Co to jest dysplazja spondyloepipijna: przyczyny, leczenie i rokowanie

Spondiloepifizarnaya dysplazja - stan, w którym, z reguły nie jest istotne zahamowanie rozwoju chrząstki, która powinna być odpowiedzialna za normalnego tworzenia ludzkiego szkieletu, aby każde naruszenie wpływu go na kręgu, miednicy, nadgarstka.

Najczęstsze problemy nienormalny rozwój górnych i dolnych.

Eksperci klasyfikują spondiloepifizarnuyu dysplazję w kilku kategoriach:

• anomalię w którym wszystkie kręgi są narażone na łamanie w tym samym czasie;
• kręgi mogą być zmieniane nawet przy najlżejszym odkształceniu nasad;
• te przypadki, w których główny cios spada na górnych i dolnych.

z

intrygi choroba polega na tym, że nie zawsze jest to możliwe, aby rozpoznać we wczesnym stadium, Na przykład, noworodek, może być całkowicie zdrowy na pierwszy rzut oka, a do rozwoju choroby, zaczyna się tylko do sześciu miesięcy.

W przypadku, gdy choroba jest najbardziej poważny charakter, w pierwszym roku rozwoju dziecka można zobaczyć w ogóle, tylko nieznaczne cofnięcie ud.

Ponadto, gdy dziecko zaczyna prowadzić aktywne życie dodawane są inne funkcje, których nie można nie zauważyć, że dziecko zaczyna chodzić, kołysząc się z jednej nogi na drugą, innymi słowy akceptowanych jest uważany za „spaceru kaczka” szybko znudzi i niezbyt częstodziała, problem zaczyna się od stawów biodrowych oraz włączania i wyłączania z kolanem.

pełni rozpoznać chorobę czasami okazuje się, że siedem lat życia, kiedy zaczyna się objawiać wyraźnie lordozy lędźwiowej.

zmiany w szkielecie są widoczne, natomiast większość zmian obserwowanych w nogach. Rozwój

dziecka na tym etapie nie jest zatrzymany, to nadal rośnie, a sama postać pozostaje zasadniczo proporcjonalne.

natychmiastowe zmiany występują w narządach wewnętrznych, jest często obserwowane u dzieci z naruszeniem napięcia mięśniowego, a krzyż może pojawić się przepuklinę, zwiększoną wątrobę i śledzionę.

genetyczny boku kwestię

Należy rozumieć, że dysplazja spondiloepifizarnaya kończyny mogą być nabywane przez całe życie, ale tylko w młodym wieku, gdy dziecko będzie niewłaściwy rozkład obciążenia w całym szkielecie, ale częściej to wciąż choroba występuje na poziomie genetycznym i transmitowanegoz rodzica na dziecko w rodzinach.

W drugim przypadku zauważyć patologia uzyskuje się znacznie wcześniej, a nawet mają szansę odzyskania.

sprężone kręgów, które mają nieregularny kształt, ale niekoniecznie fakt ten może wskazywać na poważną chorobę, może być inna choroba kręgosłupa, wymagające gruntownego badania lekarskie można zobaczyć na promieni rentgenowskich.

Aby móc dokładniej zidentyfikować dysplazję takie obrazy powinny być wykonane w różnym wieku, tak że w końcu mogą być porównywane i stworzyć pełny obraz choroby.

obraz kliniczny

Głównym objawem spondiloepifizarnoy dysplazja jest skrócenie górnych i dolnych. Wynika to z naruszeniem proporcjach w biodrze i ramion, jak i w rękach i stopach, mogą być normalnego rozmiaru, chociaż niektóre odkształcenia nadal obecne.

dodatkiem do podstawowych objawów, istnieje dodatkowo są również:

• osoba, która ma chorobę, będzie miała krótką szyję;
• można zauważyć problemy z poruszaniem się kręgów szyjnych;
• będzie silnie ściśnięty przez rdzeń kręgowy i korzenie nerwowe;
• ma wyraźną kifozę;
• klatka piersiowa będzie wybrzuszać się do przodu i mieć kształt beczki;
• może dzielić niebo;
• w niektórych przypadkach występuje miopatia.

zdjęciu charakterystyczny wygląd dzieci z dysplazją spondiloepifizarnoy

Naturalnie, jeśli choroba jest nieleczona, to staje się bardziej zaawansowany etap, w którym może rozwijać inne podobne patologie takie jak skolioza, lordoza, odcedzić miednicy i stawów kolanowych.

Najlepszy ze wszystkich, jeśli choroba jest diagnozowana na bardzo wczesnych etapach jego rozwoju, to często się dzieje, gdy dziecko dopiero zaczyna uczyć się chodzić na własną rękę, w takim przypadku możliwe będzie zapewnienie odpowiedniego leczenia, które pomogą uniknąć najbardziej nieprzyjemne konsekwencje, ponieważ w przyszłości zaczyna się spowolnienie wzrostu gospodarczego,proporcje ciała są zepsute, pień staje się krótszy.

Diagnostyka

łamanie Zrozumiałe jest, że zostanie wykryty wcześniej spondiloepifizarnaya dysplazja górnych i dolnych, tym lepsze szanse na wyleczenie i korzystniejszym rokowaniem. Sama diagnoza

obejmuje kroki:

• przy pierwszym podejrzeniu, a nawet po prostu jako środek zapobiegawczy noworodka, zbadane przez lekarza - ortopedy i neonatologa;
• potwierdzić lub odrzucić diagnozę przeprowadza rentgenowskie stawów;
• można dodatkowo przypisać US ;
• rozpoznać choroby pomaga metody diagnostyczne MRI , zwłaszcza, że ​​obrazowanie nie tylko daje pełnego obrazu, ale również uważane za bezpieczne dla zdrowia.

Dobrze, jeśli choroba nie może rozpoznać we wczesnym stadium, to gwarancja pełnego zwrotu może być niemal całkowicie. Możliwości i sposoby terapii

wczesne stadia anomalii pełnych szanse odzyskania są duże, zwłaszcza, że ​​jakość i odpowiednie leczenie pozwala uniknąć wielu problemów.

Konieczne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że duże stawy z dysplazją są gorsze, a to oznacza, że ​​obciążenie na nich też musi być rozłożone równomiernie. Podczas leczenia, ważne jest, w celu uniknięcia powtórnego nawrotom, w przeciwnym razie może to doprowadzić do całkowitej niepełnosprawności i osoba nie może prowadzić do pełnego życia. Leczenie

przeprowadzone na różne sposoby, wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz wieku, w którym została ujawniona.

Dla noworodków i tych, którzy osiągnęli wiek sześciu miesięcy, specjalne urządzenia ortopedyczne mogą być wykorzystane, których stosowanie ma na celu wzmocnienie więzadeł i stawów zablokować w odpowiedniej pozycji, nie pozwalając im się odkształcać.

Jeśli ten zabieg nie daje oczekiwanego rezultatu, dziecko w znieczuleniu ogólnym dokonać redukcji zwichnięcia, a następnie zastosować opatrunek gipsowy, który nie pozwala dziecku przenieść.

nieco starszych dzieci, jak lekarze mogą zmniejszyć zwichnięcia w znieczuleniu i umieścić gipsie, ale w bardziej skomplikowanych przypadkach i prowadzonych operacji. Kiedy dziecko ma już dwa lata, jedynym sposobem na przywrócenie mu zdrowia i umożliwienie pełnego życia jest operacja.

Jeśli choroba nie jest wyraźna, zaleca się stosowanie terapii ruchowej i zakładanie specjalnego gorsetu.

Ważne jest, aby traktować kompleks, na przykład, można to zrobić nie tylko ćwiczenia terapeutyczne, ale także specjalny masaż.

Rokowanie i długość życia

Dzięki szybkiemu wykryciu i leczeniu możemy powiedzieć, że prognoza jest bardzo korzystna. Jeśli spondiloepifizarnaya dysplazja jest w bardziej zaawansowanym stadium, mogą występować nawroty choroby, jak również istnieje ryzyko dla starszych dzieci i dorosłych jest to, że poszczególne uszkodzenia chrząstki może w końcu przejść w jak najbardziej realnym guza w tym przypadku szanse na wyleczenie są znacznie zmniejszone.

Osoba, która przezwyciężyła chorobę, może prowadzić absolutnie samowystarczalny sposób życia. W niektórych przypadkach, jeśli choroba została wykryta na wczesnym etapie i zapewniono leczenie na czas, dziecko może nadal rozwijać się jako zwykła osoba, bez widocznych patologii.

sprawie uniemożliwienia

choroby w odniesieniu do zapobiegania spondiloepifizarnoy dysplazji, a następnie, jak ta choroba jest najczęściej wrodzona, jest praktycznie niemożliwe, aby zapewnić.

W każdym razie, warto pamiętać, że nadmierne obciążenie szkieletu człowieka, który jest podatny na tego rodzaju choroby jest bezwzględnie przeciwwskazane.

Osoby należące do grupy ryzyka muszą wybrać zawód, który nie wymaga ciała długotrwałego w jednym miejscu.