Znieczulenie dożylne w ginekologii: leki, recenzje, konsekwencje

Znieczulenie dożylne to skuteczny sposób łagodzenie bólu przy drobnych operacjach ginekologicznych, co pozwala szybko i bezboleśnie wprowadzić pacjentkę w stan znieczulającego snu.

Ta metoda łagodzenia bólu, która nie wymaga użycia drogiego sprzętu, sztucznej wentylacji płuc i ma minimalną liczbę skutków ubocznych, nie powoduje pooperacyjne podrażnienie tchawicy i długotrwały sen, ale wymaga starannego przestrzegania dawkowania, ponieważ w przypadku przedawkowania może wywołać poważne problemy z zdrowie.

Co to jest

Znieczulenie dożylne w ginekologii to metoda uśmierzania bólu stosowana przy bolesnych zabiegach diagnostycznych i zabiegach chirurgicznych trwających nie dłużej niż 30 minut.

Istota takiego znieczulenia polega na wprowadzeniu leków do znieczulenia bezpośrednio do żyły, co powoduje zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego u pacjenta, z który wyłącza przytomność, rozluźnia mięśnie szkieletowe, osłabia lub wyłącza niektóre odruchy w wyniku czego osoba śpiąca nie odczuwa bólu wrażenia.

Zapewniając efekt powierzchownego snu znieczulającego, metoda nie wymaga stosowania urządzeń do sztucznego oddychania (IVL), ponieważ pacjent oddycha samodzielnie podczas operacji, może być również łączony z innymi rodzajami znieczulenia (wziewne lub dotchawicza).

Ogromną zaletą tej metody uśmierzania bólu jest możliwość zastosowania jej u pacjentów z: patologie układu oskrzelowo-płucnego, ponieważ znieczulenie dożylne nie podrażnia tchawica. Znieczulenie dożylne może być również stosowane podczas operacji, które nie pozwalają na obecność wypełnionych powietrzem przestrzeni wewnątrz ciała pacjenta.

W przypadku znieczulenia dożylnego leki podaje się kroplowo lub dożylnie. calypsol, ketalar, tiopentan sodu zapewniające pacjentowi łatwe zasypianie a tym samym szybkie i łatwe budzenie.

Charakterystyczne cechy znieczulenia dożylnego to także jego zdolność do:

• szybko zanurz pacjenta w narkotycznym śnie;
• zapobiec pojawieniu się okresu podniecenia, w którym pacjent może doświadczyć niespójnej mowy;
• szybko opuścić ciało pacjenta bez wywoływania skutków ubocznych.

Ponadto, ze względu na krótki czas trwania, znieczulenie dożylne ma minimalną zdolność do hamowania częstości akcji serca.

Średnio 1 dawka leku wstrzyknięta do żyły zapewnia do 20 minut spokojnego snu. W przypadku konieczności przedłużenia operacji, stosuje się regularne dodawanie środka znieczulającego do żyły.

Wskazania

Znieczulenie dożylne w ginekologii stosuje się w przypadkach, gdy efekt znieczulenia miejscowego nie wystarcza do znieczulenia pacjentki.

Stosowanie znieczulenia dożylnego jest dozwolone w przypadku:

• badania diagnostyczne jamy macicy;
• łyżeczkowanie chirurgiczne;
• przerwanie ciąży;
• nakłucie pęcherzyka w protokole IVF;
• przeprowadzanie histeroskopii operacyjnej;
• poporodowe manipulacje położnicze (szycie krocza).

Przeciwwskazania

Stosowanie znieczulenia dożylnego jest zabronione, gdy:

• naruszenie rytmu serca (tachykardia, bradykardia, dodatkowy skurcz);
• SARS, zapalenie oskrzeli, ból gardła lub zapalenie płuc;
• astma oskrzelowa;
• ostre choroby psychiczne;
• kryzys nadciśnieniowy lub nadciśnienie;
• ostre patologie neurologiczne, w tym w śpiączce;
• ostra niewydolność nerek lub wątroby;
• choroby zakaźne (w tym infekcje jelitowe);
• indywidualna nietolerancja składników leku.

Znieczulenie dożylne jest niedopuszczalne:

• w okresie rehabilitacji po wcześniejszych ostrych patologiach sercowo-naczyniowych lub nerwowych;
• w stanie odurzenia alkoholowego lub narkotykowego;
• w przypadku ostatniego posiłku.

Szczególną uwagę zwraca się na dietę pacjenta przed przeprowadzeniem planowanej operacji, ponieważ w momencie wprowadzenia znieczulenia dożylnego musi być ona całkowicie pusta. Niebezpieczeństwo pełnego żołądka w tym przypadku polega na prawdopodobieństwie regurgitacji i aspiracji (uduszenia) pacjenta własnymi wymiocinami. W związku z tym pacjentki nie powinny jeść przez 12 godzin przed wykonaniem operacji ginekologicznych lub badań związanych ze stosowaniem znieczulenia dożylnego. A w dniu badania również pij.

Możliwe komplikacje

Powikłania po zastosowaniu znieczulenia dożylnego, przy odpowiednim przygotowaniu do jego użycia i optymalnym sposobie dawkowania, są dość rzadkie. Najczęściej występuje indywidualna nietolerancja leków i wydłużenie snu po znieczuleniu spowodowane przedawkowaniem leku.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić powikłania związane z:

• ustanie oddychania;
• zmniejszone krążenie mózgowe;
• drgawki;
• zawroty głowy i osłabienie;
• bół głowy;
• zaostrzenie reakcji alergicznych;
• pojawienie się skurczu oskrzeli (przy stosowaniu tiopentalu sodu);
• upadek;
• wymioty;
• dążenie.

Zapobieganie powikłaniom polega na:

• usunięcie treści z żołądka przed operacją;
• nadanie pacjentowi pozycji Trendelenburga (z opuszczonymi nogami);
• obliczenie dawki środka znieczulającego lub uspokajającego, aby wykluczyć jego przedawkowanie;
• prawidłowa ocena stanu pacjenta przed operacją.

Działania terapeutyczne w przypadku powikłań:

Z wymiotami	Natychmiastowe usunięcie treści żołądkowej z jamy ustnej za pomocą wymazu lub odsysania
Z regurgitacją	Oczyszczanie jamy tchawicy i oskrzeli przez cewnik z wykorzystaniem ssania
Z zatrzymaniem akcji serca	Przeprowadzane są awaryjne środki resuscytacyjne
Na reakcje alergiczne	Wprowadzono leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Difenhydramina)

Leki

Znieczulenie dożylne w ginekologii oznacza wstrzyknięcie lub kroplówkę do żyły pacjentki leki o działaniu uspokajającym lub znieczulającym, zapewniające natychmiastowe zasypianie i stępienie bólu wrażenia.

Preparaty do znieczulenia dożylnego:

Środki przeciwbólowe	Morfina; promedol; Herdola; fentanyl; Ketamina
Środki uspokajające	tiopental sodu; Heksenal.
Bendosiapriny (środki uspokajające, nasenne i zwiotczające mięśnie)	midozolam; Profopol;

Ketamina

Lek do podawania dożylnego wywołuje znieczulenie dysocjacyjne w organizmie - sytuacja, która ekscytuje niektóre części mózgu z całkowitym tłumieniem innych, co powoduje efekt przeciwbólowy przy zachowaniu świadomość pacjenta.

W takim przypadku pacjent jest obserwowany:

• normalne oddychanie;
• odruchy połykania i kaszlu;
• napięcie mięśni szkieletowych, które może wywołać nieprzytomne drganie mięśni.

Po podaniu leku następuje znieczulenie somatyczne, któremu towarzyszą:

• wzrost fizycznych wskaźników ciśnienia krwi;
• wzrost kurczliwości mięśnia sercowego związany ze wzrostem objętości krwi i zapotrzebowania na tlen;
• rozluźnienie mięśni gładkich i oskrzeli.

Efekt hipnotyczny u dorosłych pacjentów występuje po dożylnym podaniu minimalnych dawek leku (1 mg na 0,5 kg / masy ciała) po 1-2 minutach:

Dawka leku	Czas utrzymywania się efektu hipnotycznego
1 mg/kg	6 minut
1,5 mg/kg	9 minut
2 mg/kg	10-15 minut

Maksymalny efekt działania przeciwbólowego występuje w ciągu 10-15 minut. i trwa około 2-3 godzin.

Stosowanie ketaminy jest przeciwwskazane w przypadku:

• nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze;
• naruszenie rytmu serca;
• zawał mięśnia sercowego, który wystąpił w ciągu ostatnich 6 miesięcy operacji;
• przewlekłe patologie nerek i wątroby;
• stan przedrzucawkowy;
• napady padaczkowe;
• częste skurcze mięśni;
• alkoholizm.

Skutki uboczne:

• katatonia;
• nieprzyjemne sny i halucynacje;
• nadciśnienie i tachykardia;
• hipertoniczność mięśni.

Nasilenie skutków ubocznych zmniejsza się, gdy ketaminę łączy się z diazepamem i droperydolem.

Podczas stosowania lekarze powinni również pamiętać, że zwiększenie dawki leku ze względu na: silne działanie dysocjacyjne na centralny układ nerwowy wydłuża czas przebudzenia i sprawia, że ​​jest ono bolesne dla chory.

Sombrevi

Lek do znieczulenia ogólnego o ultrakrótkim działaniu, który wywiera działanie w ciągu 20-60 sekund bez fazy pobudzenia i kończy się po 4-5 minutach.

Po przebudzeniu pacjent odzyskuje przytomność w ciągu 2-3 minut.

Sombrevin stosuje się do zabiegów chirurgicznych lub bolesnych badań diagnostycznych trwających nie dłużej niż 30 minut i podaje się dożylnie powoli w dawce 5-10 mg / kg masy ciała. Jeśli konieczne jest przedłużenie działania narkotycznego, lek podaje się ponownie w dawce 2/3 lub 3/4 oryginału.

Stosowanie sombrewiny jest przeciwwskazane w przypadku:

• podwyższone ciśnienie krwi;
• poważne uszkodzenie nerek, wątroby i układu sercowo-naczyniowego;
• predyspozycje do napadów;
• niedokrwistość hemolityczna;
• ostre zatrucie alkoholem i wstrząs.

Skutki uboczne leku:

• zaburzenie rytmu serca;
• nudności z wymiotami;
• skurcze mięśni;
• nadpotliwość;
• rozwój zakrzepowego zapalenia żył.

Tiopental sodu

Barbituran, o działaniu hipnotycznym i łagodnie znieczulającym, stosowany w operacjach ginekologicznych lub badaniach wymagających krótkotrwałego rozluźnienia i uspokojenia.

Do znieczulenia stosuje się 2-2,5% roztwór, przygotowany przed operacją z 10 ml soli fizjologicznej i 2 lub 5 ml leku. Dawka do jednorazowej indukcji dożylnej powinna wynosić 2-5 mg/kg masy ciała. W większości przypadków podczas operacji stosuje się 200-400 mg (nie więcej niż 1000 mg).

Roztwór wstrzykuje się dożylnie powoli. Dawka początkowa wynosi 1-3 mg. W przypadku braku skutków ubocznych w ciągu 30 sekund. zwiększa się ją do ilości 1 ml w tempie wstrzykiwania 5-10 sekund (przed zanurzeniem w głębokim śnie).

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w:

• niewydolność serca i zapalenie osierdzia;
• obturacyjna choroba płuc i astma oskrzelowa;
• hipowolemia;
• ciężkie niedociśnienie i nadciśnienie tętnicze;
• uszkodzenie kory nadnerczy;
• przesunięcie kwasowości żołądka na korzyść jej wzrostu;
• dysfunkcje wątroby.

Lek nie jest stosowany do cięcia cesarskiego ze względu na niebezpieczeństwo wywołania bezdechu u nienarodzonego dziecka.

Lek nie ma środków przeciwbólowych, a po podaniu może wywołać pojawienie się:

• kaszel, czkawka, skurcz krtani i oskrzelików;
• zwiększone odruchy nosogardzieli;
• depresja mięśnia sercowego;
• depresja oddechowa lub głód tlenu;
• arytmie.

Propofol

Dożylny środek nasenny, stosowany w ginekologii i wywołujący stan znieczulenia w ciągu 30 sekund po podaniu. Po dostaniu się do organizmu lek szybko rozprowadza się w tkankach, zaburzając pracę biologicznych błon komórkowych. Lek nie działa przeciwbólowo, a przywrócenie funkcji mózgu następuje w ciągu 30 minut po zakończeniu jego stosowania.

Pacjentom o prawidłowej masie ciała wstrzykuje się dożylnie 40 mg propofolu co 10 sekund, aż do wystąpienia głębokiego snu. Całkowita dawka leku wynosi 2-2,5 mg / kg. Aby utrzymać znieczulenie, 4-12 mg / kg / h wstrzykuje się dożylnie w sposób ciągły.

Stosowanie propofolu jest przeciwwskazane w przypadku:

• indywidualna nietolerancja leku;
• poniżej 16 roku życia

Stosowanie leku może prowadzić do pojawienia się niedociśnienia tętniczego, bradykardii lub krótkotrwałego bezdechu.

Midazolam

Szybko rozpuszczający się lek benzodiazepinowy o działaniu nasennym, uspokajającym, przeciwdrgawkowym i rozluźniającym mięśnie, powodujący sen, sedację i poprzedzającą amnezję. Jest uważany przez anestezjologów za najlepszy lek krótkodziałający i wyróżnia się najmniejszą liczbą powikłań pozaniestetycznych. Po zastosowaniu midazolamu pacjenci wracają do zdrowia znacznie szybciej niż inni, różnią się adekwatnością i aktywnością.

Dawka leku wynosi 10-15 mg. W celu utrzymania znieczulenia stosuje się 0,3-05 mg / kg na 1 godzinę operacji, następnie 0,2-0,3 mg / kg na godzinę.

Przygotowanie do użycia znieczulenia

Przed zastosowaniem znieczulenia dożylnego pacjent zawsze musi być skonsultowany z anestezjologiem. Dobiera również lek i jego dawkowanie, skupiając się na stanie zdrowia i wadze kobiety.

W nocy przed i w dniu operacji kobieta powinna powstrzymać się od jedzenia. Rano nie należy również pić, aby nie dopuścić do pojawienia się wymiotów i kaszlu podczas stosowania środków znieczulających.

Przepisywane są również lewatywy oczyszczające oraz wyjmowane protezy z jamy ustnej, aby zapobiec komplikacjom związanym z wstrzymywaniem oddechu.

Stosowanie leków znieczulających poprzedzone jest przygotowaniem specjalnego leku, który umożliwia:

• usunąć strach i nerwowość pacjenta przed poprzednią operacją lub badaniami;
• poprawiają działanie środka znieczulającego, ułatwiając wejście w głęboki sen;
• zapobiegać nadmiernej produkcji śliny u głodnej kobiety.

Schemat przygotowania:

Wieczorem przed operacją	Tabletki nasenne w postaci zastrzyków domięśniowych lub tabletek
2-3 godziny przed zabiegiem	Diazepam i Droperydol
Na 20-30 minut znieczulenia	Promedol lub difenhydramina

W przypadku nagłych zabiegów chirurgicznych na stole operacyjnym przeprowadza się przygotowanie przed znieczuleniem. Pacjentowi wstrzykuje się kolejno leki przeciwbólowe, przeciwhistaminowe i M-antycholinergiczne.

Zastosowanie znieczulenia

Znieczulenie dożylne w ginekologii podaje się pacjentce przez cewnik. Anestezjolog, który zainstalował linię IV, może powiedzieć kobiecie, aby liczyła od 1 do 10.

Najpierw pacjentowi podaje się początkową dawkę leku, aby zapobiec przedostaniu się leku pod skórę i pojawieniu się reakcji alergicznych. Po 30 sekundach, przy braku powikłań, ilość wstrzykiwanego leku wzrasta do momentu zanurzenia pacjenta we śnie znieczulającym.

Po zaśnięciu pacjenta stosuje się wlew podtrzymujący jednego lub dwóch leków do znieczulenia iniekcyjnego. W tym przypadku jeden z nich pozostaje niezmieniony, a ilość drugiego może się różnić w zależności od głębokości znieczulenia.

W przypadku znieczulenia zabiegów chirurgicznych trwających krócej niż 30 minut oraz bolesnych badań laboratoryjnych dopuszcza się podanie znieczulenia poprzez jednorazową iniekcję dożylną jednego leku.

W trakcie operacji stan pacjenta jest stale monitorowany za pomocą nowoczesnych sprzęt, dający lekarzom możliwość zauważenia na czas wszelkich odchyleń w pracy serca lub tętnic nacisk.

Zalety i wady

Zastosowanie znieczulenia dożylnego ma szereg zalet i wad:

Godność

Wady

możliwość zastosowania znieczulenia do krótkotrwałych interwencji chirurgicznych i bolesnych badań laboratoryjnych; brak konieczności stosowania leków do wentylacji mechanicznej, ponieważ znieczulenie dożylne nie hamuje czynności oddechowej pacjenta; łatwy i szybki początek znieczulenia; brak okresu podniecenia, w którym pacjent może doświadczyć niespójnej mowy; łatwe wyjście ze znieczulenia, w którym świadomość kobiety zostaje przywrócona w ciągu 30-40 minut; małe prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych i minimalna depresja serca.

Znieczulenie dożylne nie może być stosowane jako samodzielne znieczulenie w przypadku długotrwałych i rozległych interwencji chirurgicznych. W takim przypadku zaleca się połączenie techniki iniekcji ze znieczuleniem wziewnym i dotchawiczym. Znieczulenie dożylne może podawać tylko doświadczony specjalista, ponieważ przedawkowanie leku może prowadzić do depresji układu nerwowego i oddechowego.

Znieczulenie dożylne w ginekologii stosuje się przy drobnych zabiegach chirurgicznych i bolesnych badania diagnostyczne związane z badaniem jamy macicy, łyżeczkowaniem lub usunięciem polipy.

Wykonywane przez kroplówkę lub przez wprowadzenie iniekcji dożylnej znieczulenie szybko zanurza kobietę w znieczulającym śnie i rozluźnia mięśnie, nie uciskając aktywność serca i układu oddechowego, zapobiegając w ten sposób pojawieniu się dużej liczby skutków ubocznych i ułatwiając okres po znieczuleniu powrót do zdrowia.

Wideo znieczulenia dożylnego

Znieczulenie dożylne podczas zabiegu: