Rozszczep kręgosłupa S1 u dorosłych. Leczenie, co to znaczy

Rozszczep kręgosłupa S1 jest anomalią rozwojową, w której brakuje tylnego łuku jednego lub więcej kręgów. U dorosłych pacjentów choroba ta występuje dość rzadko. Okultystyczna forma patologii na początkowym etapie rozwoju często przebiega bezobjawowo. Oznaki choroby mogą pojawić się po silnym uderzeniu lub innym urazy mechaniczne.

Etapy i rodzaje

Istnieje kilka głównych postaci choroby:

Rodzaje patologii	Opis
Przepuklina oponowo-rdzeniowa (spina bifida custica)	Ten rodzaj patologii występuje najczęściej w praktyce medycznej. Przepuklinowi oponowo-rdzeniowemu towarzyszy tworzenie przepukliny mózgowej - rdzeń kręgowy i korzenie kręgosłupa wyrastają przez kręgi kolumny. „Worek” uformowany jest z tkanki łącznej i pokryty skórą. W ciężkich przypadkach rdzeń kręgowy może być widoczny gołym okiem. Nasilenie zespołu objawów zależy bezpośrednio od umiejscowienia przepukliny mózgowej. Jeśli znajduje się bliżej kości ogonowej, pacjenci skarżą się na naruszenia czynnościowej czynności jelit i pęcherza. Lokalizacji przepukliny w odcinku lędźwiowym lub piersiowym kręgosłupa towarzyszy paraliż kończyn (głównie dolnych). insta story viewer
Meningocele	U zdrowej osoby rdzeń kręgowy znajduje się wewnątrz kręgosłupa. W przypadku opon mózgowo-rdzeniowych, jako najcięższej postaci patologii, część tkanki mózgowej przerasta przez kręgi. „Worek” uformowany jest z miękkiego, pajęczyny i twardego rdzenia kręgowego. W przypadku przepukliny oponowo-rdzeniowej przepuklina zlokalizowana jest w odcinku piersiowym, szyjnym lub lędźwiowym kręgosłupie. Ten typ patologii jest klasyfikowany jako umiarkowany. Przepuklina oponowa wiąże się z dużym ryzykiem utraty aktywności fizycznej.
Forma utajona (spina bifida occulta)	To najłatwiejszy rodzaj dekoltu. Najczęściej postać diagnozowana jest u dorosłych pacjentów. W tym przypadku nie ma wad rozwoju kręgosłupa. Średnica szczeliny nie przekracza 4-5 mm. Choroba zwykle przebiega bezobjawowo. Pacjenci mogą czasami odczuwać łagodny ból nóg i dolnej części pleców.

Podczas oględzin pacjenta niemożliwe jest zidentyfikowanie ukrytej postaci choroby. Rozszczepianie nie jest diagnozowane przez badanie dotykowe. W celu potwierdzenia diagnozy lekarz przepisuje prześwietlenie.

Objawy i oznaki

Rozszczep kręgosłupa S1 u dorosłych jest stanem patologicznym charakteryzującym się złamaniem kręgosłupa. Lekka (okultystyczna, utajona) postać patologii nie ma charakterystycznych objawów. Po silnym uderzeniu lub innym urazie mechanicznym osoba z rozszczepem kręgosłupa może skarżą się na osłabienie nóg, nawracające bóle w okolicy lędźwiowej i gwałtowne zmęczenie.

Również okultystyczna postać rozszczepu kręgosłupa charakteryzuje się różnymi zaburzeniami typu neurologicznego, zwłaszcza jeśli w wyniku uderzenia lub upadku korzenie nerwowe w miejscu cięcia zostały uszkodzone.

Oznaki zakończeń porażki:

• zmniejszona ostrość wzroku;
• bół głowy;
• hałas w uszach;
• zaburzenia równowagi i koordynacji;
• drętwienie kończyn górnych i dolnych;
• mrowienie;
• tik, drżenie;
• zaburzenia snu.

Objawy zaburzeń neurologicznych są łagodne i sporadyczne.

W przypadku utajonego rozszczepu kręgosłupa pacjenci mogą również skarżyć się na upośledzoną czynność funkcjonalną układu moczowego:

• zatrzymanie moczu;
• uczucie pełności w pęcherzu;
• nokturia (częste pragnienie oddawania moczu w nocy).

Głównym objawem rozwoju przepukliny oponowo-rdzeniowej i przepukliny oponowo-rdzeniowej jest powstanie przepukliny. Wybrzuszeniu może towarzyszyć dysfunkcja dróg moczowych i jelit.

Powoduje

Spina bifida S1 u dorosłych powstaje w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego. Rozszczep kręgosłupa jest wrodzoną anomalią. U osoby dorosłej nie może nagle rozwinąć się. Patologia płodu występuje 26-28 dni po zapłodnieniu. W tym okresie aktywnie tworzy się cewa nerwowa płodu. Tył bifidy rozwija się na tle niepełnego zamknięcia rowka nerwowego.

Ryzyko rozwinięcia się ukrytej postaci rozszczepu kręgosłupa wzrasta, jeśli kobieta w ciąży ma bliskich krewnych cierpiących na tę chorobę.

Czynniki predysponujące do rozwoju rozszczepu kręgosłupa:

• rodzice mają bliskich krewnych, Latynosów;
• początek ciąży u kobiet w wieku powyżej 40-45 lat;
• długotrwałe stosowanie leków w czasie ciąży o działaniu teratogennym;
• przenikanie infekcji do ciała kobiety w ciąży;
• otyłość;
• cukrzyca;
• długotrwałe stosowanie leków przeciwpadaczkowych i przeciwnowotworowych;
• niedobór kwasu foliowego w czasie ciąży.

Kobiety, które nadużywają alkoholu podczas poczęcia, są narażone na duże ryzyko urodzenia dziecka z rozszczepem kręgosłupa.

Diagnostyka

Rozszczep kręgosłupa S1 u dorosłych diagnozuje się na kilka sposobów.

Pacjentom przepisuje się:

• Elektroneurografia. Badanie diagnostyczne ma na celu zbadanie aktywności zakończeń nerwowych. Najcieńsze elektrody umieszczane są pod skórą pacjenta, przez które przepływa prąd elektryczny. Zabieg jest całkowicie bezbolesny. Elektroneurografia pozwala określić stopień uszkodzenia korzeni nerwowych w rozszczepie kręgosłupa.
• Mielografia. Metoda diagnostyki instrumentalnej ma na celu zbadanie jamy podpajęczynówkowej. Za pomocą cienkiej długiej igły do ​​kanału kręgowego lędźwiowego wstrzykuje się preparat zawierający jod. Pacjent jest następnie wysyłany na prześwietlenie. Ponadto pacjentowi można przepisać pneumomielografię. W takim przypadku do rdzenia kręgowego zamiast roztworu kontrastowego wstrzykuje się powietrze. Zabieg jest dość bolesny, dlatego zalecany jest tylko w skrajnych przypadkach. Ważne jest, aby odpowiednio przygotować się do mielografii. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.
• Tomografia komputerowa. Nieinwazyjna metoda diagnostyczna pozwala na uzyskanie trójwymiarowego obrazu różnych części kręgosłupa. Promienie rentgenowskie są kierowane na podzielone sekcje kolumny. Skanowanie odbywa się warstwami. Obraz jest wyświetlany na monitorze tomografu. W procesie badań można zastosować środek kontrastowy.
• Rezonans magnetyczny. Metoda diagnostyczna pozwala na zbadanie kręgów i tkanek miękkich kręgosłupa. Za pomocą rezonansu magnetycznego specjalista ocenia stan stawów, chrząstki, zakończeń nerwowych, naczyń krwionośnych, rdzenia kręgowego i krążków międzykręgowych wszystkich oddziałów. Procedura z prawie 100% dokładnością pozwoli specjaliście określić lokalizację rozszczepu.
• Radiografia. Procedura ujawnia lokalizację przepukliny i jej wielkość. Pacjent kładzie się na boku na kanapie, a promienie rentgenowskie są kierowane pod różnymi kątami. Obraz kliniczny jest wyświetlany na obrazie w kilku projekcjach. Procedura pomaga również zidentyfikować różne zmiany w budowie kości.

Za najbardziej pouczające uważane są metody diagnostyki neuroobrazowej.

Metody leczenia

Rozszczep kręgosłupa S1 u dorosłych jest chorobą uleczalną. Nie ma konkretnej terapii. W formie utajonej pacjentowi można przypisać ćwiczenia z masażu i fizjoterapii. Tryb terapii ruchowej i rodzaj ćwiczeń dobierane są indywidualnie, w zależności od wieku pacjenta i obecności towarzyszących patologii przepukliny.

Terapia lekami

W skład terapii lekowej na rozszczep kręgosłupa mogą wchodzić następujące leki:

1. Witaminy. Leki pomagają przywrócić funkcjonalną aktywność komórek w dotkniętym obszarze. Dzięki lekom procesy metaboliczne ulegają przyspieszeniu.
2. Chondroprotektory. Leki z tej kategorii są przepisywane pacjentom z rozszczepem kręgosłupa w celu przywrócenia chrząstki krążków międzykręgowych.
3. Środki zwiotczające mięśnie. Leki mogą działać relaksująco. Leki pomagają złagodzić ostry ból.
4. Glikokortykosteroidy. Leki działają przeciwbólowo. Są przepisywane w skrajnych przypadkach, gdy słabsze środki przeciwbólowe nie działają.

NLPZ można również włączyć do terapii lekowej. Zwykle są przepisywane pacjentom na początkowym etapie leczenia w celu złagodzenia procesów zapalnych i wyeliminowania skurczów.

Witaminy

W przypadku rozszczepu kręgosłupa terapia lekowa obejmuje:

• Trigamma. Preparat zawiera chlorek lidokainy, pirydoksynę, cyjanokobalaminę, tiaminę, wersenian disodowy. Do sprzedaży trafia w postaci roztworu. Wykazuje działanie znieczulające, przeciwzapalne i metaboliczne. Kiedy kręgosłup jest uszczypnięty, lek jest przepisywany w celu przywrócenia procesów metabolicznych na poziomie komórkowym w dotkniętym obszarze.
• Milgamma. Składniki aktywne to lidokaina, cyjanokobalamina, tiamina, pirydoksyna. Lek ma działanie neurotropowe, przywracając przepływ krwi w dotkniętym obszarze. Ponadto witaminy są aktywnie zaangażowane w procesy metaboliczne. Lek jest sprzedawany w postaci roztworu.

Milgamma i Trigamma pomagają złagodzić łagodne skurcze. W przypadku leków z tej kategorii charakterystyczny jest miejscowy efekt przeciwbólowy.

Chondroprotektory

W przypadku utajonej postaci rozszczepu kręgosłupa pacjentowi można przepisać chondroprotektory.

Najskuteczniejsze leki w tej kategorii to:

• Przywdziewać. Lek ma kilka form uwalniania: tabletki, roztwór do wstrzykiwań, granulki do przygotowania zawiesiny. Lek ma działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Pozytywny efekt osiąga się dzięki zdolności leku do przywracania przepuszczalności kapsułek stawów, chrząstki i błon komórkowych.
• Rumalona. Substancją czynną jest peptyd glukozaminy. Forma uwalniania - roztwór do podawania dożylnego i domięśniowego. Lek charakteryzuje się właściwościami ochronnymi. Dzięki Rumalonowi w tkankach zostają przywrócone procesy metaboliczne i zahamowane procesy kataboliczne.

Leki na rozszczep kręgosłupa należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Surowo zabrania się samodzielnego wyboru schematu dawkowania i schematów aplikacji.

Środki zwiotczające mięśnie

W przypadku leków z tej kategorii charakterystyczny jest efekt stabilizacji błony.

W przypadku rozszczepu kręgosłupa terapia lekowa obejmuje:

• Midocalm. Lek jest sprzedawany w postaci tabletek. Substancją czynną jest chlorowodorek tolperyzonu. Lek ma działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Ponadto środek zwiotczający mięśnie przywraca obwodowy przepływ krwi w dotkniętym obszarze, jednocześnie zmniejszając napięcie mięśniowe.
• Sirdalud. W sprzedaży w postaci tabletek. Substancją czynną jest chlorowodorek tyzanidyny. Środek zwiotczający mięśnie ma korzystny wpływ na szkielet mięśniowy, niwelując napięcie i skurcze. Lek charakteryzuje się również działaniem przeciwbólowym.

Powyższe leki należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku. Może być konieczne dostosowanie schematu dawkowania w kierunku jego zmniejszenia.

Glikokortykosteroidy

Glikokortykosteroidy są silnymi lekami. Są przepisywane na silny ból spowodowany występem przepukliny kręgosłupa. W przypadku rozszczepu kręgosłupa pacjentom podaje się zastrzyki prednizolonu lub deksametazonu.

Leki mają szereg przeciwwskazań, dlatego mogą być stosowane zgodnie z zaleceniami tylko za zgodą lekarza prowadzącego. Wszelkie dolegliwości pojawiające się w trakcie leczenia wymagają natychmiastowego odstawienia leków.

NLPZ

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) pomogą powstrzymać skurcz.

Pacjentom przepisuje się:

• Ibuprofen. Substancją czynną jest substancja o tej samej nazwie. Lek jest sprzedawany w postaci żelu, maści, czopków i zawiesin. Lek charakteryzuje się działaniem przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym. Ibuprofen przywraca aktywność fizyczną i łagodzi sztywność.
• Diklofenak. W przypadku rozszczepu kręgosłupa najlepiej stosować lek w postaci roztworu – w ten sposób zadziała szybciej. Lek zawiera diklofenak sodu. Rozwiązanie likwiduje stany zapalne, zapewniając łagodne działanie przeciwbólowe.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne w postaci roztworów infuzyjnych podaje się domięśniowo. Przebieg leczenia dobierany jest indywidualnie.

Terapia ruchowa, masaż

Rozszczep kręgosłupa S1 z niewielkim rozszczepem kręgosłupa u dorosłych można skorygować metodami niechirurgicznymi. Eksperci nie zalecają wykonywania masażu podciśnieniowego na rozszczep kręgosłupa. Konieczne jest zastanowienie się nad średnimi badaniami włókien mięśniowych.

Masaż leczniczy obejmuje kilka etapów:

• Ugniatanie. Masażysta delikatnie ugniata dolną część pleców palcami lub dłonią, próbując lekko rozciągnąć włókna mięśniowe. W trakcie wyrabiania należy ostrożnie złożyć skórę w fałd.
• Głaskanie. Za pomocą dłoni, delikatnie, okrężnymi ruchami, rozpracuj problematyczny obszar. Dla lepszego poślizgu możesz użyć żeli przeciwbólowych, olejków do masażu lub miodu.

W przypadku rozszczepu kręgosłupa nie można dotknąć dolnej części pleców.

Fizjoterapia jest również dobrze ugruntowaną metodą przywracania aktywności fizycznej. Ćwiczenia możesz wykonywać w domu, korzystając z różnych dostępnych narzędzi. Leżąc na plecach, na płaskiej powierzchni, musisz mocno unieść ręce i nogi do góry. Ruchy powinny być płynne i miarowe.

Z rozszczepem kręgosłupa możesz ćwiczyć 2-3 razy dziennie. Ćwiczenia pomagają wzmocnić ramę mięśniową. Siedząc na krześle, musisz zgiąć łokcie i oprzeć się o płaską powierzchnię. Podnieś obie nogi nad podłogę o 15-20 cm i ustal pozycję na 10 sekund. Dziennie wykonuje się do 15 podejść.

Interwencja chirurgiczna

Operacja jest wskazana dla pacjentów w wielu sytuacjach:

• rozwój powikłań charakteryzujących się zwiększoną skrzywieniem kręgosłupa;
• tworzenie przetoki;
• ucisk korzeni kręgowych lub rdzenia kręgowego.

Najczęściej operację wykonuje się w celu:

• ustabilizować kręgi;
• prawidłowa skolioza;
• wyeliminować patologiczny proces spowodowany patologiami towarzyszącymi rozszczepieniu.

Podczas operacji wykorzystywane są mikroinstrumenty, mikroskop operacyjny i inne specjalistyczne urządzenia. Takie operacje są mniej traumatyczne.

Rozszczep kręgosłupa S1 to stan patologiczny, który często występuje u dorosłych. Leczenie powinien dobrać lekarz w zależności od wieku i stanu pacjenta. Surowo zabrania się samodzielnego dostosowywania terapii lekowej poprzez zwiększanie lub zmniejszanie dawki przepisanych leków.

Filmy o Spina Bifida

Powrót Bifida: