniętym nerwem zachowuje swoją integralność od 1 do 10 lat.

Po tym czasie górna część trzonowca zaczyna się zapadać. Kolejnym etapem leczenia jest założenie wkładu, wzmocnienie tkanki zęba włóknem szklanym lub zamknięcie koroną. W praktyce stomatologicznej zdarzają się przypadki, gdy wysokiej jakości wyleczony ząb z całkowitą depulpacją pozostaje nienaruszony przez 20-25 lat.

Jakie jest zagrożenie złej jakości leczenia

Prowadzenie złej jakości leczenia stomatologicznego z całkowitym lub częściowym usunięciem miazgi obarczone jest rozwojem następujących powikłań:

• zapalne uszkodzenie tkanek znajdujących się na obwodzie korzenia chorego zęba;
• powstawanie torbieli, które występuje z powodu przewlekłego zapalenia przyzębia;
• zapalenie okostnej (to powikłanie występuje również pod nazwą „strumień” lub zapalenie okostnej);
• ból lub ostry ból spowodowany podrażnieniem zębiny lekami stosowanymi w procesie antyseptycznego leczenia kanałów zębowych;
• perforacja zęba z dalszym otwarciem krwawienia z uszkodzonego obszaru korzenia;
• zapalenie miazgi na tle jej infekcji bakteryjnej.

Najpoważniejszym powikłaniem złej jakości leczenia chorego zęba jest jego wymuszone usunięcie z powodu ostrego zapalenia lub ropienia tkanek w okolicy okostnej. W większości przypadków podobne konsekwencje pojawiają się w ciągu pierwszych 1-3 dni po zainstalowaniu wypełnienia.

Nerw zębowy jest splotem włókien nerwów obwodowych, naczyń krwionośnych i limfatycznych, które znajdują się pod warstwą szkliwa i zębiny. Ta część zębów pełni funkcje troficzne, ochronne i sensoryczne. Miazga odżywia tkanki trzonowców użytecznymi substancjami, zapewnia im wystarczający poziom mineralizacji, bierze udział w tworzeniu ostrej odpowiedzi immunologicznej w odpowiedzi na inwazję bakterii.

Zapalenie z dalszą śmiercią nerwu zębowego następuje z powodu rozwoju głębokiej próchnicy, która niszczy szkliwo korony, a następnie wnika głęboko w zębinę. Leczenie ostrego lub przewlekłego zapalenia miazgi polega na całkowitym usunięciu pęczka nerwowo-naczyniowego zęba lub jego częściowej amputacji z zachowaniem niektórych funkcji.

Wideo nerwów dentystycznych

Ekstrakcja nerwu zęba: